ben wel actief op deze site met lezen en feedback geven maar niet met het schrijven van mijn eigen verhaal.....op dit moment is het heel rustig qua mijn ex omdat ik heb gevraagd geen ctc met mij op te nemen en daar houdt hij zich ook prima aan (waarschijnlijk geen probleem voor hem)
zelf zit ik in een achtbaan van emotie....wil eigenlijk continu maar weten waar hij is, met wie hij is enz enz...en het laat me maar niet los!!! soms heb ik het gewoon het gevoel te stikken in mijn eigen verdriet en kan dan niet meer helder denken en functioneren, ik huil heel veel en heb echt het gevoel nu rockbottom te hebben geraakt!!!! heb al zovaak willen bellen of smsjes willen sturen puur om maar ctc met hem te hebben, maar gelukkig heb ik mezelf dan toch weer kunnen weerhouden, belde een vriendin op zo'n moment of dook weer ff achter de computer om hier te lezen...... er zijn ook die momenten dat ik heel boos ben, en me wil sterken met het idee dat dit ook echt beter is zo en dat ik beter af ben zonder hem (verstandelijk weet ik dat ook wel, alleen voel ik dat nog niet zo)
gelukkig is het weekend weer voorbij, want die vind ik ook zo moeilijk daar ik niet meer weet wat hij doet, doordeweeks zit die op zijn werk, dat is een feit, maar in het weekend...tja dat is nu een groot vraagteken geworden, wakker worden met het idee dat er een ander in zijn bed ligt maakt me gek en doet heel veel pijn maarja ook dat zal wennen.....tijd zal het duren en ik wacht met smart op de dag dat het allemaal beter zal gaan........
vind deze site super en goed te lezen dat we allemaal in hetzelfe schuitje zitten en we er niet alleen voor staan......Bedankt!!!