Iets wat nu al bijna 2 jaar duurt en echt zwaar begint te wegen...

Twee jaar geleden ontmoet ik haar..Ik was op slag smoorverliefd..
Never had this before.
Anyway, Ik was getrouwd en wou er niet aan toegeven.. Na een tijdje toch niet meer kunnen houden en had de meest ongelooflijke tijd van m'n leven. Natuurlijk vroeg ze me te kiezen..heb dit na een tijd wel gedaan, al besef ik wel dat dit sneller had gekund.. Ik koos voor haar en we besloten op reis te gaan. Na de reis startte de zoektocht naar een eigen stekje. We zagen het alletwee echt zitten tot op de dag dat ze volledig omsloeg. ze twijfelde aan alles en wist echt niet meer waar ze het had (emotionaliteit ten top) . Ôpeens wou ze niet meer samenwonen en kan er zelfs niks meer van affectie of spontane uiting van liefde af. Uitendelijk bleek dat ze zwanger was en al snel besloot ze het kind niet te houden. Nog voor de abortus maakte ze het uit en enkele dagen erna plant ze n reis voor de zomer met vrienden. Toch blijft ze contact houden met me en lijkt alles weer goed te komen. ze zegt ook af te zien van de reis en langzamerhand herken ik weer m'n grote liefde. Ondertussen (ben ik later te weten gekomen)
, is ze toch verder bezig met die reis en beweert ze tegen al onze vrienden dat er niks meer is ts ons. erger nog, dat ik haar stalk en niet met rust laat.. Ook kom ik te weten dat ze eigenlijk wel gevoelens heeft voor een ander, waarmee ze later op reis gaat. Alles komt uit.. en dat betekent ook een breuk... toch start het contact enkele dagen later opnieuw.
Ik besluit zelf een reis te boeken in de hoop n soort tweede leven te beginnen maar tijdens mijn vakantie belt ze me elke dag en vertelt ze me dat ze me mist.
Ik ben nu een maandje terug... Toen ik net terug was,wou ze opnieuw samenwonen en kreeg ik gedurig lieve smsjes. Nu weet ze het weer niet meer. zegt ze de ene keer dat ze geen relatie wil omdat dit te beklemmend aanvoelt, dat ze nog will kunnen flirten.. en de andere dag word ik voorgesteld aan de familie en zie ik weer die smoorverliefde meid van toen...
Ik kan niet meer, weet niet meer wat doen, ben teveel gekwetst
Maar wil haar ook niet kwijt