Nadat we besloten hadden om geen kontakt op te nemen is er een boel veranderd. Heb hem een paar dagen genegeerd en dat werd meteen beloont.. Kreeg smsjes en zelfs telefoon hoe het met me ging. Net toen ik met mezelf had afgesproken om me erbij neer te leggen en dat het nu eenmaal zo is..
Hij belde me afgelopen vrijdag om te vragen of ik zin had om wat te komen drinken. Mijn dag kon niet meer stuk. Achter af gezien had ik toen wat sterker in mijn schoenen moeten staan, had nee moeten zeggen.. Hij heeft het uitgemaakt, als ik bel is het niet goed, maar als hij mij belt dan kan alles en dan is alles goed. Allemaal wanneer het hem uitkomt! Maar goed, dat is achteraf.. Volgende keer beter na denken!

Hallo allemaal!

Wou jullie eerst even bedanken voor de lieve en fijne berichtjes! Heb er wel wat aan..

Na gister het kontakt verbroken te hebben gaat het redelijk met me. Denk veel aan hem en heb veel down momenten. Maar heb geen kontakt met hem opgenomen zoals hij wou. Totdat ik een berichtje kreeg van hem. Wat ik totaal niet had verwacht. Er stond niet veel bijzonders in maar hij vroeg hoe me dag was vandaag en hoe het met me ging. Nou als hij goed had nagedacht weet hij dat het niet goed gaat en dat ik een rot dag heb gehad maar goed. Heb hem maar wat terug gestuurd wat achteraf misschien niet echt slim was.. Wil hem ook niet negeren. Zolang het van zijn kant komt ben ik best een beetje trots op mezelf. Heb hem ook een neutraal berichtje terug gestuurd, niks bijzonders. Ook niet direct maar heb even gewacht. Hij gaat vanavond stappen met vrienden en is morgen vrij. Daar kan ik dan wel zo van balen. Stappen moet er niet aan denken.. en hij, ja hoor het liefst elke dag. Toch een beetje bang om alleen te zijn of het is zijn manier om er verder te gaan.. heb geen idee. Maar ja, het zal wel. Wacht wel af, laat in ieder geval niks van me horen het komt van zijn kant en anders maar niet.. ( hoop dat ik dat morgen ook nog kan zeggen..) Ik probeer het vol te houden. Hoop dat het hem niet lukt.. We zullen het zien.

Gister hebben we ons kontakt definitief (in ieder geval voor een tijd) verbroken. Hij kwam er mee, eigenlijk had ik diegene moeten zijn. Hij gaf als reden dat hij nog niet het idee had dat hij zonder mij verder gaat. Hij merkte nog geen verschil. (!!!) nou ik wist niet wat ik hoorde. Daar snap ik nou niks van. Sms hem niet meer, zag hem 2 keer per week en hij merkte geen verschil?? ALs ik hem bel dan ergerd hij zich aan mij, aan alles wat ik zeg. Met andere woorden, dan kom ik even niet zo goed uit. Maar als hij mij belt dan kunnen we wel even normaal kontakt hebben. Want dan heeft hij wel tijd..

Moet even mijn verhaal kwijt..
Had mezelf vandaag voorgenomen om geen kontakt te zoeken maar blijkbaar sta ik niet sterk in mijn schoenen. Tot vanmiddag 3 uur is het me gelukt. Hij zou me bellen als hij wakker was maar ik dacht drie uur, dan is hij al lang wakker..niet dus.. hij was net 2 tellen uit bed.. Balen, als ik het nou nog iets langer had volgehouden dan had ik kunnen kijken of hij mij een keer zou bellen!

We hebben gister ruzie gehad. Het ging om niks maar het was een drama. Vraag me af of het hem wel wat doet. Hij is vrolijk gaan stappen tot 6 uur en ik ben uiteindelijk thuis gebleven met een vriendin. Ik had totaal geen behoefte om lol te maken. Heeft hij wel gevoel of probeert hij ze nu gewoon te verdringen? Ik vraag het me echt af.