'Missen" googelde ik.

Kan het treuriger?
Midden in de nacht, geen weg wetend met emoties en gevoelens. Niemand.
Toetsenbord en scherm.
Klinkt dramatisch, te dramatisch. Ik probeer nu alles terug te brengen tot de juiste proporties.
Waar komt dat verdriet vandaan? Ik zwelg erin, ik zie het van mezelf, het is niet normaal, wat is er in godsnaam gebeurd dat ik me zo laat gaan.
Mis je....mis je...
Stop it.

Vorig jaar, een jaar geleden, heb ik mijn jarenlange relatie beëindigd. Punt.