Pfff...waar moet ik beginnen? Gisteren heftig gesprek met ex gehad via de msn (sorry Nina, dat ik je chatverzoek niet kon beantwoorden) en telefoon. Het bevalt meneer kennelijk niet zo erg, dat ik iets te vrolijk van mijn vrijgezelle leven aan het genieten ben. Hij had van een vriendin van mij gehoord, dat ik vrijdag en zaterdag een date heb.

Heb hem gevraagd wat hij dan had verwacht? Dat ik mijn huis niet meer uit zou komen en totaal verpletterd in hoekje zou kruipen? Volgens hem kon ik nooit zoveel van hem hebben gehouden als ik nu al ging daten...nou moe...euh..wie was hier ook al weer vreemdgegaan? Mooi voorbeeld van reversed psychologie hoor! O ja, volgende maand ga ik naar een feest en guess what, zij is daar ook. Volgens mij had hij gehoopt dat ik niet zou gaan, maar dat vertik ik dus echt. Als ze een probleem heeft met het feit dat ik besta, dat ik realiteit ben, dan moet zij maar de keuze maken om niet te komen. Hij komt in ieder geval niet meer...chicken!

Heb dringend jullie advies en wijze woorden nodig!!! Mijn ex belde 30 minuten geleden: het is uit met zijn nieuwe vriendin. Hij vroeg of hij wat eerder langs kon komen vanmiddag.

Was vanmorgen sterk, maar ben nu zo bang dat ik straks zo labiel als de pest ben en precies de verkeerde dingen doe en zeg! Wat als hij me gaat vertellen dat hij ons een nieuwe kans wil geven? Wil ik dat wel? Moet ik dat wel doen? Wat als ik een tweede keer wordt belazerd. Misschien liegt hij nu weer?

Mijn hart klopt in mijn keel. DIT IS NIET LEUK!!!

Zaterdag wezen shoppen. Mijzelf getrakteerd op een veel te dure zonnebril en nieuw topje. Vannacht wezen stappen (alweer). Ik besef dat ik geluk heb met zoveel lieve vriendinnen, maar ja, ze zitten dan ook allemaal in hetzelfde schuitje of hebben in dat schuitje gezeten. Allemachtig wat zijn er veel gebroken harten op deze wereld...wat kan liefde toch complex zijn. Heb gedanst tot ik niet meer kon. Zoveel lieve complimenten gehad en dat doet een mens goed.

Vanmorgen met een lichte kater opgestaan. Zit nu met een kop koffie en een sigaret jullie blog's te lezen. Twee lieve berichten van Lin en eeffie gekregen (tnx meiden, jullie zijn schatten) en me wezeloos geschrokken van Ron...Wil je dan nooit meer doen buddy? Als je wilt stuur ik je mijn telefoon nummer. Je mag me altijd bellen, dag en nacht. Laat het mij maar weten. Je laat ons GVD niet in de steek .

Gisteren bij de bank geweest en een positief gesprek gehad. Het huis kan met overwaarde worden verkocht en ik heb straks genoeg geld om in mijn 1tje een huis te kopen. Ben blij dat ik mij over de financien in ieder geval geen zorgen hoef te maken, integendeel.

Hij was blij voor me, grapte dat hij dan maar misschien mijn onderhuurder moest worden...ik grapte mee en zei dat ik niet al te veel huur zou vragen. Het zal hier bij blijven, want hij gaf aan dat zij zou het niet aankunnen als hij weer bij mij zou komen wonen...Toen we samen wegliepen vroeg hij wat ik in het weekend ging doen. Vertelde hem dat ik ging stappen met een vriendin, Amsterdam onveilig maken. Hij ging naar haar verjaardag en vroeg of ik niet een leuk cadeau voor haar wist???? Ik verslikte me bijna en heb hem verbaasd aangekeken. Wat is dat nou voor een vraag?

Heftig gesprek gehad met mijn ex. Heb hem voor het eerst uitgescholden voor klootzak en het kwam echt uit mijn tenen. Inmiddels weet ik dat hij niet bij haar woont, maar bij een vriend. Hij belde me zondag. Ik twijfelde nog of ik op moest nemen of niet, maar omdat ik een geweldig weekend heb gehad en me sterk voelde, besloot ik zijn telefoontje aan te nemen.

Voor alle duidelijkheid: ik ben naar een feestival geweest, lekker kamperen en genieten van muziek, theater en lieve warme mensen om mij heen. Zaterdag een beetje tipsy geworden, maar gelukkig net niet genoeg om "ja" te zeggen tegen een jongen, die graag een nacht in mijn tent wilde doorbrengen...zucht, het was moeilijk hoor om nee te zeggen, want de behoefte aan intimiteit is er wel

Heb hem gezien vanmorgen. Zomaar, onverwachts. We hebben even gepraat. Hoe moeilijk dit alles is, hoeveel spijt hij heeft over het feit dat hij mij zo heeft gekwetst en hoeveel verwarring en onzekerheid we allebei hebben. Bij het weggaan wilde ik hem een zoen op zijn wang geven, hij draaide zijn hoofd en onze lippen raakte elkaar. Voelde ik dat nou goed? Was daar een vonk? Durf niet te hopen, ik heb het mij vast verbeeld. Vanavond dus echt die vakantie boeken, voordat ik de moed verlies...damn

Jullie verhalen hebben mij er al een beetje op voorbereid: de weekenden. Alhoewel ik toch best wat single vriendinnen heb, is het moeilijk om plannen te maken voor het weekend. De meeste dames willen lekker uitrusten, terwijl ik nu zoveel behoefte heb om te dansen en al mijn zorgen te vergeten. En dan nog iets: de vakantie. Wij zouden met z'n tweetjes lekker weggaan, maar die vakantie heb ik nu vanzelfsprekend geannuleerd. Hij gaat nu met haar weg (GVD)?¢‚Ǩ¬¶Ben echter niet van plan om mijn welverdiende rust af te laten nemen, dus ik denk dat ik al mijn moed bijeen raap en een week vakantie ergens in de zon ga boeken. Iemand leuke ideeën?