Online gebruikers
- William135
verliefd onder voorbehoud
Een notitie hier voor mezelf , mss lees ik het later weer eens terug , misschien ook niet ...
wat de fuk is wrong wit mie ....je zegt zoveel en het klinkt fantastisch hoor , echt waar wel, maar het hoort me blij te maken.
Als je zegt dat je zo gek op bent , me niet kwijt wilt , van me houdt enzo.... dat is fijn .. Maar het zijn slechts woorden. Ik mis het gevoel van vroeger , het gevoel van intense blijheid, mijn dag niet meer stuk kon , me eigen voelde als het belangrijkste persoontje in zijn leven.
Als jij het zegt lieve schat , wil ik dat geloven...echt waar wel, maar mijn gevoel werkt niet mee . Wat ik zie en hoor is mijn verleden...iemand die dat eerder zei, en zoooo vreselijk heeft gelogen ..... de pijn dat iemand me zo voor de gek heeft kunnen houden met woorden. En ik maar denken dat hij het meende toen...en nu hoor ik ze weer , jij bent een ander persoon...jij zegt dezelfde dingen , meent het mss oprecht...misschien wel ja.
Hoe in godensnaam kan ik me ooit weer geven , helemaal totaal liefhebben, me overgeven ?
Ik vroeg de hulpverlening of ik ooit van mijn wantrouwen of zou komen , waarop ik een zo goed als ontkennend antwoord kreeg ...Hortje dat zal heel moeilijk worden , dat is heel moeilijk te zeggen in jou geval....
Fijn zo ! dat wil ik dus niet want ik wil gewoon terug naar af, opnieuw totaal verliefd zijn , en al ga ik op mijn bek weer . Ik wil alles voelen en alles meemaken en niet dit passieve , als er gezegd wordt , ik hou van je , ik knik en denk , ja tuurlijk...het zal wel .. en zeg: ik hou ook van jou ...en denk , maar ik hou je in de gaten vriend....
Je weet het van mij , ik heb je gevraagd, kun je leven met iemand zoals ik , waarop je antwoorde dat je ermee om kon gaan. Ik alles mag checken, altijd, als ik de behoefte heb . Dat is fijn natuurlijk voor mij want dat geeft toch een geruststellend gevoel, niet waar ? .......
- hortensia's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van hortensia
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
anouk nobody's wife
doet mijn vriend ff voor me ...
@Hortje: request
At your request. Wel de live versie of course...
https://
@torn
Thanx! helemaal super! Kunnen Imagine en ik weer genieten
@Hortje: RU Kiddin' Me
U'r welcome Nobody's Girlzzz.
Altijd goed. Anouk blasting @live. En dan ga ik nog niet eens beginnen over haar hoge hot & spicey factor en yummy tummy.
Maar verbaasd mij dat ik nog nooit mijn "favorit one" RU Kiddin' Me hier op de site voorbij hebt zien komen.
Tekstueel zou het op nummer bij veel blogs aansluiten.
How could an angel break my heart
He said: We could still be friends......... Aaaaw NO!!
R U kiddin' me?
@torn
lekker wijf , goeie muziek !
oja en nog iets wat ik herken in haar
Maar zeg is, waarom is het jou favoriet ??
@Hort: Herkenning ?
oja en nog iets wat ik herken in haar
Wat dan ? Die yummy tummy of Anouk's voorkeur voor exotisch fruit.
Maar zeg is, waarom is het jou favoriet ??
Hahahaha, omdat ik een tijdje regelmatig getrakteerd werd op dit nummer met tekst via de mail.
Ik zie hieronder dat je al weer wat handvatten aangereikt hebt gekregen waar je mee verder kan en er weer a smile on your face is.
@torn-lastige vragen
ooh ik dacht meer ons haar......
en wat van die dingetjes , uitspraken enzo..... 
Jaaaaaah fijn he dat Chelle dat me meegaf, jij zult ook wel hardop hebben zitten lachen bij het lijken gedeelte , als plaatjes denker ?
Nway, ik heb nu weer stof om mee verder te kunnen en ik denk dat het een heel stuk gaat schelen nu in mijn instelling /reageren , daardoor rustiger zal zijn. Gelukkig maar ! heeeeulemaal happy weer , heb je liedje weer ff geluisterd , blijft top ! ben wel benieuwd of torn er zelf nog vaak naar luisterde ...prive
@Hortensia: over lijken en bloemknoppen
ooh ik dacht meer ons haar...... en wat van die dingetjes , uitspraken enzo.....
En het temperament ?
Jaaaaaah fijn he dat Chelle dat me meegaf, jij zult ook wel hardop hebben zitten lachen bij het lijken gedeelte , als plaatjes denker ?
