The Kroegtijger rebuild & renovation project

afbeelding van kroegtijger

Gezien mijn vorige blog "The Kroegtijger Improvement Project" is afgerond vond ik het wel weer tijd worden voor een nieuw blog, waarin de avonturen van mij en mijn ex aan bod zullen gaan komen.

In het improvement project heb ik aandacht besteed aan mijn eigen persoonlijke herstel van overspannen zijn naar aanleiding van de ziektes die m'n ex heeft en heeft gehad. Inmiddels kan ik met gepaste trots toch wel stellen dat ik in de afgelopen 6 weken het voor elkaar heb weten te krijgen om een complete renovatie van m'n eigen persoon uit te voeren. Dit betrof het wegnemen van stress, verminderen van koppigheid en grenzen opzoeken en het verbeteren van communicatie en empathie.

Inmiddels zijn mijn ex en ik dus op het punt aangeland dat we heel voorzichtig eens gaan denken aan het herstellen van de onderlinge verhoudingen, waarbij we ons in eerste instantie gaan richten op het weer op een goede manier met elkaar overweg kunnen en vanuit daar dan wel gaan zien waar de toekomst ons zal gaan brengen. Daarvoor hebben we afgesproken dat we de komende 3 maanden langzaam aan het contact gaan proberen te herstellen door af en toe eens met elkaar af te spreken en gewoon te kijken hoe het allemaal zal gaan verlopen.

Voor mezelf houdt dat in dat ik me daarmee vanaf nu dus met name ga richten op de leuke kant van het totale project waar ik al enkele maanden zoet mee ben, namelijk het onderdeel van leuke dingen samen doen. Hier moet ik echter wel een kanttekening voor mezelf bij plaatsen, namelijk dat ik daarbij haar grenzen continue in de gaten blijf houden, en niet ga overschrijden op wat voor manier dan ook. Het is dus in eerste instantie van belang om de mate / frequentie van contact goed in de gaten te houden, om haar ook de ruimte te bieden die ze nodig heeft, en vanuit een begripvol standpunt handelen en niet alleen maar vanuit mijn eigen gevoel en eigen belang. Ook haar gevoel en emotie zijn hierin uiteraard even belangrijk als die van mij.
Een tweede aspect wat ik van mezelf goed moet bewaken is de manier waarop we contact hebben. De afgelopen maanden waren de sporadische momenten dat we elkaar spraken en zagen toch altijd erg beladen, waren er vaak moeilijke en meestal ook emotionele gesprekken en discussies, en dat komt natuurlijk ook een goed gevoel voor elkaar niet ten goeden. Helaas was dat een naar mijn idee noodzakelijk kwaad, is dat nu afgerond en kunnen we ons nu weer met leuke momenten bezig gaan houden. Ik zal daarom dus ook continue moeten blijven controleren dat ik geen grenzen overschrijdt, en er bij voorkeur ver van weg blijf zelfs. Tuurlijk zal er vast nog wel eens een momentje komen dat we over het verleden praten, maar de richting die ik op wil gaan is dat we weer een goed en leuk gevoel bij elkaar hebben. Immers, ik zit er ook niet op te wachten om "gezellig" met iemand koffie te gaan drinken als er vervolgens elke keer weer een enorm zwaar gesprek bij komt kijken. Maar als ik met die persoon een kop koffie ga drinken en het enorm gezellig heb en leuke gesprekken heb, dan heb ik het veel meer naar me zin en dus ben ik een stuk sneller geneigd om ook een volgende keer weer af te spreken, en weer een gezellige dag ervan te maken.

Oftewel, plezier en gezelligheid staan voorop de komende maanden in de onderlinge verstandshouding, en ondertussen werk ik aan mezelf om het maximale uit mezelf te halen op het gebied van geluk Glimlach

Eindelijk eens een leuk project om mee bezig te zijn Grijns

afbeelding van Hetlevenismooi

Hoi Kroegtijger,

Ik hoop dat ik het mis heb maar ik heb het idee dat het meer van jou afkomt en dat jij nog wil laten zien hoe jij veranderd bent aan haar door wat je allemaal bereikt hebt. Snap ik wel hoor!
Ik heb je laatste reactie gelezen onder jouw andere blog en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat jij haar wat probeerde te overtuigen.
Zij lijkt toch wel verder met haar leven te zijn gegaan maar wil geen discussies erover. Wil het gezellig houden.
Excuuuuus, hoop dat ik ernaast zit!

Ik krijg ook nu het gevoel door te zeggen, ga veranderingen in je leven aan en ja niet alleen gefocust op je ex, zij heeft haar eigen leven al.
Het komt bij mij zo over.
Ook toen jij vertelde dat je ook geen verdriet had dacht ik, huh heb ik iets gemist?
Stel dat ze jou heel erg had gemist, had jij het dan ook gezegd?
Ik weet dat dit beetje confronterend is maar bedoel het niet slecht, je zal het ook niet met me eens zijn, het gevoel kwam zo bij mij op.
Net alsof je een btje teleurgesteld bent, jij had een doel voor ogen.

Laat alles over je heen komen en geen stress. Glimlach

afbeelding van kroegtijger

Hoi Hetlevenismooi, Deels

Hoi Hetlevenismooi,

Deels klopt het inderdaad wat je zegt. Met name dat ik haar graag wil laten zien wat er bij mij veranderd is. Dat wil ik ook en dat heb ik ook al meer dan eens geloof ik aangegeven; publiek geheim dus Knipoog Ik probeer haar niet te overtuigen om het te geloven of om weer een relatie te beginnen, want dat kan ik toch niet. Dat zou ik ook niet eens willen. Wat ik wel wil, en daar probeer ik haar dus wel van te overtuigen, is dat ik graag een goed contact met haar wil opbouwen, en haar te laten zien dat de persoon met wie ze de relatie begon niet dezelfde is als met wie de relatie eindigde, maar wel weer de persoon is die ik nu ben. Of dat dan weer iemand is waar ze wat mee zou willen, dat zie ik dan wel en is niet eens belangrijk eigenlijk. Het gaat mij erom dat ik op een "eerlijke" manier wordt beoordeeld, en niet wordt beoordeeld op basis van mijn gedrag terwijl ik overspannen was, want dat is een persoon die ik niet ben, maar die ik tijdelijk was geworden zonder dat ik dat door had, zonder dat ik dat wilde zijn.
En ja, zij is verder gegaan met haar leven. Gelukkig ook maar. Net als ik. Ik ben ook verder gegaan en heb haar ook niet nodig in mijn leven om gelukkig te zijn. Ik ben namelijk al gelukkig, ook zonder haar. Wel weet ik dat ik gelukkiger kan zijn met haar erbij, maar als dat niet zo is, is het ook prima.

Wat betreft verdriet, tja, ik denk dat je dan inderdaad iets gemist hebt ja Knipoog Dat is eigenlijk iets wat de laatste 2 a 3 weken een beetje weg is; ik voel me niet meer verdrietig. Wel vind ik het jammer dat het is gelopen zoals het is gelopen, maar zeker niet meer verdrietig. Meer een soort van acceptatie van de situatie, en dat is toch wel wat anders. Als ik aan de relatie terug denk, denk ik alleen maar met heel veel liefde eraan terug en voel ik me echt weer blij over alles wat ik met haar heb mogen meemaken. Ook als ik foto's van ons samen terug zie, kan ik alleen maar intens gelukkig zijn en beleef ik voor m'n gevoel echt weer hetzelfde geluk als wat ik toen voelde op die foto. Tja, dat kan ik dan geen verdriet meer noemen. En ja, ik zou dolgraag nog meer van zulke gelukkige tijden met haar samen willen beleven, maar ik weet niet of dat ooit nog gaat gebeuren. Als het gebeurt is het mooi; als het niet gebeurt? Ach, dan beleef ik wel weer andere mooie en gelukkige momenten.
En ja, ook als ze me heel erg had gemist, dan had ik nog steeds gezegd dat ik geen verdriet meer heb. Ik mis haar ook heel erg, maar dat is toch iets anders dan verdriet vind ik. En zelfs als ze had gezegd dat ze weer een relatie met me zou willen, dan zou ik daar niet meteen aan beginnen, maar het ook op dezelfde manier willen doen zoals we het nu gaan doen; langzaam aan elkaar opnieuw leren kennen en elkaar weer leren waarderen. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat we tijd met elkaar gaan doorbrengen, zodat we elkaars kwaliteiten weer gaan zien, maar ook elkaar weer echt gaan aanvoelen. Wat dat betreft ken ik m'n ex goed genoeg om te weten dat we echt wel weer op 1 lijn kunnen gaan komen, maar het blijft afwachten of het ook gaat gebeuren. Komen we maar op 1 manier achter.

Dus nee, ik ben totaal niet teleurgesteld. Eerder ben ik nog juist blij over dat we nu weer normaal met elkaar overweg kunnen gaan en we ook daadwerkelijk aan de slag gaan het leuk te gaan maken. Als je over teleurgesteld praat zou dat zijn omdat ik een verwachting had dat ze wat verder in haar eigen proces zou zijn, en niet meer zo gefrustreerd zou zijn over mij, maar naar mate ons gesprek vorderde voelde ik bij haar die frustratie ook wel afnemen. Ze heeft zich volgens mij van tevoren zo verschrikkelijk druk gemaakt hierom dat ze al vol frustratie bij me binnen kwam. Ze zat enorm vol spanningen en ze zat zelfs bevend op de bank (ja, ze dacht dat ik het niet zag, maar bij het inschenken van haar drinken viel het wel heel erg op Knipoog ) Ze begon pas een beetje begon te ontdooien na verloop van tijd toen ze door kreeg dat het eigenlijk nergens voor nodig was om zo gefrustreerd te doen, dat ik gewoon heel rustig met haar wilde praten en haar wilde uitleggen wat er nu allemaal aan de hand was geweest.

Ook dat is een gevolg van elkaar zo lang niet zien; er komt dan zo'n lading op zo'n gesprek te liggen dat er weinig ontspanning bij is. Dat gaat vanzelf wel beter. Was ook vorige keer zo; toen waren de eerste keren dat we elkaar weer zagen ook gepast ongemakkelijk, en naarmate we meer tijd met elkaar doorbrachten kwam dat ook vanzelf weer goed. Ik denk dat het nu niet anders zal zijn, maar daarvoor moeten we dus naar mijn mening het verleden laten voor wat het is. Dat kan wat mij betreft nu dan ook. Nu heb ik de afsluiting die voor mij nodig was, haar uit kunnen leggen wat er met mij was, wat het voor mij was dat ze bij me kwam wonen, haar ptss, haar ms, mijn enorme zorgen om de toekomst en ga zo maar door, en nu kan ik dan ook verder. Het is afgesloten wat dat betreft en we kunnen ons nu weer richten op de toekomst. Het is jammer dat het niet meer in de vorm van een relatie is zoals we die hadden, en dat een breuk in de relatie ervoor nodig is geweest. Ik had ook liever gehad dat het niet zo was, maar het is zo, en daar moeten we het mee doen. Doordat die afsluiting er nu is, kunnen we nu dus ook in een ontspannen manier met elkaar omgaan. We hoeven niet meer te praten over hoe we het nu verder gaan doen, wat we voelen of wat dan ook. Gewoon gezellig koffie drinken, lunchen, leuke dingen samen doen, praten over werk, nieuws of wat dan ook. Zoals het was, en zoals het ook zou moeten zijn dus.

Ik snap wel dat het gevoel bij je opkwam hoor; ik sta er zelf ook een beetje van te kijken dat ik geen verdriet meer heb, maar ja... ik kan moeilijk doen alsof ik wel verdriet heb terwijl het niet het geval is toch? Knipoog Ik ben eigenlijk juist heel positief ingesteld nu, en heb echt zin in de komende tijd. En daar moet ik dus ook een klein beetje voor oppassen weet ik, dat ik haar niet meteen verstik. Haar ruimte geven en lekker relaxed en rustig aan werken eraan. Komt allemaal wel goed dus Glimlach

afbeelding van Hetlevenismooi

Hoi Kroegtijger,

Nee, natuurlijk niet doen alsof je wel verdriet hebt. Glimlach
Ik vind het ook interessant om te lezen hoe mensen het missen verschillend ervaren.

Mijn missen van ex uitte zich echt in afkick verschijnselen van ex.
Ik was 3 jaar lang verliefd en ineens werd dat afgekapt.
En toen had ik dus het welbekende verdriet. Liefdesverdriet.
Eigenlijk ging ik vandaar uit denken en vergelijken.

