Naar aanleiding van een inzinking heb ik in mijn verdrietige bui een maitlje naar mijn ex geschreven. Om 23.55 uur belt hij op om even zijn gedachten aan mij te vertellen. Een paar maanden effies uit elkaar en dan weer opnieuw beginnen. Ik huil overal waar ik huilen kan. Op mijn werk, thuis, op het sporten echt overal. En waarom ??? Joost mag het weten. Ach onzin ik weet het eigenlijk wel. Ik mis hem verschrikkelijk. Het gaat wel redelijk met hem zegt hij??? Tuurlijk hij denkt ongeveer 3x per dag aan mij. Maar de vraag is of ik het ook geloof. En dat doe ik nou effies niet. Ik weet het het is egoistisch om nu alleen aan mezelf te denken maar dat ik er onderdoor ga dat is zeker. Waarom begrijpt die sufkip dat nou niet. Waarom is het constant zo afstandelijk. Hij is verder dan ik dat is zeker maar of ik ooit zover kom dat is de vraag???? Nou heb het weer effies van me afgeschreven en ga nog lekker door met huilen.

Naar aanleiding van een inzinking heb ik in mijn verdrietige bui een maitlje naar mijn ex geschreven. Om 23.55 uur belt hij op om even zijn gedachten aan mij te vertellen. Een paar maanden effies uit elkaar en dan weer opnieuw beginnen. Ik huil overal waar ik huilen kan. Op mijn werk, thuis, op het sporten echt overal. En waarom ??? Joost mag het weten. Ach onzin ik weet het eigenlijk wel. Ik mis hem verschrikkelijk. Het gaat wel redelijk met hem zegt hij??? Tuurlijk hij denkt ongeveer 3x per dag aan mij. Maar de vraag is of ik het ook geloof. En dat doe ik nou effies niet. Ik weet het het is egoistisch om nu alleen aan mezelf te denken maar dat ik er onderdoor ga dat is zeker. Waarom begrijpt die sufkip dat nou niet. Waarom is het constant zo afstandelijk. Hij is verder dan ik dat is zeker maar of ik ooit zover kom dat is de vraag???? Nou heb het weer effies van me afgeschreven en ga nog lekker door met huilen.

Na een aantal maal de blogs van andere ldvd'ers te hebben gelezen begin ik ook maar eens aan mijn verhaal. Want dit kan ik echt niet meer voor me houden. Schrijven is trouwens een goed middel om dingen te verwerken heb ik ondervonden.

Hier gaat ie dan.
Ik ben een vrouw van 39 en had al een relatie van 16 jaar achter de rug waaruit een dochter is geboren toen ik van de ene dag op de andere dag alleen kwam te staan met haar. Mijn ex wilde zich ontplooien. Dus dit huwelijk werd ontbonden. Na 1 jaar leerde ik een leuke vent kennen, en we hadden zo'n ontzettende lol samen dat we heel voorzichtig een relatie begonnen. Deze relatie werd uitgebouwd tot iets heel moois en puurs. We hebben met z'n 3en er keihard voor gewerkt maar 1 ding werkte niet. Ik de rijpe vrouw die van wanten (???) wist volgens hem, en hij ...nog nooit een relatie gehad. Je begrijpt dat dit keihard knokken was. Ik extrovert: zeg alles wat in mij opkomt en hij de binnenvetter en alles alleen willen oplossen. Nadat hij 3x mijn bed s'nachts had verlaten heb ik tegen hem gezegd "als je nu door die deur heen loopt dan kom je er nooit meer in. Dat het antwoord was daar hoef je ook niet meer op te rekenen was zo voorspelbaar dat ik het tegelijktijd met hem zei.