Iedereen heel erg bedankt voor de lieve reacties op mijn blog.

Dit terzijde, ik heb een woonplaats gevonden. binnen 2 weken krijg ik de sleutel... Dit is het ,hier stopt het ,nu is het voorgoed voorbij...
Ergens ben ik blij en opgelucht, eindelijk terug een plaats voor mezelf, mijn beestjes vooral waar ik nu voor leef, mijn ding doen, niet meer moeten op zijn ontrouw aankijken, niet meer tegen mijn zin uitgaan en weten wat er gebeuren zal...
Maar ergens pijn, veel pijn omdat hij me niet eens tegen houdt... al zou ik dat dan ook niet willen want ik weet niet of ik hem nog zou terug willen. Maar ik had wel reactie verwacht. Zo snel een huis, is het nu voorgoed voorbij?
Nee, niks.... dat zegt genoeg zeggen ze mij... en dat is zo, maar het kwetst.
We hebben tegen mekaar gezegd, ik ga een huis huren , we kijken het een paar maanden aan en zien hoe we ons voelen.
Tja, loze woorden denk ik... maar ergens klamp je je daar weer aan vast...

In ieder geval voor mij is het ,en dat kunnen wel een paar ldvd'er beamen denk ik die me al gevolgd hebben, een IMMENS GROTE stap geweest van hem weg te gaan, en nu de volgende stap, alleen gaan wonen is zoniet nog groter... Ik had nooit gedacht dat ik op dit moment zo sterk zou staan, ik had nooit gedacht dat ik zelfs kon functioneren zonder hem.
IK heb me jaren vastgeklampt aan wat ik had en heb diep gezeten, heel diep. Heb op het punt gestaan met men auto tegen een boom te rijden. En toch ging ik verder....
en nu, nu ben ik zoo opgelucht dat hij me niet meer kan kwetsen. Dat kan hij wel nog natuurlijk, maar het lijkt verder af...
Alle ldvd'ers op deze site, jullie kunnen het ,echt wel.
je bent sterker dan je denkt, ook ik bensterker dan ik ooit gedacht had.
En al doet dit alles me nog veel pijn, al draait mijn maag 10x rond als ik hem zie, ik KAN zonder hem... en dat had ik nooit gedacht en geloofd.
En geloof me als IK het kan, ik die zo zwak was, zo afhankelijk (emotioneel dan) zo labiel eigenlijk, als IK het kan, kunnen jullie het zeker.

veel sterkte