Goed dat je positief ingesteld bent.
Negatieve gedachten, brengt toch niks. Knipoog

Ik heb ook gesprekken met mijn ex zo nu en dan, hij zoekt me dan op, in de stad.
Ik blijf het vreemd vinden om hem als vriend te gaan zien.

Slaap lekker!

afbeelding van kroegtijger

Even reflecteren

Prima geslapen en vanmorgen was ik weer redelijk op tijd wakker. Toen begon ik eens rustig ons gesprek van gisteren te overdenken, en eigenlijk ben ik nog steeds best tevreden over hoe het is verlopen. Ik heb haar volgens mij redelijk duidelijk kunnen maken wat er speelde, ze kon ook echt bij me merken dat er dingen veranderd zijn, en we zien wel wat er gaat komen.

Geen idee nog hoe ik het precies allemaal ga aanpakken, maar ik vind het wel belangrijk dat ik haar niet meteen overlaad; ze heeft duidelijk nog wat ruimte nodig, en die moet ik haar dus ook geven. Misschien overdenk ik het allemaal wel wat te veel voor het moment en zou ik me meer moeten gaan richten op zorgen dat ik het leuk heb. De rest komt dan vanzelf wel weer goed. Tja, iets wat je zo graag wilt is dan lastig om even te negeren natuurlijk, maar m'n verstand zegt ook dat het wel het beste is voor nu. Vandaag ga ik me dus bezig houden met zelf het weer leuk hebben en echt plezier maken. Daarom ga ik zo maar eens kijken wat er voor leuks te doen is vandaag. Het weer werkt niet echt mee, maar daarom kan het nog altijd een leuke dag gaan worden Glimlach Ik zie wel wat er gaat komen; dag voor dag en stap voor stap kom ik steeds dichter bij m'n doel en dat voelt goed

afbeelding van liesjr

Was ik ook maar zo

Was ik ook maar zo sterk...wauw

afbeelding van Pba1211

volg je (goede) gevoel

hoi kroegtijger,

Rebuild and Renovation ...Glimlach ik neem aan dat je wel zelf als projectleider optreedt in deze uitdaging..?
Je zult al je prince2, ITIL , Scrum vaardigheden nodig hebben....Glimlach

Erg herkenbaar wat je schrijft... het verbazen over je eigen rust, net alsof er geen verdriet meer is.
Maar ooh wee als je dat van jezelf gelooft dan komt het nog even fijn terug.

Houd echter ook je eigen grenzen aan , het lijkt een beetje op trekken en terugtrekken
Waarschijnlijk weet je het als geen ander, hoor meer je beschikbaar bent hoe minder interessant het is.
Niet bedoeld als ..laat haar maar de hele tijd initiatieven nemen... laten zien dat je er bent en wilt zijn is goed.
Dat mag toch gewaardeerd worden immers. Als ze daarnaast doorheeft dat dit geen vrijbrief is dan moet het gaan lukken.

Terecht geef je aan leuke dingen doen, niet elke afspraak beladen over het verleden babbelen.
Het mooiste is om t verleden te laten rusten, elkaar vergeven, alleen terugkijken om ervan te leren.

Ieder mens heeft hier zijn/haar eigen proces in, jij bent er duidelijk al mee bezig en je ex minder als ik t zo begrijp.
Met (zelf) vertrouwen kom je een heel eind.
Succes je kunt het..!!

afbeelding van kroegtijger

Hoi Pba, Ik wilde eerst m'n

Hoi Pba,

Ik wilde eerst m'n ex als projectleider aanstellen, maar haar salaris-eisen waren te hoog Knipoog

Wat je schrijft over initiatief nemen snap ik wat je bedoeld inderdaad. Het is net als de hond van m'n broer... Die houdt zich ook altijd "beschikbaar" in de keuken. Hij bedelt niet om een plakje worst, maar als dat plakje worst nou toevallig op de grond valt, dan is hij beschikbaar om dat direct even op te ruimen Knipoog Op min of meer dezelfde manier ben ik ook "beschikbaar". Ik ga niet als een schoothondje achter d'r aan lopen, rechtop zitten en pootjes geven, maar als er iets is dan ben ik er.

En ja, ik heb m'n grenzen en heb die ook aangegeven bij haar. Af en toe zal ik dan ook wel van me af moeten bijten om die grenzen duidelijk te houden, en datzelfde geldt ook voor haar. Ook zij zal die grenzen van tijd tot tijd aan gaan geven. Niets mis mee zolang het een wederzijdse verstandhouding is. Een grens aangeven is wat anders dan meteen de hand eraf hakken als die grens overschreden wordt. Een grens leer je pas kennen als je 'm bereikt, dus af en toe zullen we bij elkaar die grens ook wel eens gaan bereiken. Daar ben ik niet bang voor ook en neem het haar ook niet kwalijk als dat wel eens gebeurt. Het wordt een ander verhaal als ze moedwillig structureel een grens overschrijdt; dan is het niet meer een kwestie van leren kennen, maar een kwestie van met opzet niet respecteren. Ik ken haar goed genoeg om te weten dat ze dit niet zomaar zal doen, dus daar ben ik dan ook niet bang voor.

afbeelding van kroegtijger

Positief en complimenteus de toekomst in

Gisteren best wel een aardige dag gehad, alhoewel ik me op sommige momenten toch even niet heel erg vrolijk voelde. Niet direct slecht, maar ook weer niet super gelukkig en blij zoals ik zou willen. Daar heb ik nog even bij stil gestaan gisterenavond om na te gaan waarom dat was; er was iets in me dat toch een beetje aan me knaagde, maar ik kon niet echt de vinger erop leggen wat het nu precies was. Natuurlijk had ik al wel een vermoeden dat het van doen had met het gesprek dat ik met m’n ex had gehad de avond ervoor, maar dat was toch wel redelijk verlopen dacht ik zelf. Dat toch nog maar even na gegaan, en voor mij was het inderdaad wel redelijk verlopen, maar voor haar was het waarschijnlijk toch allemaal iets minder goed denk ik. Ze was zichtbaar enorm gespannen, en heeft wel wat mee gekregen van me om te overdenken. Ik zag en voelde aan haar dat toen ze de deur uitging, ze toch wel stiekem er een klein beetje de bibbers nog van had, en dat heeft toch misschien iets meer met me gedaan dan ik aanvankelijk dacht. Ik had ergens wel een soort van met haar te doen. Het is voor haar ook geen makkelijke situatie geweest ze doet heel erg haar best het goed te doen zie ik, maar het lukt niet altijd. Dat doet haar zichtbaar toch wel pijn, en ik denk dat dit bij mij ook een wat onrustig gevoel opriep gisteren, en dat ik daarom af en toe niet altijd even vrolijk was.
Ik zou haar heel graag willen helpen om weer de juiste weg naar haar geluk te vinden, maar dat kan ik op dit moment niet. Daarvoor ben ik nu niet de juiste persoon; ze ziet mij min of meer nog steeds als degene die haar weg naar dat geluk blokkeert, en dan wordt het moeilijk. De beste manier om haar te helpen is dus om haar niet in de weg te staan en het haar moeilijk te maken, maar haar juist te laten zien dat ik haar niet meer in de weg sta, en er voor haar ben om het leven juist makkelijker te maken. Daar kan ik vorm aan geven door ofwel het contact helemaal te verbreken, maar daar zit ik zelf niet op te wachten, ofwel door juist positief naar haar toe te reageren en haar positieve gevoelens te geven. De afgelopen tijd heb ik eigenlijk structureel haar aangegeven wat ik niet goed vond, en slechts heel beperkt wat ik wel goed vond. Dat is natuurlijk iets wat ik makkelijk kan veranderen. Ook hier weer, uitgaan van het positieve en ook laten zien en merken dat ik van het positieve uitga in plaats van te bekritiseren wat er niet goed is te complimenteren van wat er wel goed is. Een kleine verandering eigenlijk maar dus, maar wel een belangrijke verandering die ik wil maken. Mijn uitstraling en het gevoel dat ik aan haar (maar natuurlijk ook aan anderen) meegeef bepaal ik zelf, en daar volgen automatisch dan ook reacties op. Andersom is het niet anders. Als iemand continue alleen maar negatieve feedback geeft, altijd maar uitgaat van het negatieve en altijd maar problemen ziet, dan is mijn reactie daar automatisch ook negatief op, ga ik me verdedigen, draag ik redenen aan en krijg ik geen fijn gevoel bij die persoon. Oftewel, emoties en reacties naar mij toe kan ik beïnvloeden door de manier waarop ik me naar de ander toe opstel. Dat gaat dus inhouden dat ik me de komende tijd daar zo veel mogelijk op ga proberen te richten. Positiefheid. Klinkt nu al als een leuk onderwerp Glimlach

afbeelding van kroegtijger

Positief in de praktijk brengen

Vanmiddag ben ik toch, soort van ongewild, toch nog druk met m’n gedachten over hoe ik nu verder zal gaan met het projectje. Ik kan het niet helemaal los laten nog wat dat betreft. Het voelt voor mezelf alsof ik nog niet 100% weet hoe ik het ’t beste kan aanpakken. Haar opstelling naar mij toe is heel moeizaam nog, en ik wil daar geen schade in toebrengen, maar juist versterken. Ik voelde zaterdag aan haar dat ze het ook wel graag allemaal afgerond wil hebben, maar dat bij haar er toch een soort van blokkade is nog. We zijn in een negatieve spiraal terecht gekomen waarbij elk woord van de ander enorm wordt afgewogen. Als de een ook maar iets zegt dat de ander niet 100% bevalt wordt er een enorm punt van gemaakt. Zij doet dat, maar ik doe dat net zo erg. Dat gaat alleen maar van kwaad naar erger en schiet niet op dus en ergens moet die negatieve spiraal worden doorbroken en worden omgebogen naar positiefheid zodat we weer de goede kant op gaan.

Zoals ik al eerder schreef wil ik me dus positief naar haar toe opstellen en zit nu dus met de vraag hoe ik dat in praktische zin vorm kan gaan geven. Het eerste wat ik bedacht is haar bedanken en complimenteren als ze een afspraak is nagekomen of iets anders heeft gedaan wat positief te bestempelen valt. Dat kan iets heel simpels al zijn zoals bijvoorbeeld als ze de post heeft opgehaald even een whatsappje erachteraan sturen met dat ik het fijn vindt dat ze dat gedaan heeft, in plaats van dat ik bij positieve dingen m’n muil hou en de negatieve dingen ga benadrukken. Andersom zou dat voor mij niet anders zijn natuurlijk. Als ik alleen maar kritieken krijg op wat niet goed is, maar nooit hoor wat wel goed is, ben ik het na een tijdje ook zat. Voor haar werkt dat natuurlijk niet anders dus alles wat positief is ga ik benadrukken dat ik er blij mee ben. Reageren vanuit positief in plaats van negatief.

Ik denk dat ik er verder goed aan doe om haar juist even te laten en ruimte en rust te geven. Gewoon even niets en het heel rustig te benaderen. Laten merken dat ze bij mij rust zal hebben, en dat ik niet langer meer een bron van stress en/of frustratie voor haar ben, maar juist een bron van rust en plezier voor haar weer ga zijn, zoals dat in het verleden ook was voordat de hele ellende begon. Dat vergt van mij dat ik dus ook de problemen uit het verleden kan gaan laten rusten. Voor mij lijkt me dat op het eerste gezicht niet echt een probleem. Ik heb de rust in me die nodig was hiervoor. Daarnaast zal ik mezelf weer opnieuw moeten aanleren om heel open, vrolijk en liefdevol naar haar toe me op te stellen. Dat is iets wat ik lang niet heb kunnen doen, en dat heeft als gevolg dat zij dat ook mijn kant op steeds minder is kunnen gaan doen. Ook dat is onderdeel van die negatieve spiraal waarin we zijn gekomen, die doorbroken moet gaan worden. Van haar verwacht ik die doorbraak niet; daartoe is ze simpelweg op het moment niet in staat. Ze is nog veel te druk met zichzelf en maakt zich heel erg druk om alles, dus moet die van mij af gaan komen. Dat betekend dat ik dus echt heel erg goed moet opletten om negatief gedrag gewoon te negeren, en om te buigen in een positieve reactie. Daarvoor zal ik dus mijn zelfbeheersing moeten aanspreken, en mezelf heel erg bewust worden van hoe ik reageer op iets en bedenken wat die reactie bij een ander teweeg brengt.

