Online gebruikers
- JosephUnlal
Vandaag gzd met een aantal goeie vrienden gesproken, die me door vandaag hebben heen geholpen. Waar ik nu erg boos om ben is dat hij de eerste is geweest die de liefde had bekend: hij was stapelgek op me, moest hij me bekennen, hij hield van me, (gelukkig was ik niet de meest perfecte vrouw op de wereld voor m, pfoeii dat is me bespaard gebleven), wist niet wat ie er mee aanmoest. En ik vragen stellen om er achter te komen hoe t nu allemaal in elkaar stak, wat er nu precies aan de hand was. En hij vervolgens de eerste die zich terugtrok: nee, toch maar niet, voor z'n vrouw gekozen. Vorige week, precies een week geleden, terwijl ik dit schrijf zat hij bij me op de bank en moest erg huilen gedurende de hele avond. Op een gegeven moment maakte ik een grapje: he, je moet niet zo huilen hoor, ik ben hier degeen die wordt afgewezen...... Ik denk dat hier twee bedrogen uitkomen: zijn vrouw, en ik. Misschien zal hij uiteindelijk ook bedrogen uitkomen, maar dat zal nog wel een tijdje duren, want ik denk dat hij nog wel een keer goed tegen zichzelf zal aanlopen.........
zwaar
Ik had je voige blogjes ook gelezen, en god allemachtig jij zit wel lekker in de shit zeg!
Wat moet het zwaar en lastig zijn.
Maar waarschijnlijk is het zo wel beter, ookal voel jij je vreselijk KUT! En dat mag ook, want je bent toch verliefd op hem. Ik leef erg met je mee en hoop echt van harte dat je snel de kracht vindt om er positief mee om te gaan.
Liefs, LJ
cry yourself a river, build yourself a bridge and get over it
dank
dank LJ, het schrijven hierop doet me wel goed om alles eens even goed op een rijtje te zetten en dat zal nog wel een tijdje duren. Had vandaag een lang gesprek met een vriendin wat ins en outs te bespreken.......... heb er nog geen zicht op -en zal het denk ik ook niet krijgen- of zijn vrouw er nu de laatste dagen, sinds vorige week, wel van heeft geweten, dat ie t haar heeft verteld en als dat zo zou zijn voel ik me nog shitter, want dan blijft er niet veel meer over van de gevoelens die ik dacht dat hij voor me had. Dat moment had nl al veel eerder moeten komen, ik heb m zelfs gezegd toen ie er niet uit kwam: GA met haar PRATEN, ook al is het om te vragen hoe zij vindt dat het tussen jullie gaat, of desnoods dat je gevoelens hebt voor iemand anders, maar doe iets! Niet gedaan, redenen: ik denk dat zij zegt dat het wel goed gaat en dat er niets aan de hand is. Tweede: als ie zou zeggen dat ie gevoelens zou hebben voor een ander zou het huis te klein zijn. Ja, ok, maar dat gaat ook wel weer voorbij en dan zou ze het juist kunnen waarderen dat je iets hebt gezegd. Niets van dat al en nu is het op het einde nog wel geescaleerd, niet in de zin van dat er hele erge dingen zijn gebeurd, maar het had allemaal anders gekund.
Nouja, ik moet nu ZELF verder en er niet meer bij stil staan hoe het nu met hem is. Want het klinkt gek, ondanks alles geef ik nog wel veel om hem en wens m het allerbeste. Maar nu eerst ik maar.
goede weg
"maar dat gaat ook wel weer voorbij en dan zou ze het juist kunnen waarderen dat je iets hebt gezegd"
Dat zou ik ook denken, teddy!
Maar in elk geval ben je wel de goede weg ingeslagen door te beseffen dat jij nu eerst komt. Jouw prioriteit ben jezelf nu en het is al heel wat dat je dat inziet! Alhoewel deze weg wel vreselijk lang en onmogelijk lijkt, aan het einde schijnt een zon helemaal alleen voor jou!
Liefs,LJ
cry yourself a river, build yourself a bridge and get over it
weet niet of het helemaal
weet niet of het helemaal goed is uitgedrukt, maar: "dat gaat ook wel weer voorbij etc. "" bedoelde ik: als hij aan haar had gezegd dat hij geveolens had voor iemand anders, dan hadden ze er eerder over kunnen praten, op dat moment was er tussen hem en mij nog niet veel gebeurd. Dat bedoel ik ermee, dan had hij met haar kunnen praten, meer klaarheid over de situatie krijgen. Maar dat is een keuze die hij had kunnen maken en hij wilde niet met haar gaan praten.