Hey,

Dat herken ik, maar wees niet al te bang! Wat je nu hebt bereikt ben je echt niet ineens kwijt. Na acht maanden heb ik mijn ex voor het eerst weer gezien, ik was van te voren heel bang dat ik dan weer van voren af aan kon beginnen met verwerken. Natuurlijk ben ik nadat ik hem gezien had er wel weer meer mee bezig geweest, maar een terugval naar zoals het eerst was...nee dus. Je staat al veel verder in je gevoel, en ook al maakt hij (zij voor jou) nog gevoelens los, het voelt toch niet meer zoals eerst.
En nu maar hopen dat het ook geldt als ik hem en zijn nieuwe vriendin zie...heb binnenkort een bruiloft van wederzijdse vrienden, hij is getuige en zij, tsja, zij zal er dus ook zijn. Daar zie ik wel tegen op, als iemand tips heeft?!

In elk geval Grooy, probeer daar niet teveel energie aan te verspillen. Het komt zoals het komt en je zult er uiteindelijk altijd sterker uitkomen, vooral ook omdat je nu al de mindere kanten van haar en jullie relatie kunt zien!

Sterkte!
Amy

erg herkenbaar. Ik heb hetzelfde gevoel en ben eigenlijk ook erg benieuwd hoe jullie dat zien.

Het is nu iets langer dan vier maanden uit (na een zeer intensief samenzijn in onze relatie). Ongeveer twee weken geleden zag ik mijn ex in de supermarkt af staan te rekenen met haar nieuwe vriend. Mijn hart sprong ff omhoog. Ik wist ff niet hoe ik het had. Toen stond ik ff in de gang (uit het zicht) en dacht: "ik moet haar echt laten gaan. Het is voorbij! Het is geweest; als zij zo gelukkig is, moet het zo zijn" Ik had er moeite mee en moest daarna ook weer ff een traantje weg pinken.

Het toeval geschiedde dat zij die dag erop onze foto's uit ging zoeken (hierover hadden we reeds gemaild). Ze heeft geprobeerd me op die dag te bellen, maar ik heb de oproep gemist en haar niet meer terug gebeld. I.p.v bellen heb ik haar gemaild of het gelukt was met de foto's uitzoeken. Ze mailde terug dat het gelukt was en wanneer ik af kon spreken om ze uit te wisselen. Nu staat over een tijdje dus de afspraak.

Ook ik ben bang dat ik een terugval zal ervaren. Ik ben nu wel wat verder, doe meer mijn eigen dingen, maar heb nog steeds te kampen met de leegte, het gemis. Met name het hebben van een "maatje 4 life" Ik ben dus ook bang dat dat gevoel sterker wordt als ik haar zie, weer spreek en vervolgens weer alleen terug moet naar ons huisje waarin we samengewoond hebben. Ik hoop dat dit niet zo zal zijn en dat ik niet weer zo'n verdriet zal hebben als vier maanden geleden, toen ik dus echt veel verdriet heb gehad!! Nu is het verdriet minder, maar de leegte is er helaas nog wel. Ik hoop dat die leegte niet erger wordt als ik haar gezien heb!

Niels