Daarom ga ik de komende dagen daar eens flink mee aan de slag. Dat begint dus bij bewustwording van mijn reacties op dingen. Elke dag, elk moment zijn er wel acties en reacties bij mij en door bewustwording mijn eigen reactie en die daarna eens te gaan bekijken, en waar nodig te veranderen hoop ik op die manier vanuit een positieve manier weer te gaan reageren. Ergens along the way is dat de laatste jaren verloren gegaan. Ik was altijd heel positief ingesteld, zag een glas als half vol in plaats van half leeg en dat is een tijd je lang toch anders geweest. Inmiddels begint dat wel weer bij me terug te komen, maar het zou leuk zijn als ik dat ook wat meer zou gaan tonen en laat merken naar anderen toe. Om dat te gaan bereiken ben ik eens op zoek gegaan naar wat mogelijke tips, en uiteraard kwam ik ook hier weer bij m’n favoriete site uit, met heel veel tips en aanwijzingen naar een positieve levensstijl toe. Op http://sochicken.nl/lekker-positief-denken-9-tips kun je ze terug vinden. Met deze uitgangspunten ga ik dus de komende tijd proberen te leven. Er zijn geen problemen, enkel uitdagingen. Er zijn geen negatieve situaties, enkel mogelijkheden om te verbeteren, en er zijn geen slechte gebeurtenissen, enkel leermomenten Glimlach Het klinkt als een heel foute managementcursus, maar ik denk dat het me echt kan helpen om weer de juiste uitstraling te krijgen die ik graag wil hebben. Het kan in ieder geval nooit kwaad om weer lekker positief het leven in te gaan, en of het daarna ook het effect haalt bij m’n ex waar ik naar op zoek ben, dat merk ik wel weer. Niet echt belangrijk ook wat dat betreft; het is haar keuze hoe ze ermee omgaat, ik schep alleen de mogelijkheden om er goed mee om te kunnen gaan Glimlach

afbeelding van kroegtijger

Doelen stellen

Gisteren ben ik zoals gezegd begonnen met alles positief te benaderen. Elke keer als mijn initiële reactie negatief was, mezelf erop wijzen bedenken hoe ik het ook positief kan maken, en daar vanuit verder gegaan. Vrijwel direct merkte ik hier al effect van bij mensen; meteen als een positieve manier van benaderen van een probleem of iets dergelijks dat zich aandient door me wordt toegepast is vaak de eerste reactie een beetje verbaasd, lacherig, maar krijg je wel meer gedaan en wordt het probleem ook meteen een stuk lichter. Ook in het verkeer tijdens de avondspits en vanmorgen tijdens de ochtendspits heb ik dit toegepast (goed, weliswaar krijg ik daar alleen feedback van mezelf natuurlijk Knipoog ) en als er weer eens een medeweggebruiker een bijzondere manoeuvre uithaalt kon ik me daar altijd enorm aan irriteren; sinds ik dat positief probeer te benaderen, en ik me inleef in die ander, heb ik er aanzienlijk minder “last” van. Natuurlijk verandert dat het gedrag van de ander in dit geval niet, maar het verandert wel hoe het mij beïnvloed en dat heb ik zelf in de hand. Geeft een ontspannen gevoel, en daarmee de mogelijkheid om weer positiever in het leven te komen staan.

Deze lijn wil ik dus ook zeker vast gaan blijven houden. Het is een mind-set die even nodig is ervoor, maar die het uiteindelijk voor jezelf het allemaal een stuk makkelijker en meer ontspannen maakt, en ook de omgeving van je beïnvloed. De manier hoe ik me opstel bepaald hoe de mensen om mij heen op mij reageren. Als de manier van reageren van mensen me dus niet bevalt, wordt dat mede veroorzaakt door mezelf, en dus kan ik het ook deels beïnvloeden. In dit geval wil ik graag dat mensen op een leuke, positieve en gezellige manier naar me reageren. Dat bereik ik dus door op diezelfde manier hun kant op me op te stellen. Een heel fijne gedachte omdat het een direct effect geeft op de mensen op me heen en dus op mezelf. Kleine verandering met een groot resultaat dus, en een verandering die ik ga proberen te blijven hanteren.

Daarnaast wil ik graag weer meer plezier in m’n leven terug brengen. Veel van m’n vrienden om me heen zijn echter een beetje “ingezakt”. Niets ten nadelen van hun natuurlijk hoor, maar die hebben bijna allemaal een relatie, sommige hebben kinderen, anderen hebben een huis gekocht en zijn druk met verbouwen, inrichten etc dus ze zijn allemaal druk, hebben allemaal weinig tijd of zijn simpelweg aan het inzakken zoals ik dat zelf ook dus heb gehad; op de bank, thuis en er komt niet veel meer uit. Voorheen was het dan eigenlijk vrij standaard dat ik samen met m’n ex ofwel wat ging doen, ofwel ook net zo thuis op de bank ingezakt zat. Gezien ik er nu alleen voor sta, en ik niet meer onderuit wil zakken op de bank elke dag (af en toe is wel fijn, maar dag in dag uit, dat wil ik niet meer) zal ik dus voor mezelf daar wat meer in moeten gaan ondernemen. Ik zie mezelf nu niet zo snel in m’n eentje op pad gaan eigenlijk, maar misschien zou ik het wel eens moeten gaan proberen. Gewoon alleen de stad in en kijken wat er om me heen allemaal gebeurt. Als het me niet bevalt, dan ga ik gewoon weer lekker naar huis, en als het me wel bevalt is het natuurlijk prima. In ieder geval ben ik er dan wel uit geweest, heb wat ondernomen en alleen dat al is eigenlijk al genoeg. Goed, met dit weer is het niet direct het beste plan, maar zodra het weer een beetje opknapt is het wel iets wat ik dan ga doen.

Voor vandaag wil ik mezelf ook weer een doel stellen. Natuurlijk is daar het positief benaderen en het mindful leven als doel, want die zijn er elke dag voor me, maar een wat meer concreet doel voor vandaag zou ook wel leuk zijn. Iets om naartoe te werken, waar ik aan het eind van de dag van kan zeggen dat het ook echt afgerond is en gelukt is om te halen. Aangezien ik daar niet direct een antwoord op heb, wordt mijn doel dus om mijn doelen voor de komende periode vast te leggen, zodat ik weer wat heb om naartoe te werken.

Voor nu weer eerst even terug keren naar het moment; ik merk dat ik met m’n hoofd al weer teveel bij de toekomst zit, en te weinig bij waar ik nu ben, wat er nu gebeurt. Daar ga ik nu dus als eerste weer mee aan de gang, en de beste manier daarvoor is koffie en even m’n neus buiten de deur steken Glimlach

afbeelding van kroegtijger

doelen bereiken met wilskracht & gewoonten

Zoals ik dus vanmorgen al aangaf ben ik voor mezelf doelen gaan definiëren voor de komende tijd, zodat ik punten heb om naartoe te werken. Deze doelen bestaan uit dingen die nu in m’n leven spelen die me niet bevallen en die ik dus wil gaan veranderen zodat ik zodoende weer een stukje dichter bij mijn eigen ultieme geluk kan komen. Om erachter te komen welke dingen ik wil gaan aanpakken, verbeteren of veranderen heb ik eerst voor mezelf eens een overzichtje gemaakt met wat er bij me speelt en wat me dwars zit. Daarna ben ik die lijst eens gaan bekijken, en heb ik afgestreept wat niet te veranderen valt. Sommige dingen zijn nu eenmaal gewoon een feit, waar je niet omheen kan. Zo bevalt het me niet dat ik belasting moet betalen, maar ik kan daar weinig aan veranderen, dus als doel stellen geen belasting te betalen, dat gaat ’t niet helemaal worden Knipoog

Uiteindelijk is daar een lijstje uit gerold waar ik vervolgens weer acties op kan ondernemen om dat te veranderen, om zodoende dus weer verder te komen in het ultieme geluk. Dat lijstje is er als volgt uit komen te zien:

Ik onderneem te weinig / zit te vaak op de bank zonder iets te doen
wat kan ik daaraan doen?: Meer de deur uit gaan in plaats van afwachten tot er iets op me afkomt
hoe kan ik dat op korte termijn vorm geven? : Door in het weekend mezelf te “verplichten” om minimaal 1 van de 2 dagen de deur uit te gaan, en door de weeks 2 van de 5 avonden iets te ondernemen.

Ik heb te weinig energie
wat kan ik daaraan doen?: Gezonder eten en meer bewegen
hoe kan ik dat op korte termijn vorm geven?: Ongezond eten niet meer kopen en 2x per week te sporten

Af en toe is m’n huis niet schoon genoeg / opgeruimd genoeg naar mijn zin
wat kan ik daaraan doen?: Meer schoonmaken, direct rommel opruimen na gebruik
hoe kan ik dat op korte termijn vorm geven?: schoonmaakrooster opstellen

Ik rook te veel
wat kan ik daaraan doen?: Minder roken
hoe kan ik dat op korte termijn vorm geven?: Minder sigaretten kopen, elke keer dat ik geen sigaretten koop het geld apart zetten en daar leuke dingen van gaan doen.

Ik heb te weinig contact met vrienden
wat kan ik daaraan doen?: Meer contact met vrienden opnemen en vaker iets te gaan doen
hoe kan ik dat op korte termijn vorm geven?: Vaker langs gaan, vaker met ideeën komen om te gaan doen (lijst maken met wat mogelijk is om te doen)

De verstandhouding met m’n ex is niet altijd even goed
wat kan ik daaraan doen?: Meer empathie toepassen, meer met haar omgaan om haar te begrijpen
hoe kan ik dat op korte termijn vorm geven?: Meer tijd met elkaar doorbrengen en haar laten merken dat ik haar weer aan het begrijpen ben.

Ik maak me te veel zorgen om anderen
wat kan ik daaraan doen?: Leren om controle uit handen te geven / vertrouwen in anderen te hebben
hoe kan ik dat op korte termijn vorm geven?: Meer naar resultaten kijken bij iets waar ik niet bij betrokken ben, om in te zien dat mijn zorgen niet terecht zijn. Ook zonder mij redden ze zich prima.

Ik irriteer met snel aan kleine dingen
wat kan ik daaraan doen?: Mindful leven en afstand nemen
hoe kan ik dat op korte termijn vorm geven?: Bij elke irritatie me afvragen hoe erg het is, waarom het me irriteert en wat het effect ervan is

Ik eet niet gezond genoeg
wat kan ik daaraan doen?: Gezonder eten
hoe kan ik dat op korte termijn vorm geven?: geen ongezond eten kopen

Afspraken met mezelf kom ik niet altijd goed na
wat kan ik daaraan doen?: mezelf meer controleren op nakomen van afspraken
hoe kan ik dat op korte termijn vorm geven?: Afspraken met mezelf opschrijven en eind van de dag controleren of ik de afspraak ben nagekomen.

Al met al is het dus best een redelijke lijst geworden met punten waar ik op korte termijn al mee aan de slag kan, die mij vooruit kunnen helpen en me dichter bij m’n doelen kan brengen. Veel van deze dingen lijken samen te hangen met wilskracht. Hoe graag wil ik iets bereiken? Denk bijvoorbeeld aan sporten, minder roken, gezonder eten, actiever worden. Allemaal dingen die je simpelweg kan bereiken door het te doen, door te zetten en niet bij de eerste de beste tegenslag de handdoek in de ring te gooien. Écht willen dus om een doel te bereiken. Aangezien ik zeker de laatste maanden wel erg ben gaan inzien dat heel veel dingen die op het eerste gezicht niets met elkaar te maken hebben met elkaar samen hangen merk ik ook dat mijn motivatie / wilskracht om door te zetten groeit. Het wordt me steeds meer duidelijk waarom ik bepaalde dingen zou moeten doen; wil je iets bereiken, dan moet je er iets voor doen. Een ander zal het niet voor je doen, dus moet je het zelf doen. Aangezien ik mezelf ook wel een klein beetje ken ben ik snel geneigd te veel hooi op m’n vork te nemen, waardoor alle taken die ik mezelf stel precies net niet worden gedaan. Niet handig, want je kan naar mijn idee beter 1 ding doen en dat goed doen, dan 20 dingen doen die net niet zijn wat je ervan had verwacht. Dan heb je 20x niets in plaats van 1x wel iets. Tijd dus om daar eens wat meer aandacht aan te besteden.