Of course. .....Neem daar het gegeven bij dat als er een lijk in de kast blijkt te zitten wat er ineens uitkomt vallen het zelden bij dat ene lijk blijft. Vaak blijkt er achter dat ene lijk nog een kerkhof of mortuarium achter aan te komen. Picture all those dead bodies dropping all over the place.....
Maar,.....het blijven wel de lijken van een ander die in de kast zaten. De (levens)kunst is om het je niet eigen te gaan maken dat een ander lijken in de kast bleek te hebben zitten. Het is niet van jou. Je kan alleen maar dealen met het gegeven dat jij er op dat moment met die persoon mee geconfronteerd wordt.
Wat jij nu lijkt te doen, het je eigen maken, creëert dat je al gaat lijden voor de vrees van het lijden. Waardoor je van je kern laat wegdrijven en het mooie van het leven wat ieder mens nodig heeft niet ziet of kan ontvangen. Is natuurlijk even mijn beeld, corrigeer mij gerust als het anders is.
En dat zou zonde zijn omdat ik inmiddels weet, net als enkele andere op het forum, dat daar bij Hort onder dat overlevingsmechanisme een prachtige en zuivere kern zit.
Ik vergelijk het maar even met een schitterende bloem of lelie die niet durft te gaan bloeien en dicht in de knop blijft zitten omdat het wel eens zou kunnen gaan regenen. Daardoor het broodnodige zonlicht (thnx girl
) in de kern ontbeert om echt te kunnen schitteren en de kleuren te laten zien.
Ben ik nog te volgen ?
maar zijn geestesgestoordheid kon hem niet beletten de dingen te doen die hij deed. Ondanks dat hij wist hoe vreselijk hij mij en mijn zoon pijn heeft gedaan.
Nou ik toch bezig ben wil ik hier nog even op inhaken:
Een beetje lezer en buddy weet waar jij mee te maken hebt gehad en doorheen bent gegaan( of nog gaat in je verwerking). Ik bekijk je vermogen tot relativering, objectieve betrokkenheid en de humor die je in je reacties op blogs van andere plaatst ook altijd met enig respect en bewondering. Zelden of nooit zie ik iets van je eigen ervaringen daarin terugkomen. Alleen altijd heel summier in je eigen blogs, wat je vervolgens heel knap direct relateert aan waar jij in het nu tegen aanloopt door bij jezelf naar binnen te kijken. Knap......
ben wel benieuwd of torn er zelf nog vaak naar luisterde ...prive
Alleen als het zoals nu toevallig bij mij opkomt of ik stuur het nummer zelf wel eens terug aan het einde van een app-conversatie of ik zet het nummer keihard aan wanneer mijn kleine alter-ego met bad-eendjes aan het spelen is.
Ik weet het ik schrijf nu in raadsels....
@torn-temperament
Ook dat ja....
Picture all those dead bodies dropping all over the place.....
hahahahahaaa en wie ruimt ze op
Wat jij nu lijkt te doen, het je eigen maken, creëert dat je al gaat lijden voor de vrees van het lijden
Is dat het denk je? ik dacht zelf omdat ik voel dat ik het nu aankan omdat ik op scherp sta. Maar zodra ik me verlies , openstel , bang ben (was) het niet aan te kunnen. Sinds gister na mijn blog (jullie reacties) die me echt helpen en wat me rustiger maakt, ik moet het alleen in de praktijk zien te brengen....dat is zo lastig ...constant herhalen in mijn hoofd , de zinnen die ik er van jullie uithaal . Steeds lees ik terug zodat ik niks vergeet , het ook onthou .
Ik weet dat het niet mijn lijken zijn , dan zou ik er ook minder moeite mee hebben . Die zag ik aankomen namelijk... niet voor niks de kast ingetrapt , weggemetseld.
Toch heeft het invloed op je leven die lijken van een ander en daar heb ik geen zin in . Maar dat hoeft nu niet zo te zijn. Het puntje is dat vriend een paar keer een dingetje had waar hij niet eerlijk over was dus blijft Hort als een bok op de haverkist zitten. Is het ook moeilijker om te veranderen , ik..., als wanneer dat niet gebeurt zou zijn misschien.
*Er zat voor mij geen raadsel tussen.....
maar ik vermoed dat mijn raadsel in de schaduw zit , zoekt naarstig naar de ragebol
Thanx vriend voor je mooie woorden , lief van je ! echt ....
x
@Hortensia: Lastig
Het puntje is dat vriend een paar keer een dingetje had waar hij niet eerlijk over was dus blijft Hort als een bok op de haverkist zitten.
