Iedereen die mijn eerdere blogs heeft gelezen heeft zich afgevraagt waarom ik er uberhaupt weer aan begonnen ben. Deze relatie had geen kans van slagen. Nee, inderdaad maar aan ons had het niet gelegen, als zijn ouders net zo positief waren geweest als wij. Triest, als je 32 bent en je leeft je leven zoals je ouders dat voor je invullen. Ben nu dan ook van mening dat als hij echt voor mij had willen gaan hij dit naast zich neer had gelegd. Heb mij er bij neergelegt en de bevesteging gevonden dat dit niet de ware was.

x vlinder

Iedereen die mijn blog gevolgd heeft zal het niet geloven. Mijn ex heeft mij gisteren echt klemgereden. Ik kon alleen maar denken oje, daar gaan we weer, weer een waterval van geruchten en over de aanklacht. Maar, nee het tegenovergestelde gebeurde, hij gaf aan met mij samen te willen kijken naar een mogelijkheid om de aanklacht in te trekken en weer "gewoon" tegen elkaar te doen. hij had spijt van zijn wanhoopsdaad. Heb hem bij het verder gaan van ieder zijn weg gezoend. Was echt een gok van me, maar het heeft zijn vruchten afgeworpen. 's avonds een heel goed gesprek met hem gehad, we gaan in heel rustig en in het diepste geheim kijken of er voor ons toch nog een toekomst is wegggelegt. We zijn allebij van mening dat de "conflicten" voornamelijk vootkwamen uit het feit dat het voor mij allemaal veel te snel ging. Wil niet zeggen dat het ook echt weer gaat lukken, maar er is nog een weg terug en wie had dat nou durven dromen?? Het zal zijn tijd nodig hebben en natuurlijk hou ik jullie op de hoogte. Hoop echt met heel mijn hart dat dit echt z'on succesverhaal wordt!!!

Nu het 4 maanden uit is, is mijn hoop op "het komt wel goed, geef hem wat tijd" wel vervlogen. Heb echt helemaal niks meer van hem vernomen, kan je ook niet echt verwachten he als iemand een aanklacht wegens stalking doet. Zelf heb ik de kracht gevonden om ook niks meer van me te laten horen. Vind ik al een hele overwinning. Toch, iedere ochtend als ik wakker word is hij het eerste waar ik aan denk. Dit is echt niks voor mij, ben hier echt te nuchter voor om dit zo lang te laten spelen. Als ik echt mijn hart laat spreken wil ik nog steeds verder met hem. Ja, zelfs na alles wat hij mij heeft aangedaan. Tijdens onze relatie was ik de onzekere factor, pakt hij mij hiermee terug??? Help, hoe kan je nu nog steeds van zo iemand houden???

Nu, 4 maanden verder. De ene dag gaat het echt heel goed en ben ik zelfs best kwaad op het gegeven hoe hij met mij om is gegaan om zich zelf te beschermen. Het andere moment zou ik van de daken willen schreeuwen hoeveel ik echt van hem hou. Diep in mijn hart denk ik ook dat het beter is zo, heb een erg gevecht met mezelf gestreden. Weet nu heel zeker dat ik niet de relatie mis, maar de persoon. Hoe moet dat nu verder??? Zal hij ooit weten hoeveel ik echt van hem hou??? kan weinig doen in zjn richting, had ik de relatie maar nooit beeindigd. Ook nu ik weet dat er iemand anders gek op me is veranderd er niks in mijn gevoel. Heeeellllllppppp!

Net mijn ex tegen het lijf gelopen bij de supermarkt. Eigenlijk de eerste echte confrontatie sinds 4 maanden. Heb netjes "hoi" gezegt, kreeg bij godsgratie een deprie "hee" terug. Verder deed de confrontatie mij niet wat of ik er van had verwacht. Ik kreeg geen vlinders in mijn buik, kreeg geen "opvlieger" of iets dergelijks. Vond wel dat hij er slecht uit zag. Bij mij heeft het ook wel zijn sporen nagelaten, maar zie er eigenlijk best wel weer toppie uit op het moment. Ook mijn stem klonk zeer opgewekt. Betekend dit nu dat ik er toch wel klaar mee ben???
Een hele vreemde reactie hoor, net of ik even niet in mijn lichaam zat, maar het gebeuren vanaf boven zag.

Heb mijn ex toch een brief geschreven ondanks de aanklacht wegens stalking. Ik ben van mening dat als hij echt de liefde van mijn leven is ik me niet laat tegen houden door zon stomme aanklacht. Heb hem daarin verteld dat ik het niet oke vind oals hij met mijn gevoel omgaat en dat als hij zo blijft luisteren naar andere hij nooit zijn hart zal volgen en nooit gelukkig zal worden. Helemaal niks gehoord, geen enkele reactie, maar ook niet van de politie, misschien dat ik hem toch aan het denken heb gekregen??? Aan de ene kant hoop ik het en aan de andere kant zijn er nu ook dagen dat ik zo klaar met hem ben.

Na een relatie van 15 jaar ben ik heel snel een nieuwe relatie begonnen. Vanaf het begin heb ik aangegeven dat ik er nog niet klaar voor was. Nu na tien maanden, en nadat ik 5x de relatie heb beeindigd is er denk ik geen weg meer terug. Na de 5 de time-out, had ik al binnen 5 min spijt, maar kon voor mijn gevoel niet terug. Ik ging er van uit dat het wel weer goed zou komen. Aan het eind van de relatie gaf hij aan dat we elkaar maar eens een tijd niet meer moesten zien en dat we maar moesten afwachten hoe het verder zal lopen. Ik heb hem 2 keer een brief uit het hart geschreven en 8 sms-jes gestuurd, hierop heeft hij niet gereageerd.