Zoals ik dus al opmerkte hangen vrijwel al deze punten samen met wilskracht om het tot een gewoonte te maken. Zodra je eenmaal de wil hebt om iets te bereiken en te doen, dan kan je het ook. Bijna ongeacht wat het is, zonder wilskracht ga je het niet halen. Dat geldt ook voor bovenstaande punten. Met wilskracht kan je er een automatisme / gewoonte van maken, en daarna kost het ook geen wilskracht meer, maar heb je eerder wilskracht nodig om het juist niet te doen dan om het wel te doen. Dus vol goede moed ben ik weer op zoek gegaan, en ook hier kom ik inderdaad weer wat over tegen, en wederom vond ik weer bruikbare tips op sochicken. Ditmaal twee hele artikelen over wilskracht en discipline (te vinden op http://sochicken.nl/beleggen-met-wilskracht en http://sochicken.nl/discipline). Hier wordt eigenlijk precies aangegeven wat ik bedoel, en ook tips hoe ik dat kan bereiken. Het meest nuttige wat ik er vond was de aanwijzing om één gewoonte tegelijk op te bouwen. Zoals ik al aangaf heb ik de neiging om teveel tegelijk te willen, en ook hier wordt bevestigd dat dit niet handig is. Een andere tip is om met dagelijkse gewoontes te beginnen, omdat wekelijkse gewoontes moeilijker zijn, dus langzamer gaan en daardoor minder snel resultaat (en het bijbehorende goede gevoel) opleveren. Nu gaat 1 gewoonte tegelijk opbouwen me toch te traag, zeker met het idee dat een aantal van deze punten dermate “simpel” zijn dat ik er best 2 aan zou moeten kunnen. Daarom begin ik met de gewoonte van gezond eten. Dat is eenvoudig; even nadenken bij wat je koopt is al genoeg. Zorg dat je gezonde producten in huis haalt, en het is al geregeld. Wat je niet hebt, kan je niet eten en daarmee is het dus dermate simpel dat er best een 2e gewoonte bij mag. Die 2e gewoonte wil ik “leuk” maken, want leuk is nu eenmaal….ehm… .leuker dat niet leuk Knipoog De tweede gewoonte is dus meer met vrienden ondernemen. Meteen maar de handschoen daarvoor opgepakt en de telefoon in gekropen om te zien of er nog mensen beschikbaar zijn vanavond.

Zodra ik deze gewoonten me eigen heb gemaakt pak ik de volgende punten op; eens kijken hoever het me gaat brengen in mijn doelstellingen Glimlach

afbeelding van misszotje

kroegtijger

Goeie doelstellingen kroegtijger.
Ik denk dat ik er een paar ga gebruiken.
Wie weet Glimlach

afbeelding van kroegtijger

Gezond Eten? Het kan! Irritatie? Eerst effe nadenken!

Vandaag weer een mooie nieuwe dag met nieuwe mogelijkheden. Gisteren was eigenlijk wel een prima dagje zo erop terugkijkend. Beetje druk geweest, maar wel leuk. Me netjes aan me afspraak van gezond eten en afspreken met vrienden gehouden, en dus was ook gisterenavond weer druk bezet. Vandaag wordt het ook weer gezond eten, en verder moet ik nog even gaan bedenken hoe de dag invulling zal gaan krijgen.
In ieder geval wil ik vandaag weer iets verder gaan met het bereiken van de doelen die ik me gisteren gesteld heb. Aangezien gezond eten een dagelijkse activiteit betreft, leek het me handig om dan ook mezelf vandaag iets meer inzicht te gaan verschaffen in het gezondere eten, en hoe ik dat eenvoudig kan bereiken. Aangezien ik nu dus alleen ben, is het vaak lastig om iets te bedenken qua koken wat zowel vers en gezond is, maar ook qua hoeveelheden te overzien blijft en ik niet de rest van de week hetzelfde aan het eten ben, of enorm veel steeds moet weg gooien. Ik merk dat nu ook al met verse producten dat er toch wel akelig veel de vuilnisbak in verdwijnt, simpelweg omdat het dan alleen maar in grote(re) hoeveelheden wordt verkocht, en ik dat niet op tijd op krijg. Een multifunctioneel product zou dus een uitkomst bieden; iets wat gezond is, en in meerdere gerechten kan worden gebruikt bijvoorbeeld. Eigenlijk lijkt het me best wel een leuke taak voor vandaag om daar iets voor te gaan bedenken. Het is een heel concrete doelstelling, waar vrij snel resultaten mee gehaald kunnen worden én me vooruit helpt. Prima dus Tong

Nu kan ik natuurlijk zelf vanalles gaan bedenken, maar ik geloof niet dat ik de enige ben die met dit probleem zit. Er zijn zoveel vrijgezellen in Nederland dat er vast al wel een aantal hier een paar fraaie tips over hebben en op internet hebben geplaatst, en dus haal ik Google maar weer eens uit de mottenballen. Even op het toetsenbord rammen, en jawel hoor, daar komen meteen de nodige hapklare recepten tevoorschijn (ok, de woordspelingen worden nu écht slecht Knipoog ) http://www.receptenvandaag.nl/recepten/tags/1_persoons-recept biedt een leuk lijstje; niet alles is altijd even gezond dus het is wel een klein beetje zoeken, maar er is wel het nodige nuttige tussen te vinden. Ook op http://www.girlscene.nl/p/5831/gezond_koken_voor_een_persoon (goed, niet direct de eerste site die ik in gedachte had, maar lekker nassen is niet geslachts-afhankelijk natuurlijk Knipoog ) valt het nodige te vinden wat prima voor 1 persoon te maken en te kopen is. Daarnaast zijn online ook de nodige tips te vinden, zoals van de restanten groenten van de week soep maken, in smoothies verwerken etc. Er is dus best wel het een en ander mogelijk met een klein beetje inzet en creatief denken Glimlach

Het thema “eten” lijkt me daarmee wel redelijk voor elkaar, en dus ga ik voorzichtig vast de aandacht verleggen naar een volgend onderwerp, namelijk het onderdeel van irritaties. Ook dit is een dagelijks terugkerend dingetje, waar ik met heel kleine veranderingen heel groot resultaat zou moeten kunnen gaan boeken. Daarom ga ik vandaag eens tellen hoe vaak ik me irriteer aan dingen, en schrijf ik op welke irritaties ik ben tegen gekomen. Vanavond ga ik dan op m’n gemak eens kijken of die irritatie terecht was, of ik er iets aan kan / kon veranderen en of het me eraan irriteren me wat opleverde. De eerste irritatie had ik meteen vanmorgen al te pakken, namelijk een vriendelijke weggebruiker voor me die het nodig vond om nog even z’n bolide vlak voor mijn wagentje te proppen waar het van 3 naar 2 rijstroken ging. Daar zag ik niet direct de humor van in, maar even later kon ik het dan allemaal wel weer redelijk laten gaan. Want hoe erg was het allemaal nou eigenlijk? Ik zal misschien 5 seconden later op de plaats van bestemming zijn gekomen, en was het nu helemaal het waard om daar me druk om te maken? Achteraf gezien toch niet… Dus ook dat was best nutteloos weer van mezelf, en ik wil mezelf dus aanleren om eerst even na te gaan denken en daarna pas me ergens aan te irriteren in plaats van andersom. Lastig, maar niet onmogelijk en ik denk ook een nobel streven.

Goed, dat maakt de taken voor vandaag voor me weer duidelijk en ik heb daarmee dus weer het nodige te doen. Ik ben benieuwd wat het resultaat gaat worden van m’n lijstje van vandaag en vanavond wordt het dus evalueren geblazen Tong

afbeelding van kroegtijger

Irritatie is een kwestie van standpunt en keuze

Vanmorgen had ik besloten om eens bij te gaan houden waar ik me aan irriteer op een dag, en zo tegen het einde van de middag ben ik deze irritaties eens gaan evalueren. Want waarom erger ik me aan iets? En wat levert het me op om me ergens aan te ergeren? De eerste irritatie was zoals gezegd vanmorgen al in het verkeer, en al vrij snel was ik erachter dat de irritatie me niets opleverde. Ik was echter nog niet tot het punt gekomen om na te gaan waarom ik me er aan irriteerde. Daar heb ik eens over nagedacht, en die irritatie komt voort uit het idee dat mij onrecht wordt aangedaan. Totaal ridicuul natuurlijk, maar als iemand voorkruipt in het verkeer, of bij de kassa in de supermarkt, dan voelt het alsof die persoon zo gezegd schijt heeft aan me, alsof ik er niet toe doe en hij / zij het belangrijkste is. Tja, vanuit die persoon zijn/haar standpunt gezien is dat natuurlijk ook zo. Ik vind mezelf ook het belangrijkste. De vraag is alleen wat je daar dus mee doet, en hoe je ermee omgaat.

De volgende ergernis was een discussie die ik met wat collega’s had over downloaden en de vraag of dit nu legaal is of illegaal. Niet zozeer de discussie zelf irriteerde me; dat vond ik zelfs nog wel leuk. Het is met name de thuiskopie-heffing die ik op data-dragers moet betalen omdat er mogelijk illegale content op kan komen te staan, maar toch blijft het downloaden als illegaal worden bestempeld. Waar betaal ik dan voor?? (goed, het gaat wat ver om dat tot in detail te beschrijven, maar ok). Ook hier weer komt de irritatie voort uit het gevoel van onrecht, en ook hier weer is het niet het bedrag waar het om gaat, maar het gevoel dat het niet klopt.
Vervolgens had ik nog wat werk-gerelateerde irritaties, en ook die irritaties blijken voort te komen uit een gevoel van onrecht, terwijl als je daar iets langer over nadenkt, het helemaal niet zo is in de meeste gevallen.

Het is allemaal puur een kwestie van standpunt. Vanuit mijn standpunt bekeken voelt het als onrecht, terwijl als je het vanuit de ander zijn/haar standpunt bekijkt het weer totaal anders ligt en het dus ook helemaal niet als onrechtvaardig bedoeld is. Me dat eenmaal realiserende weet ik dus ook wat me te doen staat. Zodra ik een irritatie ga voelen is het voor mezelf een signaal om me te verplaatsen in de ander / empathie toe te passen. Dat wil ik dus als een automatisme gaan maken. Irritatie -> empathie zou zonder nadenken moeten gaan gebeuren bij me en daar moet ik dus aan gaan werken; dat zou een hele hoop rust gaan geven.
Maar hoe krijg ik dat nu het beste voor elkaar? Automatismen ontstaan door herhaling. Denk bijvoorbeeld aan tanden poetsen. Als ik ’s morgens opstaat is het eerste wat ik doe de Senseo aandrukken, onder de douche stappen en tanden poetsen. Daar denk ik niet over na want dat is elke ochtend standaard, dus een automatisme geworden. Dus wil ik het automatisch vanuit de ander zijn/haar standpunt bekijken dan moet ik mezelf de komende tijd dus heel erg gaan focussen op het direct te doen zodra er irritaties ontstaan en zou het uiteindelijk dus een automatisme moeten gaan worden die m’n leven verrijkt. Niet moeilijk, maar even iets wat ik me heb moeten realiseren, me nu een tijdje op moet focussen en daarna er profijt van trekken. Het fijne hiervan is, is dat ik het continue, elk moment van de dag kan toepassen, waardoor het dus heel snel als automatisme kan gaan worden. Het is niet 1x per week of 1x per dag, maar meerdere keren op een dag of zelfs meerdere keren per uur. Eigenlijk kan je bij alles wat ook maar het minste aan irritatie geeft jezelf meteen al zo ver krijgen om die realisatie toe te passen. Een collega die een YouTube-filmpje bekijkt kan bijvoorbeeld heel erg afleiden, maar als je het vanuit zijn standpunt bekijkt, dan heeft hij het niet eens door dat hij je op dat moment een kleine vorm van irritatie bezorgt. Een vliegtuig dat voorbij komt en waardoor je de TV een paar seconden even niet meer hoort doet dat niet om jou te treiteren, maar omdat hij met een hele hoop mensen aan boord van A naar B probeert te komen. En hoe erg was het nu dat je even een paar seconden niet hebt kunnen horen wat er gezegd werd? Kan je nu meteen het hele programma niet meer volgen dan? Waarschijnlijk niet, en heb je ongetwijfeld niet heel veel spectaculairs gemist, maar zijn er wel een paar honderd mensen toch fijn naar hun vakantiebestemming kunnen gaan. Zodra je dat bedenkt, dan is het ook direct een stuk minder een probleem en snap je ook waarom iemand op die manier handelt.

