Omdat ik graag ook eens de mooie zaken in de wereld wil delen...
Fijn weekend nog mensen!
Kleine update na 4 maanden. Het is mss maar een kort berichtje maar ik wilde het toch even ergens kwijt. En ja ik kan eerlijk toegeven dat het voor mij wel degelijk slijt. Dat het verdriet mindert, maar helemaal weg... nee daar ben ik nog lang niet. Het gaat met ups & downs. En soms hoeft het maar een geur, beeld, gevoel te zijn om alles weer volledig terug te brengen. Enkele blogs terug had ik haar een verjaardagskaartje gestuurd, onverwacht heb ik daar via mail antwoord opgekregen. Dan maar een mailtje gestuurd naar haar dat alles ok was hier...
Voor de momenten dat je ff al die emoties niet meer wilt tegenhouden...
In elkaar gezakt in je zetel, tranen die langs je wangen rollen, starend naar een muur, starend in je ziel...
Soms mag het...
Ex binnen een paar dagen jarig, gek genoeg al een tijdje aan het piekeren... sturen of niet? Goede vriendin gevraagd van wat zou jij doen? Kaartje zelf is er een zonder teddyberen met hartjes of meer van dat nee gewoon iets leuks en grappig. Wilde er eerst ook wat hartigs opschrijven, maar zegt ze beter niet doen en kort houden iets als "Gelukkige verjaardag x" en that's it. En je mag er niets van verwachten zegt ze! Gisterenavond dus gaan posten na men werk. Stop ik voor de postbus, auto laten draaien met radio aan. Stap uit loop er heen, weeral ff twijfel doen of niet.
In men blog van een goede week terug had ik het erover dat ik ze met de nieuwe vriend had gezien op haar profielfoto. Had weeral dat gevoel van toen we nog maar net uit elkaar waren... echt weeral die fysieke pijn brrr... Mss wilde ik het daarvoor niet laten doorzinken dat ze verder ging met haar leven maar nu we een week verder staan doet het me eerlijk gezegd minder en minder. Ik geef nog veel om haar en zie haar dan ook graag gelukkig ook al is het niet met mij. Mss was dat wel men "schop onder je kont" moment?
Super weer en heerlijk boek zitten lezen, graag meer van die dagen!
Moeten niet steeds de downs zijn die ik wil posten.
"De laatste regel van het sprookje; Massimo Gramellini"
Door schuldgevoelens en verstikte trauma's accepteert iemand zichzelf niet. Maar iemand die zichzelf niet accepteert houdt niet van zichzelf. En iemand die niet van zichzelf houdt kan niet veranderen.
Niet echt slim van me om te gaan inloggen op msn. Ben er al even niet meer op geweest, deed me teveel aan haar denken. Vanavond toch maar is proberen... en ja daar staat die profielfoto van haar en haar nieuwe vriend.