LievePetals,

Je schiet niet in een slachtofferrol. Je wilt graag iets, en dat is volkomen normaal: een fijne relatie, een normale, waarin niet van die hobbels als met je ex. Hobbels/ktzooi I mean.
Dat is geen slachtofferschap, maar je gezonde wens die spreekt!
Echt, ik weet dat ik zelf ook moeite heb om het te zien, voor een ander is het makkelijk praten, maar hey, wees lief voor jezelf omdat je een prachtvrouw bent. Dus voor wie maak je je mooi: voor jou. JIJ ziet het.

Ik herken het ook dat vreselijke alleene gevoel erin, hoor. Soms is het gewoon niet te harden.Net als jij vraag ik me af: waarom kan het niet normaal gaan bij mij. Waarom settlen vriendinnen en lijkt dat allemaal in een opwaartse lijn te gaan: 2 jaar samenwonen, trouwen, kinderen (beetje gechargeerd, maar je begrijpt wel wat ik bedoel) en bij mij is het een op hol geslagen hartlijn op een ECG: op en neer. Vooral lang en diep neer.
Dat snap ik soms ook niet.
Maar, en dat is het verraderlijke, laat die gedachten GEEN post vatten.
Ik las laatst in een boek van Russ Harris (haha,nog 1 boekentip): The reality slap, een leuke oefening.
Ga rustig zitten, voeten stevig op de grond, en stel je een beek voor, hoe breed is ie, hoeveel water stroomt er. Hij stroom en stroomt. En dan kun je in je voorstelling elke gedachte (positief EN negatief!!) op een blad leggen dat in die beek stroomt en voorbij laten drijven. Weg, kabbelend voorbij..........
Ik kan het minder goed beschrijven dan Russ, maar het werkt wel. Niet vasthouden die gedachten, maar weg laten drijven. Ook de fijne gedachten, die je vaak helemaal wel vast zou willen houden, gewoon alles zien als tijdelijk.

Goed, lekker simplistisch gezegd, maar in het boek van Russ, gecombineerd met die hele ACT - methode, heeft het veel geruststellende kracht!
Maar wat heb je daar nu aan?

Je voelt je alleen. Ik kom even bij je zitten.
En zeg misschien gewoon niet zo veel.
Ga thee zetten, en ik maak ook een kop voor jou.

Knuffel, Meeuw

Hoi, ik vind dat je het heel goed doet! Je zegt de laatste paar keren al nee op zijn aanbod, heel knap van je. Je weet hoe de vork in z'n steel zit! Wel done! Je gaat er op uit, lekker shoppen, heerlijk!

Dat je hem af en toe mist, kan gebeuren, zolang jij je maar niet laat overhalen door 'm.

Heerlijk juist, jezelf lekker opmaken, verwennen. Ook leuk om dan foto's te maken van jezelf. Wie weet houd je een leuke foto over voor bijvoorbeeld facebook! Een nieuwe start! Of ga foto's bewerken met leuke effecten, altijd leuk om iets nieuws uit te proberen. Zolang je er lol in hebt, waarom niet?

Nog ff volhouden, je zit bij je laatste stapjes..

Wat ik deed na die rotte ex, is juist verder inkleuren hoe ik mijn relatie + mijn ideale vent, voor ogen zag. Je zegt dat het slachtofferschap op de loer ligt, maar integendeel: het zien wat je zo graag wilt en mist, is juist GOED. Beschrijf maar eens: hoe zou je ideale vent reageren? Hoe zou hij je begroeten als hij thuis kwam? Zou hij heel outgoing zijn, of liever een stille man? Hoe gaat hij met zijn familie om, ziet hij ze vaak of weinig? Wat doet hij met zijn vrienden? Welke hobby's heeft hij? Hoe vaak beoefent hij die?
Waar gaan jullie op vakantie, wat voor soort vakantie geniet hij van, samen met jou of alleen? Hebben jullie gemeenschappelijke interesses? Welke? Hoeveel tijd brengen jullie samen door op zondagen, gemiddeld? Slapen jullie uit samen? Is hij een ochtendmens?

Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar probeer maar eens.
Los van hem die nu in je hoofd rondspookt, beschrijven hoe die oernormaliteit waar je naar hunkert eruit ziet.
Mij heeft dat gewoon enorm veel space in mijn hoofd gegeven, om even alles open te gooien en dat ik alles mocht bepalen wat ik graag zag in een man en nodig had in een relatie.

KUSSEN!! en veel sterkte!
Meeuw

hee wat ben je goed bezig! Echt je mag trots op jezelf zijn...Ik moet nog maar eens zien of ik zo sterk kan blijven als ex mijn keer op keer zou uitnodigen.

Ik snap helemaal dat dan later de muren weer even op je afkomen...maar hee, wees trots op jezelf dat je nu niet voetbal hebt zitten kijken. Dan waren je tranen vanavond hoogstwaarschijnlijk nóg heftiger geweest.

Ik kom even naast je zitten. Laat het verdriet maar even zijn...maar daarna he..koppie vooruit!

En in deze tijd van facebook..lijkt het alsof iedereen om je heen happy is. Of happy is met elkaar. Maar vaak is dat ook schone schijn hoor. Leven mensen met elkaar met eelt op hun ziel. Als je zo door gaat zoals je nu bezig bent, dan kom je er uiteindelijk hoor! Eerst gelukkig worden met jezelf..dan komt die man ooit wel een keer. Hoe rot het verdriet nu ook is, uiteindelijk kom je er sterker uit!

En ik vind je nu niet in je slachtoffer rol zitten...je bent hartstikke sterk om nee tegen hem te zeggen.

Daar ben ik het niet met je eens. Dat laatste zinnetje 'tot het eind moet hij de baas blijven'...dat is wel in je slachtofferrol kruipen! Jij bent sterk door 'nee' te zeggen..dat hij je daarna van whatsapp gooit, maakt hem absoluut niet sterk of 'de baas' . Nee, jij geeft grenzen aan en hij moet die accepteren. Jou verwijderen van whatsapp ach, al gaat hij op zijn kop staan..jij bent nu de sterkere partij. Laat je niet in zijn netten lokken....en daar is moed en lef en kracht voor nodig! Daar mag je heel trots op zijn!

Je bent echt een sterke vrouw! Ik wou dat ik zo ver al stond.Ik herken me volledig.Ik ben ook jaloers op vrienden en familie.Maar ik verwen mij ook af en toe, we hebben daar recht op en we moeten het voor ons zelf doen.Al is het maar om ons maar heel even goed te voelen.Ah ze laten ons staan, wacht maar ze gaan het hun nog dubbel en dik beklagen