En op die manier kan zelfs een irritatie je ene goed gevoel opleveren. Het is allemaal een kwestie van standpunt, van instelling en wat je zelf doet met dat wat om je heen gebeurt. Je kan je overal dood aan ergeren, alles negatief zien, denken dat de hele wereld tegen je is, of je kan positief, vrolijk en vol enthousiasme de wereld tegemoet treden. De keuze is aan jezelf blijkt wel.

afbeelding van waterman

Kroegtijger

Grote glimlach!!!!! Je beschrijft het leuk! Je lijkt me eigenlijk een heel positief figuur. Ga zo door!

Waterman

afbeelding van kroegtijger

@waterman

Hoi Waterman,

Van nature ben ik altijd wel positief ingesteld inderdaad, maar die instelling is een hele tijd "zoek" geweest bij me. Het zat nog wel in me, maar kwam er niet meer uit en begon overal altijd eerst het negatieve van te zien. Dat ben ik nu weer aan het terug buigen, en begin inderdaad steeds meer mezelf te worden, maar dan een stuk wijzer en hopelijk ook een stuk sterker. Dat is echt een heerlijk gevoel en gaat elke dag beter, elke dag sneller en elke dag is weer een betere dag dan de dag ervoor Glimlach

afbeelding van waterman

Kroegtijger

Citaat:

Van nature ben ik altijd wel positief ingesteld inderdaad, maar die instelling is een hele tijd "zoek" geweest bij me.

Eigenlijk moet je dat jezelf ook niet aandoen, he.... Je positieve instelling kwijtraken. Jezelf niet aandoen, en anderen misschien ook maar niet. Mensen met een positieve instelling zijn vaak prettig gezelschap Knipoog

Waterman

afbeelding van kroegtijger

@waterman

Helemaal mee eens inderdaad; had ik ook zeker niet moeten doen. Het is wel verklaarbaar, maar daarmee niet automatisch ook goed. Gelukkig ben ik er wel achter gekomen en heb het opgelost, maar het heeft wel een hoop schade aangericht ondertussen.

afbeelding van waterman

Hoi Kroegtijger

Je leert er van, hoor! Je leert steeds meer over je eigen valkuilen en je eigen karakter. Het gaat helaas allemaal niet zonder schade en schande. Helaas niet zonder soms hele diepe dalen. Daar is niks aan te doen. Het enige wat je in de gaten kunt houden is dat je het in de toekomst allemaal beter zult doen. En helaas lukt ook dat niet allemaal Knipoog

Fijne dag, in ieder geval.

afbeelding van waterman

Kroegtijger

afbeelding van kroegtijger

Afspraken met jezelf is zelfvertrouwen

Vanmorgen was ik weer lekker op tijd wakker, en het was meteen al prima weer. Wel koud, maar binnen in het zonnetje was het heel prima wakker worden met koffie en een lekker ontbijtje. Daarna was ik ook al weer redelijk op tijd onderweg, en het was weer gezellig druk op de weg. Meteen schoot me in gedachte waar ik gisteren mee bezig was geweest, namelijk dat irritatie een keuze was. Vanaf dat moment had ik ook geen echte irritaties meer onderweg, waar ik er normaal wel dagelijks enkelen had voor ik op m’n werk aan was gekomen. En ja, er gebeurde weer het een en ander onderweg, zoals mensen die niet goed in hun spiegels kijken en andere rare fratsen, maar ik kon me er eigenlijk niet druk om maken meer. Het is dus echt een kwestie van instelling, en ik kwam dan ook een stuk relaxter aan op m’n werk.

Vandaag wil ik dus de lijn van ontspannen, positief en zonder irritaties blijven voortzetten. Het bevalt me prima; het is alleen een kwestie van het mezelf tot een gewoonte weer maken en iets wat je prima bevalt is eenvoudig(er) een gewoonte te maken dan iets wat je wat minder bevalt uiteraard. Daar heb ik dus het volste vertrouwen dan ook in. Het volgende punt wat ik wil gaan aanpakken is het nakomen van afspraken met mezelf. Misschien had ik dat wel beter als eerste punt kunnen zetten, omdat het iets is waar veel vanaf hangt, maar voor alsnog lukt het redelijk Knipoog

Aangezien ik me heb voorgenomen om van de mezelf opgelegde taken er zo vroeg mogelijk op de dag mee te beginnen, ben ik dus meteen aan de slag gegaan met het punt van afspraken met mezelf, en ben ik eens op onderzoek uit gegaan over hoe ik afspraken met mezelf het beste kan “bewaken”. Diverse websites geven hier wel het nodige aan aanwijzingen en tips over, maar in principe komt het allemaal op hetzelfde neer, namelijk dat een afspraak met jezelf in principe niet anders is dan een afspraak met een ander. Als je aan een ander beloofd dat je iets doet, en je doet het vervolgens niet, dan schaadt dat het vertrouwen. Als je aan jezelf iets beloofd en je doet het niet, dan schaadt het je zelfvertrouwen. Andersom is het niet anders; als je afspraken nakomt groeit het vertrouwen, en afspraken met jezelf nakomen is dus goed voor het zelfvertrouwen. Oftewel, een afspraak met jezelf doe je voor jezelf.
Een andere aanwijzing die wordt gegeven is dat je beter jezelf niet te veel kan beloven; beloof jezelf wat je ook kan waar maken. Ook hier weer, bekijk het alsof je het met een ander afspreekt, of nog beter, als een ander iets met jou afspreekt. Als die dan zijn afspraak met jou niet nakomt, ook al weet je waarom het is, dan irriteert je dat toch een beetje. Waarom zou je dat dan wel met jezelf doen, terwijl je het heel makkelijk kan voorkomen?

Ook de manier van omgaan met afspraken met jezelf is niet anders als met anderen. Als je bang bent dat je de afspraak mogelijk vergeet, dan schrijf je ‘m op in je agenda bijvoorbeeld. Hetzelfde geldt voor afspraken waarvan je merkt dat je die dreigt niet na te kunnen komen; dan pas je de afspraak aan zodat je m wel na kan komen. Kleine moeite, want je kan jezelf altijd bereiken, en je hoeft er niet eens de telefoon voor op te pakken Tong Eigenlijk niets wat ik nog niet wist dus, maar wel handig om me weer even te realiseren. Een deel van deze dingen doe ik bewust of onbewust ook al wel. Ik schrijf afspraken met mezelf vaak al op, of zet ze in m’n agenda op m’n telefoon. Het nakomen ervan, dat schiet er nog wel eens bij in en daar zou ik dus wel eens wat scherper op moeten gaan worden. Als ik in m’n agenda zet dat ik vandaag de kamer ga stofzuigen, dan moet ik vandaag ook even de kamer stofzuigen. Een klusje van een paar minuten, maar bij niet nakomen schaadt het zelfvertrouwen en bij wel nakomen groeit zelfvertrouwen. Dan is de keuze plots een heel stuk simpeler. Kleine handeling met grotere gevolgen dan alleen een schone kamer dus Glimlach

Gezien het wederom betrekking heeft op vertrouwen (zelfvertrouwen is ook vertrouwen) is het dus ook een kwestie van verwachtingen. Ik verwacht van mezelf bepaalde dingen te kunnen doen. Dan is het aan mij die verwachtingen ook in perspectief te houden én die verwachtingen waar te maken, of zelfs te overtreffen als dat lukt (maar op z’n minst waar te maken dus)

Voor vandaag heb ik dan ook met mezelf de volgende afspraken staan:
- Project verder uitwerken; volgende punt uitwerken en oppakken (bij deze dus gedaan)
- Boodschappen doen; gezonde producten kopen
- Fietsen / sporten
- Agenda voor morgen bepalen.

4 afspraken, die met niet al te veel moeite na zijn te komen. Alles wat ik daarnaast nog doe is dus pure winst omdat ik dan mijn eigen verwachtingen overtref. Tong Vanavond volgt er dan weer een kleine evaluatie van de dag van vandaag, en maak ik de agenda voor morgen op. To be continued dus Glimlach

afbeelding van kroegtijger

Ervaringen uit het verleden beinvloeden emoties

Zojuist was ik even buiten aan het rond wandelen (het zonnetje schijnt immers lekker, dus even een frisse neus halen) en was dik tevreden en helemaal gelukkig met het moment. Net lekker geluncht, bakkie koffie en een sigaretje erbij, en het was prima in het zonnetje. Ik was zo eens even om me heen aan het kijken, en zag een hele hoop mensen voorbij komen die eigenlijk helemaal niet zo blij keken. De een na de ander keek boos, geïrriteerd, of alsof ze enorme haast hadden om ergens anders te zijn dan waar ze nu waren. Natuurlijk heb ik geen idee waarom dat is; ik ken die mensen niet, heb ze niet gesproken dus ik heb geen idee dan natuurlijk, maar het bracht me wel aan het denken op dat moment, en ik ging me eens proberen in te leven in waarom zoveel mensen op zo’n manier over straat gaan. En ja, dan zijn er duizenden redenen te verzinnen natuurlijk om niet vrolijk rond te wandelen. Misschien zijn ze geïrriteerd om iets dat zojuist is gebeurd, of misschien maken ze zich druk omdat ze op tijd ergens moeten zijn, hebben ze andere zorgen aan hun hoofd en ga zo maar door, maar opvallend was dat het allemaal oorzaken zijn die niet gerelateerd zijn aan het moment en de plek waar ze waren. Het was allemaal verleden, toekomst of ergens anders. Er was niemand die een klap voor z’n kop kreeg, niemand die in de regen stond, niemand die ruzie met een ander had daar etc. Nergens kon ik een oorzaak bespeuren die gerelateerd was aan dat moment en die locatie, maar toch keken ze allemaal niet vrolijk, omdat ze met hun gedachten niet op die plek en/of dat moment waren. Er was immers niets dat hun tegen zou houden om niet blij te zijn, dus ligt de oorzaak op een andere plaats of andere tijd.

Langzaam kwam bij mezelf ook het besef hoe dat proces in z’n werk gaat, en verklaart het op die manier ook waarom mensen zich op een bepaalde manier gedragen. Wederom gingen m’n gedachten vrij snel alweer uit naar m’n ex. Immers, ik probeer haar zo goed mogelijk te begrijpen. Ook voor haar is het natuurlijk zo dat ervaringen uit het verleden doorwerken op haar handelen in het heden. Met betrekking tot mij is het zo dat ze heel wat ongelukkige momenten heeft gekend, en dat heeft nu dus effect op onder andere de manier waarop ze zich naar mij toe gedraagt. En natuurlijk heb ik ook super gelukkige momenten met haar gekend, maar die wegen voor nu dus duidelijk even niet op tegen de ongelukkige momenten. Op het moment dus dat ze dan met mij wat van doen heeft, dan speelt al snel die negatieve ervaring uit het verleden op in haar gedachten. De associatie tussen ongelukkig voelen en mijn persoon wordt, of dat nu bewust of onbewust gebeurd, heel snel gemaakt. Het feit dat ze dus ondanks die associatie toch probeert om op een goede voet met me om te gaan, is alleen maar heel erg te prijzen in haar. En ja, af en toe gaat dat nog niet 100% lekker, en merk ik aan haar dat ze dan even een “negatief” momentje kent, niet altijd haar afspraken nakomt etc. Ik snap dat prima, en kan daar ook heel goed mezelf overheen zetten. Het is alleen af en toe op praktisch gebied even lastig dan, maar vanuit deze hoek bekeken is het dus niets waar ik me emotioneel dan minder goed bij zou hoeven voelen. Immers, ze doet enorm haar best, en doet het niet om mij te “pesten” maar omdat haar gevoel op dat moment even niet anders toelaat. Niet iets waar ik me dan over zou moeten gaan opwinden lijkt me.

Afgaande op deze realisatie weet ik dus ook wat me te doen staat, en eigenlijk verandert het niets aan mijn “missie”, namelijk haar weer opnieuw kennis laten maken met me. In dit geval kan ik dus het beste me richten op het meegeven van ervaringen die haar een gevoel van geluk, blij en vrolijk geven. Dat betekend dus dat ik mijn opstelling haar kant op niet een negatieve lading mee zal moeten geven. Nu had ik me dat dus al wel eerder voorgenomen, maar dat blijkt uit deze gedachtegang nog maar eens extra duidelijk.

