Als ze me aankijkt en naar me lach, dan smelt ik helemaal weg en wordt ik overspoeld met liefde, ik voel ook mijn pupillen groter worden. Als ze er niet is en ik weet niet waar ze is en of het goed met haar gaat, dan wordt ik ongerust en kan niet stoppen met aan haar te denken. Het liefste hou ik haar vast en geef haar een intieme en liefdevolle zoen op haar mond en als ik haar zo vast hou dan voel ik dat ik echt mijn hart aan haar geef.

Shit wat voel ik me klote. Mijn vriendin heeft het uitgemaakt na een relatie van 12 jaar. Zij was mijn eerste vriendin, we kende elkaar al 2 jaar voordat we echte gevoelens voor elkaar kregen. Ik was toen 22 en zij 19. Wat waren wij gelukkig.

Sorry, ik heb het nu zo moeilijk dat ik niet meer kan typen.