Ik probeer te kijken naar wat ik heb. Een goede en vooral leuke baan, lieve ouders en familie (gelukkig allemaal gezond), lieve vrienden, eigen woning, eigen auto, eigen inkomen, zelfstandig, noem maar op..
En dan nog, die leegte... Kwam net foto's van mij en mn ex tegen, pf wat doet dat pijn om dat te zien. Die pijnlijke leegte in mijn hart. Mijn grote liefde, de liefde van mn leven, ik ga er niet oud mee worden. dat besef doet zo vreselijk pijn. Zoveel gedeeld, opgebouwd, lief en leed, hij kent me zo goed.. Je blijft achter met gevoelens waar je NIKS mee kan, helemaal niks!

pff net een enorme huilbui gehad en nog steeds tranen. voel me ook lichamelijk niet goed, grieperig dus vroeg naar mn bed gegaan vanwege lamlendig gevoel.. man wat kan ik hem soms missen en wat wordt ik soms overspoeld met een paniek van schuldgevoel.. had ik maar dit niet gedaan, ik ben zo stom geweest, ik was te jaloers en bezitterig, ik deed vaak hysterisch, geen wonder dat hij gek van me werd en van me af wilde, geen wonder dat de relatie slecht ging.. enz.enz..

vandaag een vrije dag en jahoor, dikke huilbuien tot en met.. ik werk nog liever dan dat ik nu een vrije dag heb. en dan ook nog dat rotweer.. pff huilen, niet aan hem denken, huilen, lachen, enz.enz.

steeds zie ik zijn gezicht voor me, komen de leuke herinneringen naar boven, verlang ik enorm naar hem, vraag ik me af wat hij doet, enz. enz. pff dat doet pijn..
ik heb geen spijt, ik wil hem niet terug, het is goed zo.

met mijn verstand weet ik dat het beter is zo. we hadden geen toekomst omdat we zo verschillend waren.

hebben jullie dat ook, dat je gewoon moe wordt van het heen en weer geslingerd worden in emoties.
je fijn voelen op je werk, niet aan hem denken en lachen. thuis komen en ineens die leegte binnen in je voelen pff..

ik baal er zo van dat ik alleen maar aan de leuke dingen kan denken. aan hoe lief en zorgzaam hij was. met dit mooie weer denk ik ook aan onze vakantie, herinneringen van samen zijn, pff krijg weer tranen als ik er aan denk..
en toen het net uit was voelde ik me sterker dan nu, dat is toch vaag!!

Waarom gaat hij nou niet uit mijn hoofd?? Waarom gaat ie niet uit mn hart??? Ga weg! Ik wil niet meer aan je denken en ik wil vooral niet meer dat je me verdrietig maakt! of misselijk van de pijn in mijn hart, of al het geluk uit mn leven wegnemen. niet meer kunnen genieten van de zon die schijnt. alleen maar sjago worden van alle gelukkige mensen om me heen..

Afgelopen week en weekend volgepland met leuke dingen waar ik ook echt van genoot. Ik had zelfs momenten dat ik niet aan mijn ex dacht!
En nu, na een lange en drukke werkdag waar HIJ ook niet in mijn hoofd zat, komt er nu een avond aan (en mss wel meer deze week) waarin ik nog NIKS gepland heb... aaaah!

hebben jullie dat ook weleens? dat het gevoel je ineens overvalt van: shit.. ik ben hem/haar kwijt.... ik ben mn maatje kwijt, degene waarmee ik lief en leed heb gedeeld, waarmee ik vertrouwd was, intiem was, die alles van me kende, die niks gek vond, die van me hield... shit, ik ben dat kwijt...