wanneer gaat dit nou over? zit hier al maanden in.
wilde hem niet kwijt, hij mij ook niet...maar het werkte gewoon niet meer, alleen maar leugens van zijn kant.
hij heeft me laten zitten, ik ben van de week erg boos op hem geworden en heb alles eruit gegooid.(telefonisch)...ik merkte toen aan hem dat hij zich helemaal niet verantwoordelijk of schuldig voelt, maar juist pissig omdat hij ontmaskerd is. hij zou nooit meer wat van zich laten horen, en volgens mij is dat ook echt zo.

wat is dit zwaar zeg! elke keer als ik wakker word ben ik misselijk.
want ik droom elke nacht over hem.
ik kan het niet stoppen.
in mijn dromen is alles altijd weer goed, dan zie ik hem weer, en zijn we intiem...alles voelt dan zoals het was.. goed en vertrouwd.
en dan word ik wakker..en is er de realiteit...ik moet afstand houden, maar dat zijn dan de moeilijke momenten, het liefst bel ik hem dan gelijk op om te zeggen hoeveel ik van hem hou, en dat ik onze momenten zo mis. ik wil het weer terug, maar ik wacht, want hij moet dat ook willen.

Ik lees de verhalen hier, en ze zijn erg herkenbaar.
normaal gesproken kan ik altijd heel goed vertellen, schrijven,en mijn gevoelens verwoorden...maar het lijkt wel of ik niks meer kan.
wie ben ik eigenlijk? ik ken mezelf niet meer....helemaal gevangen in emotie.
wat raar...het lijkt wel of ik er niet uitkom.

kort geleden heb ik er eindelijk een punt achter gezet( voor de zoveelste keer) ik moest nu wel...ik heb jaren zoveel geinvesteerd, gehoopt, geloofd...en ben uiteindelijk gesloopt.
de laatste maanden voelde ik al afstand...maar toch verzekerde hij mij dat alles goed zou komen.