Cormamin niuve tenna' ta elea lle au'

En niks anders.
Grts van mij.

Ik vraag aan mijn vrienden (die me overigens geweldig bijstaan) of ze iets kunnen bedenken wat ik ooit heb gezegd over F. dat negatief is. Ze denken dan allemaal heel hard na en komen tot de conclusie dat er niets is dat ik ooit over haar verteld heb dan positieve dingen. Hoe anders was dat bij mijn relaties met S. en W.! Mijn vrienden snapten niet dat ik nog doorging met die relaties, het was alleen maar kommer en kwel.
Ik geloofde ook nooit in trouwen of zo, maar ik zeg eerlijk: heb bij F. al nagedacht hoe ik haar zou gaan vragen!
F. dacht altijd dat mijn beste vriend en zijn vriendin haar niet mochten, maar het tegendeel was waar.

Oh ja Fritsekind, ben achter je ware identiteit gekomen.
Kinderachtig. Je hebt me nooit gemogen. Ik jou wel, echt waar.

Het ga je goed, dat gun ik je.

Kan het niet helpen, het voelt als doodgaan.
Zonder F. is er een groot stuk van mij dood. Ben mezelf niet meer. Loop tegen muren, en tegen mezelf aan.

Ben volop aan mijn problemen aan het werken op diverse manieren, maar dat neemt het verdriet om F. niet weg. Dat gaat nooit meer over.

F. en T.= ZO MOOI SAMEN

En dat alles is nu voorbij? Nee...echt niet!!

Ik heb besloten een blog aan te leggen met betrekking tot mijn stukgelopen relatie met F.

Schrijven schijnt te helpen en dat is dus ook wat ik ga doen. Ik mis haar nog elke minuut van de dag. Deze vrouw heeft zo vreselijk veel invloed op me gehad in een korte tijd, en met haar heb ik zo verschrikkelijk veel meegemaakt (positief). Ik heb echt het gevoel haar al heel lang te kennen, en ook dat het moment dat ik haar voor het eerst zag alweer 20 jaar geleden lijkt.

Ik geloofde nooit in echte liefde, of in de ware. Ik kon niet geloven dat ik met 1 vrouw gelukkig kon zijn, en dat ik over elk aspect van de relatie tevreden was. Wat heet: F. gaf me meer dan ik ooit had gekregen en aan haar geven voelde zo ontzetted natuurlijk en goed. Ik kwam niets te kort in deze overweldigend mooie, maar ook slimme en lieve meid. Alles deed ze voor me, en ik voor haar. Nooit heb ik intrinsiek het goede gevoel gehad voor samenwonen (heb 2 keer eerder samengewoond), maar bij F. was het zo anders. Ik stond te popelen om met haar mijn toekomst op te bouwen en samen in haar huisje te gaan wonen, met de kleine B.