Wat pijnlijk dat ik geen contact meer met hem heb. In andere situaties kan ik mij hier uiteindelijk goed overheen zetten. Al vind ik het nooit leuk om (tijdelijk) afscheid van iemand te nemen.
Deze situatie is anders. Nog altijd ben ik gek op hem. Terwijl hij heeft aangegeven dat hij geen behoefte heeft aan viendschap met mij.
Aan de andere kant geeft hij aan mij op te zoeken als hij zijn hart volgt en dat hij mij heel erg leuk vindt.

's Ochtends als ik wakker word,ben jij even in mijn gedachten.
Gedurende de dag schieten gedachten ook wel eens jouw kant op, door hetgene wat ik zie / hoor / voel op dat moment. Een liedje op de radio, een onderwerp wat bij jou hoort, een persoon welke gelijkenissen met jou heeft. 's Nachts kom je weer te voorschijn in mijn dromen. Met telkens weer het afstoten en aantrekken.
En wakker worden met radeloos verdriet. Door het besef dat je nooit deel zal uitmaken van mijn leven.
Ondanks dat je dat in je hart wel zou willen.

Laat ik eens proberen om via deze blog van mij af te schrijven.
Nadat ik daarnet wakker ben geworden door het huilen, komt het besef boven dat het tijd is voor verandering. Laat ik daar nu mee beginnen door te erkennen dat ik jou mis. En proberen een nieuwe manier te vinden om met mijn verlies om te gaan.