lieve allemaal,

Vandaag is het dan dus donderdag de dag dat hij na een maand niet hier te zijn geweest terug komt. Ik heb 3 weken niets van mij laten horen en hij ook niet. Zijn beste vriend zal mij onmiddellijk vertellen als hij terug is. Als hij mij dan niet belt weet ik eigenlijk genoeg en kan ik de sms die ik eerder poste versturen. ik voel me verdrietig omdat ik aanvoel dat er bij hem geen enthousiasme is anders had je iets laten horen.Ik heb eigenlijk geen woorden meer, ben gewoon moe van het denken over dat wat ik niet in de hand heb. Zo rot om dingen af te laten hangen van een ander. Ik heb nog een sprakje hoop, maar waarop eigenlijk.

Lieve allemaal,

Zoals eerder gezegd komt hij na een maand weg te zijn geweest donderdag terug. Ik heb ruim drie weken niets van mij laten horen en hij heeft ook niets laten horen. Via zijn beste vriend weet hij dat ik verdrietig ben. Deze week wil ik antwoord, of dat nu positief of negatief is zo kan ik niet verder. Feit dat hij niets heeft laten horen vind ik zo erg, wat is nou de moeite om een sms te sturen als hij weet dat ik het er moeilijk mee heb? Ik begrijp niet waarom hij dat doet, we zijn de afgelopen 3 maanden toch als goede vrienden omgegenaa, en dan laat je toch iets horen, betekent dat dat hij weet dat er eigenlijk meer is en dat ook voor hem die gewone "vriendschap"misschien toch niet zo gewoon is?

lieve allemaal,

Hij komt volgende week terug, ik heb hem dan een maand niet gezien en twee weken totaal geen contact gehad. Ik heb nu wel twee dagen gepraat met zijn beste vriend, die dus geshockeerd was dat het al 3 maanden uit was tussen ons omdat mijn ex dat nooit tegen hem heeft gezegd en altijd zei dat alles in orde was en heel positief over mij sprak. Ik heb deze vriend gevraagd wat ik nou zal doen omdat ik zo (als vrienden) niet verder kan, zelfs na 3 maanden voel ik mij extreem slecht...eigenlijk voel ik mij slechter dan ooit. Hij zegt mij dat hij hem ook veranderd vind sinds een aantal maanden. Hij zegt dat ik moet wachten tot hij mij belt, waar hij zeker van is dat ie doet, en dat ik dan moet afspreken en hem mijn gevoel zeggen. Ik weet niet of ik dat nog kan. Van zijn kant is er totaal geen teken van liefde, wat heeft het dan voor een zin om mijn gevoel te vertellen? Of kan iemand zo geblokkeerd zijn door andere dingen(stress, werkprobelem ed) dat hij gewoon tijdelijk geen liefde kan tonen??? IK weet het niet ik weet alleen wel dat het voor mij zo niet door kan gaan en dat volgende week hier een eind aan moet komen.

Lieve allemaal,

Ik heb een tijdje niet geschreven en ook niet gelezen op deze site. Ik voel mij alleen maar slechter. Het gevoel gaat niet over en wordt alleen maar erger, wat ik ook doe. Ik doe veel dingen maar ik voel mij van binnen zo leeg en extreem verdrietig. Ik heb nu een tijdje geen contact , zelf geen sms niets gestuurd, ik ben moe. Het doet zo een pijn dat hij niets stuurt. Het gaat zo niet verder. Ik weet niet wat ik moet doen maar als ik met dit gevoel zo verder moet leven is er niets meer aan.

Lieve Allemaal,

Augustus wordt de vierde maand dat het uit is, nu bijna een week niets gehoord en ook zelf niets laten horen....ik dacht gisteren voor het eerst dat ik me iets beter begon te voelen...wat een vergissing. Het leek wel of ik deze ochtend weer een enorme klap voor mijn hoofd kreeg. Om 5 uur s`ochtends wakker en maar denken, steeds hetzelfde...wat is hij aan het doen, denkt hij nog wel aan mij, zal hij contact openemen uitzichzelf....ik ben weer zo extreem down en verdrietig. Ik zou echt niet weten wat ik moest doen kon ik hier niet met jullie praten. IK heb dit gevoel nog nooit eerder in mijn leven gehad en ik verlies mijzelf. In plaats dat het minder wordt, zelfs zoals Geraldine zei dat je je als je zelf niets laat horen wel rustiger gaat voelen, blijkt voor mij niet meer te werken.Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, het liefste zou ik zelf een sms sturen zodat er in elk geval weer contact is wat mij dan voor een moment rustiger maakt, maar aan de andere kant weet ik ook dat het op die manier jaren kan duren.Ik begrijp gewoon niet hoe hij zo kan doen.

Lieve allemaal,

Hij zal vandaag dus voor een maand vertrekken en morgen ben ik jarig. Ik heb vandaag zo een rot dag, ik heb al twee dagen niets gehoord, dit wordt de derde dag en ik voel mij zo enorm verdrietig omdat ik denk dat hij gaat zonder iets te laten horen. Hoe komt het nou toch dat ik het niet van mij af kan zetten en ik nu hier, zelfs na drie maanden zit te huilen terwijl ik dit schrijf???? Ik herken mijzelf gewoon niet meer, ik ben altijd gelukkig geweest, geen enkel probleem met alleen zijn maar ik verlies mijzelf nu totaal. Ik zit te wachten totdat hij mij belt om te zeggen dat ie vertrekt en waarschijnlijk denkt hij helemaal niet aan mij.

Lieve Allemaal,

Zo stom, het blij zijn om iets van hem te horen, hem soms te zien, al is het alleen maar als vrienden en doet het pijn. En dan slaat de twijfel weer toe....al twee dagen niets gehoord terwijl hij normaal gesproken morgen voor een maand vertrekt naar zijn familie. Mijn verstand zegt dat ik sterk moet zijn en niets moet laten horen. Mijn gevoel wil hem bellen , smsen. Het contact van de laaste tijd heeft zoals ik eerder zei altijd een reden gehad. Nu zou ik moeten wachten of hij mij iets laat weten natuurlijk...maar het is zo verdomd moeilijk en ik voel mij daar zo onrustig en verdrietig bij. Waarom wordt het bijna een spel? Nadenken of ik wel of niet zal sms'en...waarom kan ik niet mijzelf zijn?? Ik ben bang dat als we geen contact meer zouden hebben dat hij mij zal vergeten en dan is er sowieso geen hoop meer.