Pffiieeuuw,eerlijk gezegd vind ik deze als toeschouwer een beetje lastig. Ik zou geneigd zijn om te roepen naar je intuïtie/gevoel die met een roeptoeter aan het schreeuwen is te luisteren aangezien ik bijna blind vertrouw op mijn gevoel. Kan het 2 kanten op gaan: of ik neem een besluit en handel daarnaar of ik laat het rusten, wetende dat antwoorden of duidelijkheid zich altijd wel vanzelf aandienen. Maar goed ik heb het het vertrouwen in mijzelf dat welke kant het ook opgaat ik daar altijd wel mijn weg in vind.
Ik weet dat je eerder die bellen heb horen rinkelen, en toen bleek het ook daadwerkelijk niet goed te zitten. Het is nu niet in te schatten of je ruis op de lijn hebt zitten omdat er toch nog wat helende wonden bij je zitten. En ik vermijd altijd liever om te roepen wat iemand zou moeten doen.
Bespreekbaar maken .........? Zonder verwijten, aannames en wantrouwen.
@torn-ruis of stoorzender
Mmmz dat is het precies ook, ik kom er niet uit of het ruis is , door de helende wonden , of dat er echt sprake is van een stoorzender...
En natuurlijk wil ik wel praten , maar zoals je weet ben ik moeilijk in het aannemen van de woorden zoals ze gezegt worden. Ik ga verstandelijk aan de slag met die gevalletjes , probeer door te praten ze in een patroon te krijgen, wat mij vertellen moet wat ik daarin zie... feiten op een rij krijgen , niet afgaan op woorden maar meenemen erin ...
Het is zo f*cking waardeloos dat ik echt niet weet wat mijn gevoel hierover zegt. Deze keer loop ik juist niet weg voor alles, maar nu is mijn intuitie weg ....vaag toch...
Misschien weet ik ook dat ik het kan hebben, mocht er een lijk uit de kast komen, heb het eerder gered dus nu ook. En ik was er al klaar voor...
Maar torn ... vertrouwen in mezelf is het moeilijkste mss niet , het leren vertrouwen wel ,maar dat betreft altijd een ander . Die zal me dat toch moeten laten zien ? en als ik andere dingen zie dan wat woorden zeggen...
@anouk-song
haha ja, herkenbaar zeg! Ik draaide 'm altijd in de auto... volume bijna op maximum haha
Het wantrouwen wat je beschrijft is natuurlijk niet zomaar ineens in je leven gekomen...het is ergens door ontstaan en heeft lange tijd gehad om stukje-bij-beetje steeds meer schade aan te richten.
Bij de eerste keer dat je zoiets merkt denk je nog "huh? is dit echt, wat ik denk dat het is?" bij de tweede keer denk je "potverdikkie, het lijkt erop dat het toch echt is wat ik denk"....etcetera, etcetera... wantrouwen groeit dus, net als vertrouwen...
Nu ben je inmiddels uit de situatie wat het wantrouwen bezorgde... maar dat wil niet zeggen dat het gevoel dan ook gelijk a-la-minute weg is. Het wantrouwen moet wegebben en het vertrouwen moet weer groeien.
Het is niet alleen vertrouwen in die ander wat moet groeien, maar ook het vertrouwen in je eigen intuitie, je eigen kern.
Je naam is mooi gekozen, want je zal altijd blijven bloeien...levendig en krachtig!
Liefs,
Imagine
@Imagine-zelfbewust worden
Het is ontstaan omdat ik mijn intuitie negeerde, weten dat er iets zo niet in de haak is maar je vinger er niet op kunnen of willen leggen,maar ook de verhalen die hij vertelde zo geloofwaardig waren ...altijd. Wat dat betreft zou Stephen King nog jaloers op hem zijn ....
Weet je Imagine, ik dacht in zijn ogen liefde te zien , voor mij, misschien was dat er ergens ook wel maar niet op die manier, hij is niet normaal , misschien voor zijn doen voelde hij een bepaalde vorm van liefde...maar zijn geestesgestoordheid kon hem niet beletten de dingen te doen die hij deed. Ondanks dat hij wist hoe vreselijk hij mij en mijn zoon pijn heeft gedaan. Maar in de omgang met ons zelf zo lief en respectvol kunnen zijn, betrokken en attent een echte gentle man.
Je hebt daar gelijk in , het moet zijn tijd even hebben , om weer vertrouwen te laten groeien, niet te snel willen , maar rustig te aanschouwen zo alles rond mijn persoontje en ook niet mezelf te pushen tot het uiterste zonder dat ik eerst de tijd heb genomen om te ontdekken waarom ik zo'n laag zelfbeeld heb gekregen. Ook daar zit een kern waardoor ik in deze impasse ben geraakt, onzekerheid, jaloersheid en wantrouwen. De overgevoelige antennes voor signalen...