Dan kom ik daarmee dus al snel bij de concrete vorm uit die ik dat kan gaan meegeven. Eerder had ik al besloten me positief haar kant op toe op te stellen. Dus bij een handeling die ze doet waar ik blij van wordt, ook laten weten dat ik er blij van wordt (maar uiteraard moet het wel oprecht/eerlijk zijn). Gisteren heeft ze bijvoorbeeld de post opgehaald, en daar was ik oprecht blij om, dus heb ik haar dan ook een berichtje gestuurd met dat ik het fijn vind dat ze dat gedaan heeft. En zo zijn er nog tal van situaties die zich waarschijnlijk zullen gaan voordoen, waar ik dergelijke positieve boodschappen haar kant toe kan en wil uitdragen. Niets groots, niets speciaals, maar toch effectief. Ook andere momenten kan ik heel goed gebruiken om haar weer een blij gevoel mee te geven. Zo kunnen we als we een keertje afspreken voor koffie wel weer eindeloos over onze relatiebreuk beginnen, maar ik kan ook (en dat lijkt me dus veel zinvoller) eens een keer uitgebreid naar haar luisteren, vragen wat haar nu bezig houdt de laatste tijd, wat ze aan het doen is, hoe het met haar werk gaat en ga zo maar door. Ook is het daarmee dus logisch dat we dan leuke gezellige onderwerpen hebben, of dingen doen die we echt leuk vinden. Een spelletje, een wandeling, het maakt eigenlijk niet uit, als het maar iets is waar we het leuk bij hebben. Niet gespeeld leuk, maar echt oprecht leuk.
Daarnaast is het natuurlijk ook zaak om de negatieve momenten te vermijden waar mogelijk. Het uit de sloot halen van oude koeien bijvoorbeeld. Het heeft geen zin om haar keer op keer weer te confronteren met situaties die zich hebben voorgedaan, waarin ze op een bepaalde manier iets heeft gedaan of gezegd wat mij niet beviel. Dat weet ze, ze was er ook zelf bij dus het voegt niets toe om daar weer opnieuw over te beginnen en dus moet ik dat dan ook niet doen.

Volgens mij begint me ondertussen langzaam duidelijk te worden hoe relaties tussen mensen zich ontwikkelen of juist afbreuk doen, hoe ervaringen de emoties beïnvloeden, en wat je daar zelf allemaal mee kan. Wat het op gaat leveren zie ik vanzelf wel, en is ook helemaal niet belangrijk nu. Nu is het allemaal nog een kwestie van leren en toepassen.

afbeelding van kroegtijger

Evalueren

Zoals beloofd is vanavond er nog een kleine evaluatie op het programma van de dag. Het was al met al best een redelijk dagje. Af en toe wel even wat diepgaande momentjes, maar wel een dag met progressie. Zeker op het gebied van irritatie merkte ik bij mezelf een behoorlijke vooruitgang. Heel even had ik vanavond een momentje dat ik irritatie echt voelde, maar binnen een minuutje realiseerde ik me dat het me niets op zou gaan leveren en vloeide de irritatie snel weer weg.
Wat betreft afspraken met mezelf ben ik die best goed nagekomen. Vanavond gezond gegeten, nog even gefietst en een stukje gaan wandelen, en nu dus de evaluatie en de agenda van morgen Glimlach

Morgen wil ik me wat meer gaan toeleggen op leuke dingen doen. Er staat een lang weekend voor de deur, dus tijd zat voor plezier maken. Verder wil ik natuurlijk weer even gezond eten, en staan er morgen weer de sociale contacten op het programma. Mooi dagje dus denk ik Glimlach

afbeelding van kroegtijger

Leuk en sociaal

Vandaag begon redelijk. Had wat moeite met m’n bed uit te komen, terwijl ik er toch op tijd in lag, maar eenmaal wakker geworden verliep de opstartprocedure eigenlijk best aardig. Helaas moest ik m’n ontbijtje zonder fruit stellen; die was ik even vergeten te kopen gisteren, dus dan maar alleen wat yoghurt naar binnen geschept. Ook lekker natuurlijk. Vanmiddag dus nog maar langs de winkel. Gezien het goede vrijdag is, is het doodstil op de weg dus kon zonder enig oponthoud naar m’n werk komen. Geen enkele irritaties gehad, en onderweg bedacht ik me dat eigenlijk alle vervelende momentjes die ik af en toe nog wel eens mee maak allemaal vervelend zijn omdat ik ze als vervelend ervaar. Niet omdat ze het zijn, want een gebeurtenis is nu eenmaal niet goed of slecht, het is alleen een gebeurtenis. Het is namelijk gewoon, zonder enig waardeoordeel eraan. Het waardeoordeel geef ik zelf eraan, en dus kan ik het ook zelf bepalen wat het is. Ik ervaar het misschien als vervelend, maar dat ligt dan dus niet aan de gebeurtenis, maar aan mijn ervaring. Een ander kan dezelfde gebeurtenis namelijk als heel positief ervaren, terwijl ik het als negatief ervaar en dan ligt het dus niet aan de gebeurtenis en dus is dan de logische conclusie dat het aan mijn ervaring ligt. Lekker om te weten, want daar kan ik wat aan doen Glimlach

Ondertussen was ik alweer op m’n werk aangekomen, en heb inmiddels alweer een bak koffie erbij en dus trek ik de agenda voor vandaag maar eens tevoorschijn. Deze toont me “leuke dingen doen” en “sociale contacten onderhouden”. Dat valt natuurlijk prima te combineren met elkaar, en is natuurlijk ook geen rottig onderwerp om mee bezig te zijn. Nu is “leuke dingen doen” natuurlijk een heel breed begrip waar je alle kanten mee op kan, maar om een of andere reden bij mij er nooit echt goed van komen. Tuurlijk vermaak ik me wel, maar op het moment dat ik even niets in de planning heb weet ik dan op dat moment ook niet zo snel te bedenken wat ik dan wel zou kunnen gaan doen. Ook bij m’n ex was dat vaak een dingetje waardoor we uiteindelijk dus helemaal niets deden. De laatste tijd ben ik eens om me heen gaan kijken bij vrienden hoe dat bij hun in z’n werk gaat, en eigenlijk zie ik daar redelijk vaak eenzelfde patroon. Agenda’s staan vaak behoorlijk vol gepland, en op het moment dat er even niets staat grijpen die allemaal terug naar op de bank zitten en een beetje tv kijken, terwijl er met wat inzet en eventueel wat voorbereiding volgens mij legio andere en leukere mogelijkheden liggen dan passief vermaak. Daar liggen dus naar mijn mening mogelijkheden. Natuurlijk kan ik met conventioneel pen en papier een lijst maken met wat ik zou kunnen gaan doen, en daarop kijken als ik even idee-loos ben, maar het is 2015, en pen en papier is wel een klein beetje achterhaald.

Dat kan beter, en dus trof me vrij snel het idee dat het probleem van geen idee hebben wat te gaan doen, het feit dat het bij meerdere mensen speelt en de sociale contacten verwateren misschien wel via technologie in één oplossing zijn te vinden. En aangezien we niet gaan uitvinden wat een ander al heeft uitgevonden ben ik weer op google gaan zoeken hiernaar, en jawel hoor, er zijn apps die zo ongeveer wel doen wat ik bedoel. Één van die apps is Djubble. Komt leuk in de buurt, maar gaat wel uit van een planning en niet zozeer van een spontane “ik heb niets te doen, wie wil wat leuks doen? “ situatie én is niet op alle platformen beschikbaar, maar alleen Android en iOS. Niet precies wat ik zoek dus. Whatsapp kan natuurlijk wel, maar houdt geen lijst bij van wat je zou kunnen doen, is veel typwerk etc. en dan is de kans groot dat het dus niet gebruikt gaat worden. Dat gaat dus nog wat denk- en zoekwerk geven; misschien leuk voor de komende dagen; nu even geen tijd voor.

Vandaag ga ik me dus toeleggen op wat ik vandaag / vanavond en komend weekend aan leuke en sociale dingen ga doen. De zondag zit inmiddels al “vol” gepland, dus rest vanavond, morgen en maandag nog. Vanavond wil ik dus in ieder geval iets “sociaals” doen, dus klim ik zo meteen even in de whatsapp om te zien wie er zin heeft om wat te gaan ondernemen. De zaterdag lijkt inmiddels wel traditioneel klus-dag te worden, dus voor morgen wil ik in de ochtend even het een en ander in huis doen (schoonmaken/opruimen etc) en daarna eens kijken wie er deze keer van mijn diensten gebruik kan gaan maken. Diverse vrienden zijn aan het klussen, dus ongetwijfeld dat daar wel weer wat tijd in gestoken mag gaan worden. De zaterdagavond hou ik dan ook voor nu nog even vrij. Meestal dat er wel een klein drankje volgt na een dagje arbeid Knipoog Zondag zit zo gezegd al vol met familie-bezoek en “de hoog-mis” te weten De Ronde van Vlaanderen. Dan blijft over de maandag. Dat is nog ver weg, maar wil ik in ieder geval gebruiken voor wat leuks / gezelligs. Het schijnt mooi weer te gaan worden, dus ik denk dat het een buiten-activiteit gaat worden dan, maar zo gezegd wil ik daar nu nog even niet op vooruit lopen. Ik zie het wel Glimlach

Volgens mij heb ik dan wel redelijk de eerste stappen gezet die voor vandaag op het programma stonden. Vanmiddag nog even de afspraken voor vanavond rond maken, en eens kijken wat ik nog meer op kan pakken op mijn lijstje om mijn leven leuker, makkelijker en positiever te maken. Vroeg of laat kom ik er vanzelf wel dan Knipoog

afbeelding van kroegtijger

nieuwe kansen; tijd om ze te benutten

Vandaag weer een nieuwe dag met nieuwe mogelijkheden en kansen. Gisteren had ik me voorgenomen om er een sociaal avondje van te maken. Dat is niet helemaal gelukt helaas; zo ongeveer iedereen die ik sprak was ofwel moe, of was niet thuis, moest vroeg op dus uiteindelijk zat ik dus alleen thuis. Ach, ook geen ramp natuurlijk. Lekker een filmpje gekeken, potje super mario kart gespeeld en me toch best wel vermaakt.

Vanmorgen heb ik eerst eens lekker uitgeslapen. Hele week vroeg op geweest, dus vandaag vond ik dat ik wel even mocht blijven liggen. Uiteindelijk was ik er om 11 uur uit en was toen ook echt klaar met slapen, wat tegenwoordig voor me als laat geldt, maar vergeleken met een half jaartje geleden is dat nog een prima prestatie. Toen was tot ver na 12 uur geen enkel bezwaar voor me, dus nog steeds lig ik prima op schema voor mezelf wat dat aangaat. Lekker rustig aan opgestart, en even wat boodschappen gehaald. Was supermooi weer, dus hoopvol zonder jas naar buiten. Eenmaal de winkel uitgelopen begon het te hagelen, en daar had ik dus niet echt op gerekend. Uiteindelijk doorweekt thuis gekomen en 't was steenkoud, maar een lekkere warme douche, droge kleding aan en ik voelde me weer prima en kon me dan ook rot lachen om me eigen stomme actie. Natuurlijk had ik kunnen weten dat het ging hagelen!! Buienradar is niet voor niets uitgevonden. En zo had ik meteen het eerste leer-momentje van de dag Knipoog Inmiddels schijnt de zon weer, dus net nog even een bakkie koffie op het balkon gedaan en alles van vanmorgen was alweer vergeten

Vandaag maar eens kijken of er nog wat gaat gebeuren dus Tong in ieder geval gebeurt er niets als ik zelf niets onderneem, dus straks ga ik maar eens de deur uit, op zoek naar of er nog iets te beleven valt. Ik heb mezelf voorgenomen om vandaag alles positief te benaderen, geen irritaties, en veel om me heen proberen op te nemen, echt te beleven. Dus mindful, maar ook positief, actief, open en sociaal. Eigenlijk precies hoe ik wil dat ik elke dag en elk moment zou kunnen beleven ga ik vandaag proberen te bereiken. Gisteren heb ik alles in huis al op orde gebracht, dus vandaag kan ik echt gaan genieten zonder dat er nog verplichtingen ergens liggen die ik voor me uitschuif. Dat geeft toch een heel rustig en plezierig gevoel. Geen moment heb je dan in je gedachten dat je nog iets moet doen of zo en dat werkt rustgevend.

Nu eerst nog effe een bak koffie, en dan met frisse moed de wereld weer verkennen Glimlach

afbeelding van Hetlevenismooi

@kroegtijger

Ga je nog de stad onveilig maken?

afbeelding van kroegtijger

@hetlevenismooi

Net inderdaad nog even de stad in geweest. Was eigenlijk best leuk, maar toen werd 't weer plots een stuk slechter, dus maar weer naar huis. Vanavond nog even een klein drankje halen dan Knipoog

afbeelding van Hetlevenismooi

Hoi Kroegtijger,

Gelijk heb je! Knipoog

afbeelding van kroegtijger

ups en downs... tijd om de downs weg te werken

Gisteren was een prima dag; schitterend weer, even bij m'n familie op bezoek geweest en 's avonds met vrienden nog even een drankje gedaan. Supermooi dagje dus.

