Ik wil jou van mij afschudden als een lelijke oude jas. jij verstikte mij in tijden van hitte en je was te koud om mij warm te houden gedurende de winter. ik geef je weg aan het leger des heils zodat een ander tijdelijk in een illusie rond mag lopen.
Ik heb ook mijn portie gehad m.b.t. liefdesverdriet, maanden van bijna net niet dood gaan van ellende, vasthoudend aan de ratio van anderen, dwalen in het duister, niemand gelovend dat dit gevoel over zou gaan, met behulp van de ECHTE maar zo snel vergeten liefdes in mijn leven, mijn familie en echte vrienden die

2 jaareen relatie gehad en hij had het er al wat eerder over gehad en sprak zijn twijfels over onze relatie uit, maar ik wilde er niet aan en we hadden nooit ruzie en konden veel met elkaar lachen etc. Hij voelde voor mij als een veilige plek om thuis te komen, hij sprak zich soms uit over het feit dat hij niet voldoende verliefd op mij was, maar ik wuifde deze gevoelens van hem opzij, want hoe kan het dan zijn dat als je niet verliefd genoeg bent je zo van elkaar kunt genieten etc. Uiteindelijk kwam de klap er toch aan en ik werd dus midden in een normale week gedumpt!