Vorig jaar maart leerde ik een leuke jongen kennen uit Gelderland.
We kregen actief contact met elkaar, hij is in mei 5 maanden naar azie toe gegaan. We hebben de hele zomer actief sype en mail contact gehad. Zo apart en eigenlijk nog nooit met iemand gehad! maar ik vond/vind hem cq ook erg leuk.
In oktober na zijn terugkomst zijn we dan ook snel weer af gaan spreken met elkaar. En we hebben al vrij snel een relatie gekregen.
Ik vind deze jongen zo lief en ook praktisch gezien was het ook fijn. Beide vrij gelovig en veel dezelfde levens opvattingen.
Daarnaast is hij ook van fatsoenlijke komaf . en heeft hij een goed overzicht in normen en waarden.
Het voelde zo fijn. We hebben een relatie gehad van ruim 5 maanden die intensief was en we deden veel samen.
Ik heb me nog nooit zo op mijn gemak doen voelen bij iemand , na mijn vorige ex die ronduit gestoor was heb ik veel moeite gehad om te wennen bij andere afspraakjes. Maar bij hem kon ik dat.
Voor het eerst voelde ik weer , wauw! En voelde het fijn.
Alleen is het nu door een dom mis verstand over, ik was mezelf even kwijt. Juist omdat ik hem zo leuk vind en ik een raar verleden met mjn ex had ( die is vreemd gegaan en valt me tot heden nog lastig) wou ik vooral laten voelen dat ik hem leuk vind. En cijferde mezelf daardoor gewoon weg. Daardoor ben ik niet altijd eerlijk geweest in wat ik wel en niet leuk vind.
Daar heb ik natuurlijk spijt van, maar ik deed het gewoonweg onbewust.
Nu zegt hij mij niet meer te vertrouwen, en dat terwijl ik het zo goed met hem voor heb.Dan denk ik, hoe kan je toch in godsnaam zo iets zeggen. Ik heb zelf gesprekken doen voeren met een deskundige. Tussendoor kreeg ik maar steeds te horen van hem je bent onbetrouwbaar en wanhopig. Wat wanhopig? Ik ben dol op die jongen,dan is het toch dood normaal dat je er voor wil gaan . Het is niet zomaar iemand. Nu zit ik een fase dat ik zelf een beetje boos ben. Ik denk van kom op joh! je kan me toch vertrouwen , waarom bestraf je me zo zwaar. Terwijl ik het zo goed met hem wil, dat ik zo beschuldig word om eigenlijk maar een piepklein iets. Er word z'n drama en proza van gemaakt. Dat maakt nu dat ik er zelf heel even klaar mee ben.

Wel weet ik , dat ik erg veel om hem geef en dit nog niet gehad heb qua relaties.
Jammer dat de ander in een relatie dat soms niet ziet.

Iemand ook zo'n ervaringen gehad?

Veel groeten
Everon Smit