Hallo, even een weekje off-line geweest om vakantie te vieren.
Dat was ook net wat ik nodig had, gewoon met mijn kont op het zand naar de golfjes luisteren.
Het heeft zoveel rust gebracht
Ik heb nu wel geaccepteerd dat ik wederom alleen ben, en dat het nog hier en daar best veel pijn zal geven om verder groeien naar een "happy"single status.
Maar dat ik ook weet dat ik het wel red, en dat het alleen maar beter kan gaan.
Thuis gekomen hier en daar wel wat traantjes gelaten, en steeds maar stomme deuntjes in mijn hoofd van muziek die hij speelde ..hmmmmm not fun.

Ik loop door een straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik val erin.
Ik ben verloren…ik ben radeloos.
Het is mijn schuld niet.
Het duurt eeuwig om een uitweg te vinden.

Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik doe alsof ik het niet zie.
Ik val er weer in.
Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben.
Maar het is mijn schuld niet.
Het duurt nog lang voordat ik eruit ben.

Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik zie dat het er is.
Ik val er weer in…het is een gewoonte.
Mijn ogen zijn open.

Gisteren was een butt dag.
Begon de ochtend redelijk goed maar snel zakte het allemaal richting de noordpool
En gedurende de dag ga je je steeds maar rotter voelen..., met dinnetje auto's wezen shoppen met haar.
Wat gelunched en wel goed kunnen praten maar ik kwam maar niet uit die modus...niet lekker dus.
Naar huis gegaan en daar maar eens flink zitten brullen...zo dat luchtte op.
Met beer op de bank als een klein kind en dekentje erbij, wel raar dat dat zo troostend kan werken.
Vanochtend werd ik in ieder geval wel weer ok wakker.

Na het blogje van gister-avond even en heerlijke " gooi er nog maar een glas wijn en ik grien me rond" huilbui gehad.
Het valt me op dat er zoveel verschillende zijn, dit was er eentje van ik haal even een stukje van dat rotsblok dat op mijn borst ligt huilbui, en eigenlijk net als je met dromen moet doen, zou ik deze buien met verhelderende inzichten op moeten gaan schrjijven.
Want eerlijk is eerlijk, ik werd vanochtend wakker en voelde mij een stuk beter, helaas kon ik echt niet meer mijn verhelderende inzichten bedenken ( en nee ik was niet toeter)

Voor degene die een Christelijke achtergrond hebben of zo zijn opgevoed:...
Kennen jullie nog het verhaal van de duivel en God die op een berg zitten en samen naar Job zitten te kijken?
Enfin de duivel en God maken een afspraak want God gelooft zo in het geloof van Job dat hij tegen de duivel zegt dat hij alles mag doen met Job behalve zijn leven afnemen en toch zal hij blijven geloven.
In summary de duivel doet dat, Job zit op het einde op een mestvaalt zijn vele builen te krabben met een scherf en nog gelooft hij...God wint de weddenschap en betaald Job in tienvoudig terug...

Tja ik weet dat ik net als iedereen droom, alleen ik kan ze nooit herinneren.
Vanochtend werd ik er met een wakker, en die ging over mijn ex....
We zaten/lagen op mijn bed en hij had mijn blauwe sweater aan.
We beginnen te zoenen en plotseling trok hij zich terug, en verontschuldigde zich.
Hij vertelde dat hij het niet kon en dat hij niet verder wilde...

Tja de droom was niet wereldschokkend en je hoeft geen universitaire graad te hebben om deze te ontrafelen.

Ik blijf mijzelf verbazen waar ik sta en wat ik voel.
Ik had en heb nog steeds de verwachting dat die Tsunami van verdriet nog moet komen, maar tot nu toe zijn het meer golfjes die over mij heen spoelen.
En dit verward mij...ik ken mijzelf niet anders dan dat ik alles ten volle doe, ook in deze relatie
Hij was 15 jaar geleden een van mijn grote liefdes, en was dat zeer zeker deze keer ook.
Is het omdat ik op een gegeven moment jaren terug hier toch voor in therepie ben gegaan om op een andere manier in het leven te staan en is dit de pay-off/