Hallo allemaal,

Lang geleden dat ik echt wat heb getypt.. Nog veel oude bekende hier op de site zag ik al..
Ene gaat het wat beter dan de andere.. Ik ben zelf 1 grote twijfel..
Ik heb het zo goed voor elkaar met mn werk en mn eigen huis.. Waarom ben ik dan niet gelukkig?
Ik wil hem helemaal niet.. We hebben nu een jaar een knipperlicht gehad.. Nu weer 3 weken uit..
Naja was het aan? ! 3 weken niet gezien.. Geen contact.. laten we het daar op houden..
En ik merk dat mn lijf echt blij is met de rust zonder hem.. Alleen ik check nog echt wel uur of hij online is geweest.. Waarom doe ik dat? Herkennen mensen dit? Weten dat het goed is zo maar toch doen? Hij kan me totaal niet bieden wat ik zoek in een partner.. Maar toch.. Toch sta ik met hem op en ga ik met hem naar bed.. Denk de hele dag aan hem.. En iemand had in zn blog geschreven geen leuke herinneringen te hebben.. Naja eigenlijk heb ik dat ook.. We hadden soms goede dagen maar meestal eindigde die dan slecht.. En toch wil ik dat hij appt en zegt dat hij me mist..
Zo gaat het al een jaar lang.. En ik heb zo'n enorme angst dat dat nu niet gaat gebeuren..
Dat ik hem nu dan echt nooit meer ga zien.. Maar ook dat denk Ik elke x en elke x komt ie terug..
Als ik mn oude blogs lees gaat het altijd het zelfde en typ ik dit laatste stuk elke x weer. .
Want tja eigenlijk weet ik dat het hopeloos is tussen ons en het nooit echt wat gaat worden. .

En dan komen er weer op het los laten. .
En is het weer zondag. .

Fijne dag allemaal!