Chelle gaf me gister een prachtige beeldende tekst over de lijken in de kast en om eerlijk te zijn na haar reactie voelde ik me gister al een stuk beter, alsof er meer rust in me was ingedaald.
Het zal nog even duren voordat ik dit helemaal in mezelf kan toepassen en ook kan " zien" maar daar werk ik heel hard aan nu.
Je hebt gelijk het heeft tijd nodig om het te laten groeien, ik denk dat het wel goed komt, omdat ik dat wil .
En me niet meer zoveel druk ga maken over dat lijk wat mss toch ergens ingemetseld is
Thanx en liefs!!!!!!
x
Kan je nagaan wat voor impact
Kan je nagaan wat voor impact sommige gebeurtenissen hebben op je leven...
Je vertrouwen is duidelijk beschaamd..iets waar je nog vaak tegen aan zal lopen
Sterkte
@3tig79
Thanx meis ! jij ook he ...en mss doet deze muziek jou ook goed , ff een oppeppertje
@Hortje: Bouncing Back
Is het vertrouwen/wantrouwen waar je mee kampt?
Ik heb altijd veel gehad aan de realisatie, dat vertrouwen gebaseerd is op het onomstotelijke geloof in jezelf dat, no matter what, ik het (uiteindelijk) toch zal redden, ik mezelf toch zal weten te fixen, ik het zal kunnen dragen.
I will always bounce back, zoiets. Buigbaar; misschien tot aan bijna knappen toe, maar breken zal ik niet.
I will rise, as a phoenix, from the ashes
Ik schat jou in als een sterke vrouw, Hort. Misschien zelfs sterker dan je jezelf durft of wil toeschrijven. Misschien is het wel dat je je niet zozeer hoeft over te geven 'aan hem' en de vraag 'of je durft te vertrouwen op de garanties die hij je nu biedt', maar dat je je behoort over te geven aan het geloof in jezelf?
Whatever happens, you will bounce back, darling.
x
@Chelle - wantrouwen
Het is eerder dat ik een ander niet durf te vertrouwen en daarom lijkt alsof ik op scherp blijf staan , juist omdat : mocht er een lijk uit de kast komen ik dat kan opvangen.
Misschien zoals jij het zegt , ik mezelf ook dan wel weer opschraap , no metter wat .. zit wat in ...ga ik eens over nadenken !!goed punt ...
THANX
X
@Hort: corpses
De behoedzaamheid of zelfs achterdocht waar het de eventuele potentiele (verstopte) lijken ergens in een kast betreft, ken ik.
Vervelend genoeg, hebben dit soort ‘lijken’ de eigenschap om altijd onverwachts, wanneer je het ’t minst verwacht, of waar je ze niet had verwacht aan te treffen, ergens uit een kast te komen duiken. En je je afvraagt, hoe het komt dat je de geur niet eerder hebt geroken
Toch, totdat er daadwerkelijk eentje al stinkend om je nek heen valt, blijft het echter beperkt tot speculeren over de kans dat het 'zou kunnen (gaan) gebeuren'. Zou vruchtbaar kunnen zijn als je het geloof in jezelf zou weten te integreren, dat je je heus wel zal weten te bedienen van een incasseringsvermogen en innerlijke oerkracht die jou in staat stelt dit op te vangen.
Ons incasseringsvermogen is soms, ook door het vallen & opstaan uit eerdere ervaringen, beter ontwikkelt dan we wellicht denken
Mooie, kwetsbare blog.
@Chelle-hilarisch :-)
Maar je hebt wel helemaal gelijk , had ik niet bij nagedacht, maar is wel altijd zo: daar wanneer je het het minst verwacht ...
Bewonderendswaardig dat waar de hulpverlening het duister inzag dat dat ooit nog goed zou komen met mij, heb jij in twee geweldig omschreven antwoorden ,het toch voor me op een rijtje weten te zetten. Nu kan ik eindelijk verder ermee !
Echt bijzonder , thanx !
x
@Hort: kriebelende mondhoekjes
Haha! Idem Hortje! Jij kwam met 'dat lijk in die kast' en bij mij begonnen de radertjes in mijn hersencellen alweer te draaien. Met beelddenkers in de buurt pak ik altijd graag extra uit met beeldtaal. Al is het maar om de mondhoekjes weer even te kriebelen
Dank je voor het mooie compliment. Hoewel we in deze ook zeker niet het vermogen van jou moeten onderschatten. Een boodschap is alleen waardevol als deze ook bij de ontvanger ‘in elkaar klikt’.
Geen dank! x