Het is nog niet voorbij maar voel me goed genoeg om jullie te gaan verlaten. Wat een week geleden nog het gevoel was overreden te zijn door een tientonner, is vandaag een kleine letselschade. Het was wel het meest klere weer om depressief te zijn. Ik mis haar nog steeds maar heb het geluk gehad al heel compleet te zijn voor ik de relatie in ging. Ik heb mij op kunnen trekken aan jullie drama's, en hoe meer ik het te doen had met jullie hoe meer ik begreep dat ik er niet alleen voor stond.
Ik ben gaan sporten heb gisteren de Intratuin leeg gekocht, eindelijk de cd van Charles Aznavour die ik jaren wilde hebben aangeschaft - Mes Emmerdes zong mijn moeder vroeger op de top van haar longen mee zonder geremd te worden door enige kennis van de Franse taal - en ben horloge gaan shoppen (zonder te kopen) bij de duurste Juweliers. Heerlijk. I'm Back en hoop dat jullie je snel het zelfde voelen. Bedankt en tja... tot ziens.

Het meest prettige van een relatie is voor mij het 's morgens wakker worden. De reflexie van licht op haar slaperige gezicht en flinders in mijn buik. Ik kan wel uren staren voor zij wakker wordt. Dan teken ik in mijn gedachte de haar gezicht en leg het vast in mijn geheugen. Voor altijd.

Ik ben niet snel verliefd, ik ben ook niet vaak verliefd. Dit was pas de tweede keer. Maar nu is het over. Op de schouders van een maat meegenomen naar een stinkende kroeg. "Leuk man, zoals vroeger" beloofde hij. Niets was minder waar. Dan maar aan de alcohol. Dat werkt 's avonds wel. Ik was er helemaal klaar mee. Het was ook voor mij he-le-maal over!