Dag mede ldvd'ers,

Wat mij opvalt aan alle verhalen en blogs, de mijne inclusief, dat wij ons 'druk' maken om iets dat is geweest en over is.

De ander , de ex, gaat verder, bewust, fout of welke reden we ook kunnen verzinnen , wij doen het wel...

Ondertussen blijven wij ons druk maken om iets dat is 'geweest' en nu niet meer....

We leven in het hier en nu... nieuwe visie... zie het als iets positiefs....nieuw begin , nieuw leven, nieuwe inrichting van, nieuwe gevoelens, nieuwe inzichten, nieuwe idealen, nieuwe dromen, kortom een nieuw leven , met de ervaringen van het vorige ....

Het is nu ongeveer 2 maanden uit en heb mijn ex zes weken geleden voor het laatst gesproken, nog wel iets later een smsje gestuurd , maar dat was het dan, van mijn kant en van de hare.

Ik heb het een plekje kunnen geven en er zelfs een naam voor gevonden, ik zal hem hier niet herhalen, maar mijn ex heeft gewoon problemen waar ik niks aan kan doen en die zijn ontstaan voor ik ten tonele verscheen.

Wat me bijblijft is haar steun voor mij en liefde die ze me gaf, toen ik het nodig had, respect alom voor haar. Standbeeld zit er nog net niet in

Dat het over is. de relatie, accepteer ik en ik hoop dat ze datgene doet wat ze eigenlijk tijdens onze relatie had moeten doen, alles verwerken en een plekje geven....

Als je van iets of iemand houd, laat het los.
Is het echt dan komt het bij je terug.
Zoniet dan heeft het nooit bestaan

Denk dat de meesten van jullie dit wel kennen, s nachts wakker worden en denken 'he er klopt iets niet, ik mis iemand'. Nou heb dit nog steeds te vaak. Het maakt me zelfs boos als ik haar in gedachten lekker zie slapen en ik lig maar te tobben en te overdenken.
Heb uiteindelijk alleen mezelf er mee, dat besef en weet ik, maar stilletjes heb ik de hoop dat zij dat ook heeft, liefst tegelijk met mij.
En dat ze dan s niet zo eigenwijs is en me gewoon sms't of belt , maar ja dat doet ze niet, dat weet ik. Een illusie van me, bijna een droom maar zonder slaap......