Vandaag begon wat minder. Ik was lekker op tijd wakker, maar het weer viel wat tegen. Goed, kan gebeuren en niets om me dag door te laten verpesten. Rustig effe bakkie koffie gezet, maar de hele ochtend bekruipt me al een beetje een vreemd gevoel van missen van m'n ex. Normaal gesproken waren we nu dan lekker met zn tweetjes en was er altijd wel iets wat we konden gaan doen. Nu is het saai in m'n eentje, en mis ik haar echt heel erg. Het is niet een gevoel van verdriet of van irritatie of iets dergelijks, maar puur van missen van degene van wie je houdt, en dat voelt heel erg leeg. Ik weet wel dat in de loop van de dag dit gevoel vanzelf wel weer weg gaat zodra ik eenmaal wat ga ondernemen, een beetje gezelschap opzoek en wat vermaak ga hebben. Toch zou ik dat het liefst met haar doen. M'n gevoel voor d'r zit toch een heel stuk dieper dan ik ooit had voorgesteld.
Nu 4 maanden verder, en nog steeds voel ik net zo sterk voor haar als altijd. Op dat soort momenten vraag ik me toch altijd af hoe dat bij haar dan zal zijn. Een vraag waar ik vermoedelijk nooit een antwoord op zal krijgen, en eigenlijk ook geen antwoord op hoef te hebben. Het doet er niet echt toe. Ik moet nu mezelf zien te redden, en de rest komt vanzelf wel.

Gauw me maar bezig houden met de vraag wat er vandaag voor iets moois te gebeuren staat. Tja, eigenlijk geen idee nog. Ik ga zo eerst maar eens douchen, en even kijken wat er in huis nog moet gebeuren, en dan eens zien wat ik voor moois kan bedenken voor vandaag. Beetje gezelschap en iets ondernemen zal me goed doen denk ik, dus ik kruip zo maar eens de telefoon in om te zien of er nog iemand iets van plan is. Even m'n gedachten verzetten en de aandacht weer op mezelf krijgen.

afbeelding van kroegtijger

Dat was geen beste dag...

Vandaag begon al niet zo best, maar de dag is er niet beter op geworden. Begin van de middag maar eens op pad gegaan; ik werd gek van het thuis zitten, maar ook dat maakte het niet beter. Alles wat ik om me heen ook maar zag of tegen kwam herinnerde me aan m'n ex. Of het nu mensen waren die op straat liepen, de straten waar ik kwam, de huizen die ik zag, en zelfs het weer dat er was; alles bracht wel een herinnering naar boven, en elke herinnering bracht een groter gevoel van missen met zich mee. Het waren stuk voor stuk heel mooie herinneringen, dat wel... maar het deed me dan ook weer realiseren hoe zeer ik haar blijf missen. Het is geen millimeter minder geworden in de afgelopen maanden; m'n gevoel voor haar is nog net zo sterk, en het is enorm frustrerend dat ik haar niet kan / mag laten zien wat ik voor haar voel. Op die momenten voel ik mezelf dan ook enorm stom dat ik dat niet heb laten zien toen we wel samen waren.

Ik weet met m'n verstand ook wel dat ik dat op dat moment gewoonweg niet meer kon. Hoe graag ik het ook wilde, het lukte me toen gewoonweg niet. En zodra ik me dat dan weer realiseer voel ik weer me enorm geirriteerd worden dat ze er dan de stekker uit heeft getrokken, terwijl ik zo verschrikkelijk veel voor haar over heb gehad, en zoveel geincasseerd heb dat ik mezelf heb weg gecijferd tot ik er zelf aan onderdoor ging met alle gevolgen van dien. Meteen daarna komt ook weer de realisatie dat ze het echt wel geprobeerd heeft om het wel weer goed te krijgen, en dat ze dit gedaan heeft omdat ze geen uitweg meer zag, waarna ik niet meer boos ben op haar, en haar alleen maar heel lief vind voor wat ze geprobeerd heeft, waardoor ik haar weer mis, en dan begint alles weer van vooraf aan....

Samenvattend was het dus een van de slechtste dagen die ik in tijden gekend heb; gelukkig zit het er weer op en kan ik nu m'n bedje in. Morgen maar weer met een frisse blik en nieuwe energie er weer tegenaan. Vandaag maar gauw vergeten en proberen niet meer in zo'n dag terecht te gaan komen. Het is iets wat ik zelf in de hand heb. Ze heeft helemaal niets gedaan waardoor ik me vandaag zo heb gevoeld; het is puur mijn eigen rare gedachte die ervoor heeft gezorgd, en dus is het ook mijn gedachte die ervoor kan zorgen dat het niet nog een keer gebeurd. Zal niet makkelijk zijn, maar het alternatief is dat ik vaker zo'n gefrustreerd dagje ga meemaken en daar zit ik niet op te wachten. Gauw m'n bed in dus, en morgen is alles weer beter. Zo niet, dan zal ik daar hard aan moeten werken!

afbeelding van Hetlevenismooi

Hallo Kroegtijger,

De gedachten die je ziek maken.
De gedachten die het pijnlichaam gaan voeden.
De gedachten die overlopen.
De gedachten die je voor uren kunnen vergiftigen door scenario's.

Wat kun je er aan doen?
Hoe ga je er het beste mee om zonder er te veel in meegesleept te worden?
Het gaat onbewust vanzelf en het beste is om er bewust bij stil te staan, hoe moeilijk dat ook is, toch lukt het uiteindelijk door steeds te proberen. Heb ik dan ondervonden. Onschuldig

Om het goed te kunnen verwerken, zodat de balans in het brein terug komt.
Het gedoseerd binnen laten komen, voor de verwerking en niet door te heftige scenario's. Telkens weer.......
Er is natuurlijk wel wat te verwerken als liefdesverdrietige, google daar ook eens een keer op? Onschuldig

afbeelding van kroegtijger

Goedemorgen

Goedemorgen Hetlevenismooi,

Ik denk wel dat ik weet waar het vandaan komt hoor; ik ben gewoon weer eens te ongeduldig, en wil zo verschrikkelijk graag weer dat we goed met elkaar omgaan, dat elke seconde dan een eeuwigheid gaat duren. In plaats van dat ik dan gewoon weer effe lekker m'n aandacht op mezelf ga vestigen, gaan m'n gedachten naar haar uit, met alle gevolgen van dien. Een beetje een combinatie van graag willen en tijd teveel dus Knipoog

Of het nu echt liefdesverdriet kan worden genoemd vraag ik me af; eerder enorm gemis. Ik weet ook wel dat op den duur dat gemis zichzelf zal gaan oplossen. Of dat nu is doordat we weer goed met elkaar omgaan, of omdat het missen op den duur zal gaan afnemen merk ik wel; het is even door de zure appel heen bijten nu en het komt allemaal vanzelf wel weer goed. Vandaag gaat alweer een stuk beter voor alsnog, en ik zie wel hoe de rest van de dag zich ontwikkeld. Vandaag neem ik dus ook even de welbekende pas op de plaats. Even mezelf terug vinden, mindfulness hanteren en me rust hervinden, en daarna zie ik het wel weer. Niet belangrijk voor nu in ieder geval.

afbeelding van Hetlevenismooi

Goedemorgen kroegtijger,

Had de andere keren dat het uit was liefdesverdriet?

afbeelding van kroegtijger

verdriet vs missen

Ja zeker wel. En ook nu had ik dat heel erg. Daarom kan ik ook wel zeggen dat dit geen "verdriet" is. Dit is puur missen van degene van wie je houdt. Verdriet is naar mijn mening dan toch weer net iets anders; dat is niet alleen missen, maar ook echt bedroefd voelen. Dat voel ik dan weer niet zo op die manier, omdat het me ook veel goeds gebracht heeft uiteindelijk. Vandaar dat het verdriet in die zin niet zo groot meer is. Maar het lege gevoel, dat blijft toch wel heel erg aanwezig.
Vandaar ook dat ik het geen verdriet wil noemen dus, maar puur missen van wie je houdt

afbeelding van Hetlevenismooi

Lege gevoel

Het hoort er ook wel bij, het lege gevoel na een breuk.

afbeelding van kroegtijger

@hetlevenismooi

Ja, dat geloof ik ook wel en is ook niet heel onlogisch volgens mij. Soms duren minuten voor je gevoel dan uren. Ach, naarmate de tijd verstrijkt gaat het ook vanzelf wel beter, maar dan nog... Diep van binnen veranderd m'n gevoel voor haar niet. Heeft het nooit gedaan, en zal het ook nooit doen. De vraag is wat ik met dat gevoel doe en hoe ik dat in m'n dagelijkse leven inpas. Soms is dat een enorme opgave, zoals gisteren (en vandaag ook nog wel een beetje), en andere keren zit het me totaal niet in de weg.

Misschien is dat nog wel het moeilijkst van alles.... De liefde die je voor iemand voelt maar niet meer kan uiten in je leven een plek geven en ermee om leren gaan. Je hoeft het niet weg te stoppen, niet proberen weg te drijven, maar alleen maar mee leren omgaan.

afbeelding van Hetlevenismooi

@kroegtijger,

Leren omgaan met nog houden van. En natuurlijk ook kijken hoe het verloop is, wat gaat het worden in de future.
Voor nu is dat niet aan de orde. Nu hou jij van haar.

afbeelding van kroegtijger

@hetlevenismooi

Klopt, ik hou nu van haar, en daar ben ik blij om Glimlach van iemand houden is juist iets heel moois, en ik heb dan ook geen enkele reden om daarmee te stoppen. De vraag is alleen in welke vorm dat in de toekomst zal gaan worden. Dat zie ik vanzelf wel; maakt nu toch geen verschil Glimlach

afbeelding van Hetlevenismooi

Kroegtijger: houden van

Het is inderdaad heel mooi om van iemand te houden en tegelijkertijd
erg pijnlijk omdat het uit is tussen 2 geliefden. Geldt voor iedereen in dit proces. Meestal voor diegene die verlaten is het (meest) pijnlijkst.

afbeelding van kroegtijger

Of het 't meest pijnlijk voor

Of het 't meest pijnlijk voor degene die verlaten wordt is, of voor degene die de keuze maakt is durf ik eigenlijk niet te zeggen. Aan de ene kant is het pijnlijk omdat je er als verlatene geen zeggenschap over hebt, maar aan de andere kant is het ook "makkelijk" omdat je niets te kiezen hebt; degene die de keuze maakt om ermee te stoppen is wel degene die een over het algemeen heel moeilijke keuze heeft moeten maken. Dat kan net zo goed enorm pijnlijk zijn om een conclusie te trekken die je over het algemeen niet wilt.

Ik denk dat het voornaamste verschil dan ook zit in dat degene die de keuze maakt dat in zijn/haar eigen tijds-bestek kan doen, terwijl degene die met de keuze wordt geconfronteerd het (vaak) koud op zijn/haar dak krijgt. Tja, wat is dan pijnlijker? De keuze moeten maken? of de keuze moeten accepteren?

afbeelding van Hetlevenismooi

Halo Kroegtijger,

Ja, dat is ook wel zo natuurlijk dat het moeilijk is om een relatie te beëindigen omdat je een ander geen verdriet wil doen, daarnaast kan het een enorme opluchting zijn dat het over is omdat het gevoel weg is of minder. Op liefdesgebied raakt het je dan niet meer zo, of helemaal niet.
Ik denk dat de 'gedumpte' vaak heel graag de relatie in stand had willen houden en niet die shock had willen ondergaan van het liefdesverdriet en aan de relatie werken de optie was om niet te hoeven af te kicken van de ex. Dronken

Als gevoelens over zijn dan is het geen balans meer. Liefde houdt toch ook wel een relatie in stand, als het minder wordt komt de twijfel. Is mijn gevoel er dan over. Een relatie, daar hoor je je fijn in te voelen en ook in voor en tegenspoed.
Dan zit de 1 vol van liefdesverdriet, emoties die alle kanten op vliegen en de ander heeft het veel minder of niet.
Hier op de site lees ik vaak dat de 'gedumpte' het meeste verdriet heeft.
De ander gaat vaak ook gewoon door met leven en feesten. Gevoelens verschillen qua mens. Ik heb mijn liefdesverdriet als een erge shock ervaren. Ook heb ik weleens een relatie uitgemaakt omdat mijn gevoel weg was en vond ik het erg dat de ander verdriet had. Natuurlijk is dat niet leuk.
Uitzonderingen zijn er natuurlijk wat betreft het waarom van beëindigen van relaties. Maar over het algemeen genomen is het mijn gevoel zo erover. Voor mij draait het ook erg om gevoelens. Het voor elkaar gaan Liefde en niet halfbakken met twijfel.

afbeelding van kroegtijger

@hetlevenismooi

Ik snap wat je bedoelt, en ik denk dat in veel gevallen dat inderdaad wel klopt. Halfbakken met twijfels is inderdaad niet goed, maar hangt denk ik ook weer samen met de situatie. Elke omstandigheid is anders, en het is dan denk ik ook heel moeilijk om daar in z'n algemeenheid iets over te zeggen. Want waarom zijn die twijfels er? Is dat omdat je erachter komt dat die ene persoon toch niet zo leuk was als je aanvankelijk dacht? Of omdat die persoon verandert is? In het eerste geval kom je daar vaak redelijk snel achter. In het tweede geval is dat weer wat gecompliceerder heb ik helaas ondervonden.

