Het is (na 7 maanden) nog steeds 1 van de dinge die ik het meeste mis: samen slapen, elkaars voetjes warmen, hem naast je horen snurken, naast hem wakker worden, etc... Ik denk dat er een heleboel mensen zijn die dat moeilijk vinden.

Hoe lang is het geleden dat jullie uit elkaar zijn gegaan? Ik kan van mezelf nu zeggen dat de balans een klein beetje terug komt. Ik ging van heeeeel erg alle negatieve dingen willen zien, naar heeeeel erg alle positieve dingen willen zien. Ik begin (hééél langzaam weliswaar) te zien dat hij ze natuurlijk beide had, maar dat ik mijn keuze niet voor niks heb gemaakt.

Ik zou zeggen: kwel jezelf niet teveel door te denken dat je iets wel if niet moet/mag denken. Je gedachten en gevoelens horen bij wie je bent en waar je nu doorheen gaat. Wees verdrietig om de verlorn mooie momenten en zijn goede eigenschappen. Wees boos over zijn stomme dingen. Je zit in een rouwproces. En dat maakt ieder op zijn eigen manier mee. Gun jezelf dat ook.

Liefs