Ik had 3 en half jaar verkering. We woonden 2 jaar samen. We waren nu bezig met de bouw van ons droomhuis, met ruimte voor een eigen zaak voor mij.
We hadden onze ups en downs, maar meer ups. Ik was super gelukkig met hem en alles wat er nu gebeurde in ons leventje.
Zondagmorgend was er nog geen vuiltje aan de lucht. Ik was die dag weg, en hij zou dan foldertjes nog gaan rond dragen voor mijn zaak. Ik dacht nog, goh toch lief dat hij dat doet voor mij.
Ik kom 's avonds thuis, zegt hij dat hij het niet meer ziet zitten. Meteen deel van zijn spullen verhuisd, en bij hem thuis gaan wonen. Woensdag is hij zijn meubels enzo komen verhuizen.

pff heb nu al een hele vervelende dag, vanaf het moment dat ik wakker werd. Heb eens even terug gedacht aan afgelopen maanden, ben er nu zeker van dat ze haar nieuwe vent zeker al twee maanden ziet. En altijd maar recht in mijn gezicht zeggen dat het niet zo was. Ben echt naief gewees! tDaar heb je dan alles voor gedaan. Zou haar zo graag eens even laten weten hoe ik over haar denk...

Hoe gaan we dit weekend doorkomen...

M heeft zijn sleutelbeentje gebroken. Ik bood hem aan voor hem te koken, hoewel ik weet dat ik mezelf voor de gek hou. Ik moet hem niet meer opzoeken, niet meer bellen. Maar ik kan het gewoonweg niet. Toch gebeld. Hij zit bij zijn ouders. Mammie zou hem wel vertroetelen. Bah, altijd al een hekel gehad aan het geclaim van zijn moeder. Kom niet aan zoonlief, want dan krijg je mama er gratis bij. Ik ben maar even langsgegaan. Hebben weer gepraat over ons. Hij zegt nog steeds erg gek op me te zijn, maar we hebben geen toekomst samen. We moeten er ook niet op hopen volgens hem. Toch doe ik dat.

Ik ben zo ontzettend verdrietig. Om wanhopig van te worden. Na 2 jaar gelukkig te hebben samengewoond is mijn relatie met M voorbij. Het ergste is dat ik nog zoveel van hem hou. Ik weet dat hij ook nog van mij houdt, maar hij ziet geen toekomst met mij. We hadden dan ook wel veel ruzie de laatste tijd en eigenlijk pasten we gewoon niet bij elkaar. We konden niet met en niet zonder elkaar. Nu heeft hij na drie keer uit/ aan de knoop doorgehakt. Ik heb me in tijden niet zo ongelukkig gevoeld. Ik woon nu bij een vriendin tijdelijk, maar niks is van mezelf. Het ergste is gewoon dat mijn hele vertrouwde leventje onder mijn voeten is weggemaaid.

Wederom na lange tijd heb ik hem gesproken, ik blijf voelen dat ik wil dat hij op zijn bek gaat en zij verdwijnt.

Het doet me pijn te zien, dat hij er voor haar energie in steekt. Hij geeft zelfs toe, dat deed ik niet voor jou, ik maakte alles negatief. Het komt er zo ongeveer op neer dat ik 4 jaar de shit heb gehad (niet de eerste relatie waar dit zo ging),zodat een ander die het kapot maakte er de vruchten van mag plukken, dat gaat er bij mij niet in.

Ik had indertijd gevraagd aan de relatie te werken, hij blijft zeggen dat hij dat toen wel wilde en van me hield, maar toegeven aan zijn verliefdheid was makkelijker. Daarom is hij mij toen weer negatief gaan maken. Onder andere door almaar te liegen, om de kleinste dingen, pathologisch gewoon. Dan zegt hij, ik kon niet nadenken over ons, ik was zo verliefd en jij stelde steeds vragen (moeilijk doen in zijn optiek), ja vindt je het gek? Als ik steeds weer van anderen moet horen, dat het anders was. Of achteraf moest ontdekken dat hij weer een afspraak niet nagekomen was. Hij maakt het expres moeilijk, zodat hij mij weer als negatief of vervelend kon zien.

De laatste dagen gaat het wel redelijk goed:), ik ben alleen aan het twijfelen en wil graag een beetje advies:)..

Hij weet totaal niet hoe ik me voel, hij denkt volgens mij dat ik alleen maar boos ben. de laatste keer dat ik hem sprak gingen we met ruzie uit elkaar zeg maar (op msn).
En nu twijfel ik erover of ik hem een brief of mail moet sturen met hoe ik me voel.

Aan de ene kant wil ik dat hij weet hoe ik me voel en dat ik hem mis en van hem hou.
Maar aan de andere kant dan komt er weer reactie en ik wil hem eigenlijk niet laten zien hoeveel pijn hij me doet.

Ik baal er alleen wel van dat ik denk dat hij boos op me is en ik op hem zeg maar..