Oh wat ben ik tot rust gekomen !
Heeeeeeeerlijk. Ik was zo bang om in een gigantisch zwart gat te vallen maar ik heb dat nog geen week gehad. Niet normaal.... ben er zelf van geschrokken en ik voel me nog een soort schuldig ook. Das gek???
Ik geniet van mijn avonden op de bank.... heb bijna geen vluchtgedrag meer. Vind het fijn om weg te gaan maar ook fijn om weer thuis te komen. Ik mis hem ook niet.
Ik mis wel een SAMEN...... want ook al ga je lekker op visite of krijg je visite..... je bent toch degene die als laatste de lampen uit doet, de deuren op slot doet en de hond uit laat.
Maar ik mis niet het samen met HEM. Absoluut niet.
Hij probeert contact te leggen met MSN maar ik wil dat helemaal niet. Krijg ik een mail waarin hij zegt dat hij het jammer vindt dat we zo weinig contact hebben en dat hij me best heel erg mist.
DAT hoef ik niet te horen dus. Daar is hij te laat mee. Zoveel kansen gehad en geen enkele aangegrepen. Ik hoef niet meer nu.
Ik ben klaar voor de toekomst. KOM MAAR ..... alleen of met iemand nieuw. Zalig idee.

Groetjes een happy single woman.