A wise lesson I have learned:
Don’t trust a guy with your heart, he will break it
Don’t offer a guy your dignity, he will destroy it
Don’t count on a guy, he only wants a second mom
Don’t love him to pieces, he won’t love you back
Don’t make him feel special, you’re not special to him.
Don’t stop looking around, he will be staring at other girls all the time
Don’t stop dancing, he will do other things behind your back
Don’t trust him… He only wants to do what he wants to do
Don’t… Just don’t love…

Ik heb het allemaal even van me af moeten schrijven in een brief aan mijn ex, ben er nog niet over uit of ik hem ga versturen, maar het staat wel allemaal op papier nu en dat werkt therapeutisch. Enkel de opsomming van de dingen die ik met hem meegemaakt heb, laat ik hier weg wegens te persoonlijk...

Met de moed der wanhoop dan maar…

I’m worth loving… I’m not perfect, I’m human. I can be hard to handle and a pain in the ass. But when I give, I give it all. I have a big mouth, but a tiny heart. A heart that’s loyal and faithful. And once it’s yours, it’s yours truly, every single piece of it. I try to do my best, sometimes I stumble, sometimes I even fall to the ground. But at least I try… I may have temperament, but that’s what makes me real. Sometimes I’m strong, sometimes I’m weak. But I just try to be me…

In de stilte van de nacht schrijf ik je naam
In 't achtergebleven stof van vergane liefde
Een kus bevriest op m'n lippen, koud als ijs
En verglijdt in oneindig moedeloos gefluister

Waar ben je, m'n lief ? Waar ben je dan?
De wanhopige zucht van een verlangend hart
Breekt een oorverdovende stilte en versmelt
Met ‘t melancholisch gezang van dolende zielen

Ogen die eens straalden, nu doffe diamanten
Hun glans geschonden, verloren en verdwenen
Wat overblijft is een grauw skelet van hoop
Zo broos en breekbaar in al z'n eenzaamheid

Tussen de scherven van mijn ziel
en het puin van mijn vertrouwen
in een ruïne die, eens, innig liefhad
gekoesterd door het doffe stof
van ontelbare verpulverde dromen

sluit ik met trieste, zachte vingers
het stille graf van een gebroken hart
terwijl daarginds in de koude, kille mist
de schaduw van je geest getuige is
hoe waanzin zachtjes m'n wezen verovert.

Na een week hoegenaamd geen contact, heb ik vrijdag m'n ex-vriend terug gezien. In eerste instantie heb ik hem zo'n beetje opgezocht, door in zijn stamcafé voetbal te gaan kijken. Het weerzien was erg pijnlijk voor mij. Hij daar, lol aan het maken met zijn vrienden en ik aan de andere kant, beetje zeveren hier en daar, doen alsof het je allemaal niets doet.

Een vlinder is een wonderlijk wezen
Iriserend in regenbogen, zo fragiel
Met broze, tere vleugels, als papier
Wil hij enkel bloemen kussen geven

De vlinder vloog, dartelde en dwaalde
Kuste in kleurenpracht, heel frivool
kleine madelief en statige gladiool
tot hij in honing en nectar verdwaalde

Eén bloem ontstak in duister venijn
omdat de vlinder vloog en kuste
een ijzige stem die passie bluste
en vlinder stort neer, in bittere pijn

Wie vlinders' levenslust niet meer ziet
gevangen vrijheid, een giftige roos
vermoorde onschuld, gewetenloos