Het is inmiddels 4 maanden geleden dat mijn ex het uitmaakte. Ik heb toen ook twee keer hier mijn verhaal gedaan. Zij had het na een jaar zonder reden uitgemaakt en later ben ik achter heel veel dingen gekomen zoals vreemdgaan. Gister heb ik haar voor het eerst weer gezien en gesproken. Op het station en in de trein. In eerste instantie voelde het goed, zij zag er best slecht uit en ik kan niet ontkennen dat dat me geen goed deed. Ondanks dat woont ze nu al samen met haar nieuwe vriend, al twee weken na ons. Ik weet dat dat is om haar thuis-situatie te ontvluchten. Aangezien ik haar dat toen nog niet kon geven. Maar of ze er gelukkig is dat weet ik zeker van niet. Dus zoals ik zei in eerste instantie voelde het goed, ik heb me niet laten kennen. En heb laten overkomen dat het goed met me gaat. Maar toen ik thuis kwam, kwam alles toch weer terug. Het deed best pijn om haar zo te zien en ik weet zonder mezelf te overschatten dat ik haar weer gelukkig kan maken zoals ze eerst was. Ook al is ze niet goed voor me en verdien ik beter, zij was toch the one voor mij. Dus nu ben ik weer terug bij af, ik denk weer nergens anders aan als aan haar en het gevoel dat ik haar terug wil is nu weer meer dan ooit aanwezig. Maar ik kan er gewoon niks aandoen, als ik wist dat het iets uithaalde was is mss allang op één knie gegaan. Niet dat dat de problemen oplost, als we weer bij elkaar zouden kunnen komen, dan moet ik wel heel veel dingen vergeten om het verleden achter ons te laten. Is het dan niet makkelijker om haar te vergeten, dat is tenslotte maar één ding. Nou dat antwoord hoef ik natuurlijk niet te geven, dat weet iedereen hier wel. Nou ik heb iig weer ff van me af kunnen typen, vanavond lekker stappen en mss kom ik mijn droomvrouw wel tegen. Groeten en sterkte aan iedereen.