Gisteren men verjaardag gevierd met men ex en nog een paar vrienden.
Het was best gezellig, maar af en toe ook wel ongemakkelijk. Het begon al toen ze binnen kwam, paar andere vrienden waren er al en zij gaf het cadeau zo aan me zonder verder te feliciteren en drie kussen te geven. Had ze laatst al gedaan, maar was een beetje raar. Heb een six bon van 10 euro gekregen van der en we gaan binnenkort lunchen bij de V&D en dan gaat zij trakteren.. Helaas weet zij niet dat dat er waarschijnlijk niet van gaat komen..

Het was opzich gezellig al was ze af en toe wel weer heel afstandelijk soms krijg ik het gevoel dat ik een soort besmettelijke ziekte ofzo met me mee draag als ik bij der in de beurt kom.. Met een andere vriend kan ze dan wel weer heel close bij elkaar zitten en alles en bij mij voel je meteen de afstand. Snap dat aan de ene kant ook wel, maarja zijn nog wel beste vriendinnen. Ik voel gewoon de afstand tussen ons en dat die steeds groter wordt..

Men andere vrienden zagen dat ik het er moeilijk mee had en dat ik meer geef dan dat zij doet en dat ik het moeilijk vind. Ze maken zich zorgen om me, ze zien dat ik het zo niet langer ga trekken.
We hebben daarna over de what's app nog veel met elkaar erover gesproken hun ook onderling met elkaar omdat ze het beste voor mij willen en me willen helpen.
Heel lief en ik heb er ook wel heel wat aan gehad. Ben echt blij met zulke vrienden.

Vanmorgen toen ik wakker werd had ik meteen een hele lading aan berichten van men ex gekregen. Een vriend had met haar gepraat en dat was blijkbaar niet helemaal bij haar in goede aarde gevallen. Ze voelt zich nogal snel aangevallen.
We hebben er samen over gepraat en hebben een heel goed gesprek gehad verder.
Zij vertelde ook een keer de dingen van haar kant en er zaten ook wel heel veel punten in. Het is ook wel zo dat we er verder niks aan kunnen doen en ik kom wel telkens met hoe ik me voel en hoe moeilijk ik het vind, maar uiteindelijk kan zij daar ook niks mee..

Het is allemaal heel lastig en ik voel me gewoon snel vergeten door haar, vooral nu ze weer terug is bij haar ex vriend.
Zij heeft verteld dat dit niet zo is en dat ze al heel vaak heeft gezegd dat zij er ook heel erg mee zit en dat ze onze relatie wel degelijk als iets speciaals heeft gezien.

Ze vertelde ook dat het gewoon veel te snel is gegaan tussen ons. Zij is met mij vreemgegaan terwijl ze een vriend had en met mij direct verder gegaan zonder dat ze nog over hem heen was. Ze zij dat ze meer tijd daarin nodig had.
Ik heb haar destijds wel veel tijd gegeven, maar blijkbaar niet genoeg.
Het was ook een hele lastige situatie. Zij komt er opeens achter dat ze op meisjes valt, ze gaat vreemd met een meisjes terwijl ze een vriend heeft en gaat vervolgens meteen over in een relatie met een meisje..
Dit is ook niet niks en is ook heel heftig en inderdaad te snel gegaan.
Daar ben ik het ook mee eens en dat is ook zo, maar zij denkt dat ik niet weet hoe zij zich destijds heeft gevoelt.
Dat weet ik wel degelijk en daarom heb ik haar ook zoveel mogelijk de tijd gegeven, maar ik leefde ook telkens in twijfel of ze nou wel met mij verder zou gaan of dat ze terug ging naar haar ex.
Op een gegeven moment kon ik ook niet zo verder en heb ik gezegd dat ik niet zo verder kon en als zij niet een keuze kon maken dat ik de keuze zou maken en dat ik bij der weg ging.
Tuurlijk heb ik daarop veel druk op haar uitgeoefend, maar het was toen al bijna een half jaar bezig.

Het is misschien te snel gegaan en ze heeft daarin een heftige periode meegemaakt, maar ze kan dat mij ook niet verwijten vind ik. Maargoed dat is mijn mening.

Het gesprek ging heel goed en we hoorden van beide kanten hoe we erin stonden en hoe we de dingen ervaarden, maar op een gegeven moment sloeg het om en leek het wel alsof ze boos op me werd. Ze zij opeens dat ze nu al drie uur aan het what's appen was en dat ze eigenlijk die tijd wou besteden aan school en dat dat nu niet meer kon. En dat ze klaar was met het gezeur en alles..

Een beetje raar vond ik dus ik heb later een bericht erachter gestuurd dat het zo niet werkt en dat ik snap dat ze zat was van het gezeur en dat ik dat ook ben en dat we er verder zo ook niet mee opschieten. Dat als het zo door blijft gaan het niet werkt tussen ons en dat ik zelf ook zal kappen met het gezeur, maar dat ik wel blij was dat ik haar kant van het verhaal heb gehoord. Dat het me spijt dat ik haar in al mijn gezeur heb mee gesleurd en dat ik er ook gek van wordt en dat ik geen zin meer heb in ruzies. Een beetje in die trant. Ik heb verder nog geen reactie terug gehad, maar ik heb wel even mijn zegje gedaan. Heb geen zin meer in ruzies.

Wat ik nu wil zeggen is dat ik het een heel fijn gesprek vond, maar dat ik hierdoor ook definitief tot het besluit ben gekomen dat het gewoon niet werkt tussen ons zo kwa vriendschap. Ik ga er daarom ook een punt achter zetten. Dit idee had ik al, maar nu weet ik het zeker. Ik kan zo niet verder, het werkt gewoon niet. Er zit ook nog teveel gevoel van mijn kant. Woensdag gaan we nog met een hele groep mensen zwemmen en dan zal ik aan het eind van de avond haar even alleen nemen en zeggen dat ik niet meer zo verder kan en het contact met haar zal verbreken.
Dit zal voor haar denk ik wel als een klap aankomen, ik denk niet dat ze het verwacht en ja ze raakt wel haar beste vriendin kwijt en ik ook.. Het is een moeilijk besluit, maar het is niet anders..

Liefs
D