pff wordt er zo moe van, het is nu 4 weken geleden dat mijn ex het heeft uitgemaakt na een relatie van 8 jaar. We stonden op eht punt te gaan samenwonen maar opeens zag hij geen toekomst meer tussen ons. Hij kon niet goed zeggen waar het gevoel vandaan komt. Nu hoorde ik een week later dat hij al langer met een andere vrouw omging en 2 weken geleden ben ik er achter gekomen dat hij nu een relatie met haar heeft.
Voelde me zo bedonderd en bedroge... was zo boos! hij beweerd dat hij in onze tijd niets voor haar voelde, hij heeft absoluut geen spijt van onze relatie etc.
toen het net uit was voelde ik mij best redelijk en ik had echt zoeits van ik verdien iemand die wel 100% voor mij gaat en zag ik ook goed in wat hij mij eigenlijk allemaal geflikt heeft (vreemdgaan, liegen).
Ik voelde me sterk en stond boven hem (hij stuurde nog wel smsjes met afzender kus).
Maar sinds een paar dagen blijf ikm maar denken aan hem, en zie ik hem voor me met die vrouw en dan wordt ikw eer zo verdrietig.
Ik zie nu alleen maar de positieve dingen van onze relatie en mis hem dan echt om me heen. Ik was gisteren op een verjaardag en mijn vriendin is ten huwelijk gevraagd en heeft ook een kindje van een paar maanden en als ik hun dan zie waar het geluk van af spat dan voel ik mij zo ontzettend eenzaam... ik wil ook iemand die mij het waard vindt om mee te trouwen een een toekomst mee op te bouwen.
Ben bang om lang alleen te zijn en ga weer denken waar moet ik nu iemand ontmoeten?? ik ben 27 jaar ga niet elke week meer op stap, waar vindt ik de leuke mannen. Ik wete dat ik zo niet moet denken en dat ik eerst maar eens aan mijn eigen moet denken voordat ik weer eits begin met iemand anders maar soms...
En als ik dan weer hoor van mijn ex dat hij in zijn nieuwe relatie maar ziet waar het schip strandt dan voel ik ergens weer hoop, hoop dat hij inziet dat wij het goed hadden. Maar minjn verstand zegt doe het niet!!! Hij is je niet waard
wat kan de liefde ooit toch lastig zijn