Zo nu eens wat anders. Ik vandaag heel erg trots op mezelf, heb vandaag vrij genomen en ben vanaf vanmorgen al bezig om mijn huis eens heerlijk schoon te maken, heb de afgelopen week, hele andere inzichten gekregen, ik ga voor dit leven. Ik merk dat ik positiever ben, ondanks het feit dat ik ook vandaag nog wel eens aan .... moest denken. Ons trouwboeket hing nog in mijn woonkamer, die heb ik ook schoon gemaakt en op zolder neergelegd. Op de plek van het trouwboeket heb ik nu een fotolijst hangen met een copulatie van foto's van mijn kids, want die zijn nu belangrijker in mijn leven.

Ik wil wat met jullie delen. Door een speciaal iemand op deze site ben tot een bepaalde inkeer gekomen. Iedereen hier heeft het moeilijk, de ene in meerder malen dan de andere. Wij schrijven hier ons verdriet van ons af, maar hierdoor worden wel deze gevoelens gevoed. Ik ga proberen daar nu anders mee om te gaan, door het verhaal van deze speciale persoon, ben ik gaan nadenken. Ik heb het nog helemaal niet slecht. Ik ga goed om met mijn ex, zie mijn kinderen op regelmatige basis, heb een leuk huis en kan goed opschieten met mijn ex schoonfamilie.

Wat is het leven toch moeilijk. In een relatie lijkt alles zo makkelijk, als er iets is bespreek je het met je tegenhanger en je komt er samen wel uit. Nu praat je in het niets en moet je zelf alles oplossen. Wat valt het verlies mij zwaar. Ik denk ook dat er een stuk jaloezie bij zit, ik heb het zwaar met mijn verlies en mijn ex gaat door met haar leven zonder mij enig idee te geven dat zij het ook moeilijk heeft. Zij gaat verder en heeft ook al een vriend, waar mijn kinderen ook al kennis mee hebben gemaakt. Waarom kan ik haar zo moeilijk loslaten, wat is mijn probleem.

Hallo lieve mensen, kiki70 is vandaag jarig laat even een leuk berichtje achter.

Kiki70 van mij hartelijk gefeliciteerd en nog vele gelukkige en liefdevolle jaren toegewenst.
JvdH

Ik heb een vraag aan jullie of jullie dit gevoel ook kennen?

Lieve mensen,

Hallo allemaal,