Wat zal het zijn nu? 5 weken? 6 weken? Jankend gooi ik maar weer mijn status eruit: niet best herstel slecht! En dat voor een relatie van slechts 5 maanden.. Ik schaam me dood ten opzicht van iedereen op LDVD welke een veel langere relatie achter de rug heeft gehad! Terwijl iedereen van de zomer geniet zit ik, herstel, zitten wij hier onszelf doodellendig te voelen terwijl de "tegen"partij waarschijnlijk onbezorgd van het mooie weer geniet. Waarom ben ik zo f****** gevoelig? Waarom gooi ik steeds mijn hele hebben en houden in een relatie?

Ik met mijn grote bek steeds... en oké, het gaat inderdaad al wel een stuk beter met mij in vergelijking met week 1 maar toch, het blijft vallen en opstaan. Na een paar prima dagen toch weer behoorlijk bezig met de situatie. Ook al zijn de meeste vragen beantwoord, ik blijf mezelf verwijten niets gedaan te hebben met alle aanwijzingen van haar. Waarom niet gezien dat al het initiatief van mijn kant kwam? Waarom heb ik er nooit op door gevraagd? In feite mag ik mezelf niets verwijten maar doe het toch.

Beste allen,

Dat bedoel ik dus, ervaring leert! Na een belachelijk zware eerste week waarin ik overal mijn verhaal gedaan heb, gevlucht ben van familie naar vrienden en weer viceversa, komt er een punt waarop je verder kunt. Na alle praatsessies en vooral denksessies heb ik de balans opgemaakt en alle vragen waar ik mee zit, opgeschreven. Verwerken kan pas beginnen als de puzzel rond is, wanneer alle vragen beantwoord zijn en je voor jezelf het volledige verhaal kent. Dit stukje mistte ik nog. Moest ik boos zijn, teleurgesteld, of???

Tof om jullie verhaaltjes en adviezen te lezen hier, wel zo fair om ook mijn verhaaltje te posten. 5 Maanden is niet zo'n hele lange periode maar intens was het wel, voor mij althans. Elke week weer alles regelen om zoveel mogelijk tijd met haar door te kunnen brengen, overal aan proberen te denken. Kleine details onthouden en er iets mee doen. Ze zat echt in me. Daarbij had zij kinderen waar ik ook snel een band mee opbouwde. Slechts drie weken geleden nog een aantal dagen in het buitenland samen geweest, geen enkele indicatie dat onheil in de lucht hing. En dan ineens -BOEM-.