Sarah,

Ik ben het met Woeter eens. Ik weet niet of het een goed idee is om hem te bellen. Ik persoonlijk wil niet horen van mijn ex, omdat ik dat te pijnlijk vind. Ik wil ook zeker geen goeie vrienden zijn met mijn ex, omdat dat te pijnlijk voor me is.

Ik ken jullie niet. Ik ken de manier waarop jullie uit elkaar gegaan zijn niet en ik weet niet hoe jullie in het leven staan. Maar jij zou dat wel moeten weten. Jij zou wel moeten weten hoe hij het zou vinden om door jou gebeld te worden.

Groetjes,
Angelo

Ik begrijp je wel

Ik heb/had dat ook altijd ook bij mijn andere ex, waar ik heel lang mee had. Wij belden ook nog net elkaar en zagen elkaar af en toe maar dat zien was zeker nog erg moeilijk en echt vrienden konden we niet zijn omdat er altijd gevoelens bleven op de een of andere mannier. Maar dit komt me zo bekend voor, dat ff bellen, alleen die stem. Soms deed me dat best goed toen ik dat toendertijd deed...

dus ja ik kan niet helemaal zeggen dat het onverstandig is, mij hielp het toendertijd ook om te horen dat hij me ook miste, konden we even de pijn delen..

Groetjes Incognito78

Hoi Incognito,

Ik ben blij met je antwoord. Hetzelfe heb ik ook meegemaakt, toen hij het uit maakte hebben nog contact met elkaar gehad, we hebben 3 keer elkaar gezien en heeeeeeeel veel gepraat. We hebben onze gevoelens goed kunnen delen. Dat is ook op de afscheidsdag gebeurd, ik heb daar veel aan gehad...want anders blijf je met allerlei vragen/twijfels rondlopen zoals vele andere mensen hier hebben. Ik heb mijn vragen veelal kunnen stellen, dat heeft me goed gedaan.

Alleen nu ben ik er niet zeker van of het misschien niet een verlangen is wat ik toch moet onderdrukken? Dat doe ik toch 3 weken al... Misschien moet ik nog een week of twee wachten en dan hem benaderen.

Haha nee dat verwachte ik ook niet dat je dit wilde horen. Maar dat je het hier neerzet laat zien dat je duidelijk twijfelt...

Ik zou zeggen laat het even lekker op z'n beloop gaan en geniet ervan dat je je nu weer lekker voelt. Vergeet niet dat zo'n belletje heel negatief kan uitpakken. Misschien is hij alweer helemaal opgeknapt en klinkt hij supervrolijk aan de telefoon. Want ja als je iemand belt waar je pas een relatie mee hebt gehad, hang je niet direct op. Zit er dik in dat je een uur aan de telefoon hangt en allerlei verhalen te horen krijgt. Dit kan jou een terugslag geven waardoor je weer in een dip raakt. Wat niet weet wat niet deert zeggen ze wel eens

En hoezo zou er over langere tijd niets gemeenschappelijks meer zijn? Ik kom wel eens oude vrienden tegen in de kroeg ofzo, nou reken maar dat ik een hele avond vol verhalen kan ophangen met hun. Je hebt samen veel beleefd en meegemaakt, dus iets gemeenschappelijks hou je de rest van je leven. Juist als je elkaar een tijd niet gezien hebt is er ook weer een hoop aan elkaar te vertellen toch

Hey iedereen,

Hartelijk dank voor jullie reacties.
Ik geloof niet dat het goed voor me zou zijn om hem te bellen.
Eergisteren en gisteren had ik toch een terugslag..(het is dat ik van alles doe, waardoor ik weinig tijd heb om veel na te denken, want anders zou ik me rot voelen). Mijn beweegredenen om hem te bellen is niet goed, ik zou het mezelf alleen maar moeilijker maken. Ik ga het in ieder geval nog 1 weekje uithouden en misschien 2 weekjes. Als het gevoel nog blijft en ik denk dat ik er beter mee om kan gaan dan neem ik contact op. En misschien moet ik dat dan ook maar via e-mail doen en nog niet via telefoon.

Weet je waar ik nog meer last van heb? Hihi...
We hebben allebei huissleutels van elkaar. Ik kan dus zo naar binnen gaan bij hem. Tot nu toe heb ik dat niet gedaan, want we hebben dat elkaar beloofd. TOch komt er soms een duiveltje bij mij die zegt....kom laten we effe naar hem gaan, zolang hij me maar niet betrapt dan is het goed.

Hij heeft 2 katten, ik zou ze wel even willen zien, kijken of ze me nog niet vergeten zijn. Ook zou ik zijn huisje willen zien, kijken of het nog hetzelfde is....misschien haal ik daar iets uit wat mij informatie geeft over hoe het met hem gaat. JA HEEL ERG, ik weet het.....maar dat is het duiveltje. Ik ben me ervan bewust wat ik kapot maak als ik het daadwerkelijk zou doen en hij me zou betrappen.
Ik denk dat dit te maken heeft met het niet willen aanvaarden dat ik daar niet in en uit kan lopen zoals een paar weken geleden.

Nee, ik moet het niet doen, dat weet ik, maar hoe onderdruk ik dat stemmetje?? Pfff.....zijn er periodes dat ik denk dat ik er bijna over heen ben en dan krijg ik met dit soort verlangens te maken waaruit blijkt dat ik hem nog lang niet kan loslaten. Vervelend.