Ik was wat aan het surfen op internet en kwam dit mooie stukje tekst tegen. Het raakte me, en ik wilde het even delen hier op ldvd.nl.
Loslaten
Kiezen voor geluk is niet inherent aan kiezen voor gelijk. We leven nu. Nu, op dit moment. Het verleden is geweest, de toekomst komt wellicht wel nooit. Laten we genieten van het nu zonder dit nu te laten verpesten door verdriet over wat is geweest of angst voor wat wellicht ooit wel eens zal kunnen komen.
Wat is loslaten
Voor ons is loslaten hetzelfde als vergeving namelijk de bereidheid pijnlijke dingen uit het verleden los te laten, de keus om geen waarde meer toe te kennen aan haat, wrok of woede, het loslaten van het verlangen anderen en ons Zelf pijn te doen om iets wat al ver in het verleden ligt. Vergeving op deze manier is een grote stap naar innerlijke vreugde en opent de weg naar ons waarlijke Zelf.
Vorige week heb ik een gesprek met m'n vlam gehad, waar ik over schreef in een van m'n vorige blogs. Het was een goed gesprek, waarin wel veel duidelijk is geworden voor mij.
Toch zit ik op sommige momenten in een gevecht, een gevecht met mezelf. Niet heel zwaar hoor, maar veel analyseren en relativeren. Omdat ik altijd zo mijn normen en waarden heb gehad, principes, zwart wit was, en ik daar nu helemaal niets aan heb. Er zijn heftige gevoelens van mijn kant en ik probeer ze te onderdrukken met m'n verstand. Maar het lukt niet, het gaat niet?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶
Waar is de grens voor mijzelf om iemand een kans te geven? Ik had altijd allemaal regeltjes voor mijzelf in mijn kop zitten voor wat goed of slecht was, en nu? Ik kan ze niet nastreven, ik wijk er nu vanaf. Ineens zijn de dingen grijs, en niet meer zwart- wit zoals ze voor mij altijd waren.
Het kopje berichten staat ineens niet meer in mijn scherm wanneer ik ingelogd ben op mijn account. Heel gek en raar.
Weet iemand wat dit kan zijn, of hoe ik het op kan lossen? Nu kan ik m'n buddys niet retour mailen snik snik
Na het ldvd dat ik had gehad en hier samen met jullie verwerkt heb ontmoette ik een man en kreeg vlinders!
Ik werd verliefd, along the way....... Had het zelf nog niet zo door, wilde het ook niet door hebben. Maar ik hoorde van mensen uit mn omgeving dat ik twinkeloogjes en een big smile had als ik over hem sprak.
We leken veel hetzelfde, er klopte veel, het leek goed te voelen. Beetje bij beetje kon ik me een beetje overgeven aan het gevoel.
En nu........?
Hij ging op vakantie, mailde me bijna dagelijks.... In een van zijn mailtjes mailde hij me dat er dingen waren waar ik niets van wist, maar omdat we hadden afgesproken geen verwachtingen en bijbedoelingen te hebben (mijn idee, omdat het me zou benauwen)vroeg hij me of hij dat als rede mocht gebruiken het niet met me te delen.
Totaal niet verwacht, zat er ook niet op te wachten.. wilde er eigenlijk het liefste keihard weg voor rennen maar daar is het eigenlijk veels te mooi voor!
Beetje eng, onwennig, en t botst ook zeker af en toe, maar ik probeer me er vooral aan toe te geven en te genieten van het NU.
T is iig een welkom gevoel, wat ik zeker niet verwacht had....
WOEI!!!!!!!
Dromen
Stop nooit om je dromen te dromen
Zij zijn een essentieel deel van jou.
Doe wat je kan om ze te verwezenlijken.
Met de koers die je uitzet,
de plannen die je maakt...
en alle dingen die je doet.
Blijf niet stilstaan bij de fouten uit het verleden...
laat het verleden achter je.
Tesamen met al zijn problemen,
zorgen en twijfels.
Realiseer jezelf dat je het verleden niet kan veranderen,
en dat de toekomst voor je ligt...
En dat je daar wel iets mee kan doen!
Probeer niet om alles tegelijkertijd te voltooien,
het leven kan zo al moeilijk genoeg zijn... Voeg geen frustratie aan de lijst toe.
Met mij gaat het eigenlijk wel heel goed.
Ik zit lekker in mijn vel, doe leuke dingen, leef, geniet, maar kan ook heerlijk alleen thuis zijn.
Het is toch wel een super gevoel om weer die tegenslag te boven zijn gekomen hoor, en dan ook nog eens gevoelsmatig klaar met iemand te zijn. Dat laat me momenten heel sterk voelen, en is goed voor mijn zelfvertrouwen!
Heb ontdekt dat ik door die tegenslagen, nare periodes, mijzelf heel erg aan het ontdekken ben gegaan en steeds wat dichterbij mezelf ben gekomen. Dat is natuurlijk een oneindigproces wat je hele leven doorgaat, en daar ligt ook zeker de uitdaging, maar toch kom ik steeds wat dichterbij mezelf.