Want als ik dat in mijn situatie toepas, dan is er ook een duidelijke reden te vinden waarom die veranderingen er met name bij mij waren, en dan kun je ofwel die veranderingen behouden (dus niets doen, wat impliceert dat je tevreden bent met jezelf en dat je dus gewoon als persoon bent verandert. Vaak aangeduid als "uit elkaar gegroeid zijn") of je kan als die veranderingen je niet bevallen ervoor zorgen dat je weer de oude min of meer wordt (dus wat ik aan het doen ben). Je zal nooit 100% weer de oude worden, en dat is maar goed ook. Je hebt immers een hele berg aan ervaring opgedaan en het is toch zonde als die ervaringen vervolgens verloren gaan.

Daarna is het de vraag aan de ex wat die ermee doet. Is die bereid om open te staan voor het zien van de veranderingen en staat die zichzelf toe om weer gevoelens te krijgen, of is voor de ex het boek afgesloten, en is het einde verhaal? Hoe dat zich voor mij zal ontwikkelen zal afwachten blijven, en je kan je afvragen hoeveel dat dan precies uit zal maken. Als dat verschil maakt, dan kan je eigenlijk al wel de conclusie trekken dat die veranderingen niet structureel zullen zijn. Immers, je verandert dan voor je ex, en niet voor jezelf. Als dat niets uitmaakt, omdat je dan zelf gelukkiger wordt met je leven, dan biedt het goede perspectieven om die veranderingen te maken structureel te krijgen. Immers, je bent dan sterk gemotiveerd en ondervind ook dagelijks de voordelen van die hervonden levensstijl.

afbeelding van Hetlevenismooi

Die of die twijfel :-)

Ja, snap jou ook wel. Onze belevingen verschillen van elkaar, toch ook weer niet, het is over.

Ik heb nooit getwijfeld aan mijn liefde voor ex, staat los van de miscommunicatie die we best vaak hadden. De liefde bleef, twijfelde geen seconde. Verliefdheid, jeetje dat is geweldig en vreselijk tegelijk, toen, in mijn situatie dan.
Jij bedoeld met twijfel iets anders dan. Grijns Ik begrijp wat je bedoeld. Maar mijn gevoel was altijd verliefd. Ik ging 3 jaar met hem en ik zat nog in die fase. "Uit elkaar gegroeid" of iets soortgelijks zat ik 'nog' niet in.
Hij heeft mij ook erg gemist, zei hij later maar blijkbaar niet genoeg om iets te laten horen. Wel ging hij erover praten met een collega/vriend omdat hij ermee zat. Dat verloop bestaat ook. Dat hij er uiteindelijk niks mee deed en jou ex misschien wel.Onschuldig
Hoop ik wel voor jou en anders ga jij de wereld maar veroveren!
Leuke nieuwe dingen ondernemen, nieuwe mensen leren kennen, niet negatief meer denken, waar jij je aan wil houden, positief denkend, mooi voornemen! Cool

afbeelding van kroegtijger

“Dat had ik persoonlijk toch heel anders gedaan”

Na 2 slechte dagen is vandaag eigenlijk weer prima begonnen. Gisteren heb ik nog enige tijd met m’n ex zitten praten, en dat heeft me wel de nodige rust weer gegeven. Ze leek echt te begrijpen dat ik heel hard probeer om haar weer te gaan snappen en aan te voelen, en dat juist het gebrek aan omgang met elkaar daardoor soms problemen geven. Ik zal dus moeten gaan leren om daar wat beter mee om te gaan, niet te graag te willen, en zij gaat proberen om wat meer toegankelijk te zijn, en me wat meer in haar leven te laten. Wel heel rustig aan, maar wel met goede intenties. Achteraf gezien vind ik het wel vreemd dat ik prima weet hoe ik het zou moeten aanpakken, maar het nog niet altijd zo goed in de praktijk weet te brengen. Daar is toch echt nog wel wat werk voor nodig.
Toch gaf het me wel rust om te weten dat ze echt wel haar best ervoor doet om het weer goed en leuk te krijgen tussen ons. Misschien niet altijd op de manier hoe ik het voor ogen heb, maar wel met hetzelfde doel, en daarna zien we wel wat er komt. Eerst weer leuk met elkaar omgaan.

Vandaag is dan ook een heel stuk fijner al dan de vorige dagen en ik heb veel meer rust in me zitten nu. Ik weet nu ook iets beter wat me te doen staat, namelijk rust leren krijgen en niet alles meteen willen. Da’s voor mij best een moeilijke opgave. Als ik weet wat ik wil, dan wil ik het ook meteen en kan ik me enorm opwinden over iets wat in de weg staat wat voor mijn idee niet nodig is. Dan is het al goed dat ik in ieder geval wel al probeer om het vanuit de ander zijn/haar standpunt te bekijken, en dat scheelt al wel, maar dan nog wil dat niet zeggen dat ik het er altijd maar mee eens ben, of zoals Hugo Walker het zo mooi wist te verwoorden “Dat had ik persoonlijk toch heel anders gedaan” met als gevolg dat ik mijn manier daarmee bij de ander onbedoeld ga opdringen. Een naar trekje waar ik vanaf wil komen. Dat gaat dus ook mijn doel worden voor vandaag; uitzoeken hoe ik van dat nare trekje af kan komen.
Deels weet ik dat al wel; mijn methode is namelijk (lang) niet altijd de beste methode en dat zie ik ook al wel steeds vaker in, maar soms “vergeet” ik dat even. Het zou leuk zijn als ik daar nu eens wat aan kon gaan doen. Hopelijk dat ik vanmiddag mezelf daar iets meer inzichten in kan verschaffen.

De laatste 2 dagen waren natuurlijk helemaal niet leuk, maar het heeft me ook wel weer wat opgeleverd, namelijk het inzicht dat hoe goed het af en toe ook lijkt te gaan, er tegenslag heel erg op de loer kan liggen en ik me niet direct van de kaart moet laat brengen als het eventjes iets minder gaat. Als je leert fietsen en je valt er een keertje vanaf, dan stap je weer op en probeer je het opnieuw. Als je jezelf leert verbeteren, en je maakt een keer een fuck-up, dan probeer je die fuck-up te herstellen en het daarna te voorkomen. Een tweede puntje is dat ondanks dat het niet helemaal op de manier was hoe ik voor ogen had, ik toch wel weer een nuttig gesprek met mn ex heb gehad waarbij ik haar weer een stukje terug heb leren kennen. In moeilijke momenten leer je mensen het beste kennen natuurlijk, en dat gold ook hierin. Ik merkte aan haar dat het haar toch een hoop had gedaan allemaal en ze zij het weliswaar niet met zoveel woorden, je kon wel duidelijk aan haar merken dat het allemaal ook voor haar niet altijd even makkelijk was, en dat even met elkaar praten voor zowel mij als voor haar goed was geweest. Heb ik toch weer wat positiefs weten te halen uit een op het eerste gezicht negatieve situatie Knipoog

Uiteindelijk komen we er wel dus, maar het proces is traag… trager dan ik zou willen, maar dat geeft niet… elke dag een nieuwe dag, en vandaag dus ook weer Glimlach

afbeelding van kroegtijger

Back on track

Gisteren heb ik eigenlijk als een heel plezierige dag beleefd; mooi weer gehad bijna de hele dag door, en alles wel lekker van me af kunnen zetten wat er de laatste dagen allemaal weer door m’n hoofd ging. Beetje rust ervan gekregen, en eigenlijk was ik uiteindelijk nog best wel blij met mezelf dat, ondanks dat ik niet altijd even handig bezig was, het wel vrij snel in ben gaan zien en er ook meteen actie op heb ondernomen. Jammer dat het dan eerst wel weer zo ver komt dat het problemen geeft; ik ben die natuurlijk liever voor, maar blij dat ik die snel weer onder controle kan krijgen.

Gisterenavond merkte ik dat ik een beetje onderuit begon te zakken op de bank. Het was ook wel een druk dagje geweest, maar toch; ik had mezelf voorgenomen nog het een en ander in huis te doen en betrapte me op dat ik het voor me uit ging schuiven. Meteen ben ik opgesprongen en ben aan de slag gegaan. Het was nog geen half uurtje werk, maar daarna zat ik met een veel rustiger gevoel. Als je op de bank zit terwijl je continue denkt “ik moet zo nog de was doen, de vaatwasser uit- en inruimen, dit nog, dat nog”, dan zit je niet zo lekker. Dan kan ik dan natuurlijk me daaraan stilletjes blijven storen en niets doen, of ik doe het even (het moet immers toch gebeuren) en zit dan 10x relaxter en met een voldaan gevoel.

Ook het positief denken en uiten heb ik nog even vorm gegeven; ik merkte dat ik af en toe wel eens de overhand liet aan negatieve gedachten, met name met betrekking tot m’n ex. Zo ook de afgelopen dagen; ik voelde dan bij mezelf het alsof ze er op uit was om alles alleen maar negatief van me te bekijken, en overal een bevestiging van haar eigen denkbeeld met betrekking tot mij in te zien, en daarop ging ik vervolgens handelen. Klopte natuurlijk van geen kant bleek wel weer, maar ik had het weten te presteren mezelf ervan te overtuigen. Dat inzicht heb ik inmiddels wel weer verkregen, en heb haar dan ook even laten weten dat ik blij ben dat we er normaal over hebben kunnen praten, en haar meteen nog even bedankt voor het ophalen van de post. Een heel klein dingetje misschien, maar naar mijn mening wel belangrijk om te laten weten dat je blij bent met iets, en niet alleen maar het negatieve uit te dragen. Die lijn wil ik vast blijven houden; het zorgt ervoor dat ik veel positiever over alles denk, en het lijkt me andersom, vanuit haar kant gezien dus, ook niet negatief werken natuurlijk. Het is veel leuker om te horen als iemand blij is met iets wat je doet, dan dat je hoort dat iemand niet blij is met wat je niet doet. Ik laat vaak horen dat ik niet blij ben met iets, maar veel te weinig dat ik wel ergens blij mee ben. Dat kan ik beter om gaan draaien dus.

Goed, dat was dan wel weer de terugblik op gisteren en het vergelijk met de dagen ervoor; nu weer verder met vandaag. Vanmorgen begon redelijk. Was lekker op tijd wakker, mooi weer en had best wel zin in de dag. Eenmaal onderweg kwam ik al heel snel in een enorme file terecht, terwijl ik best wel een belangrijke afspraak had staan. Heb toen een paar keer echt mezelf erop moeten wijzen er niet druk over te maken; het zorgt er toch niet voor dat de file weg gaat en daarna kreeg ik daar dan ook wel weer snel controle over m’n irritaties en kon het lekker laten gaan zonder er stress van te hebben. Uiteindelijk nog mooi op tijd aangekomen ook (tegen de verwachtingen van m’n navigatie in Tong ). De rest van de ochtend verliep vrij druk, maar toch eigenlijk ook wel goed. Wel behoorlijk m’n gedachten kunnen houden bij waar ik mee bezig was, of met wie ik aan het praten was, empathie tijdens gesprekken kunnen toepassen en alles verliep behoorlijk zoals ik het graag wil en waar ik me prettig bij voel. De rest van de dag wil ik hier dan ook op deze manier mee door blijven gaan en proberen me niet druk te maken over onbelangrijke dingen; het komt allemaal vanzelf wel weer goed, en daar moet ik eens wat meer op gaan leren vertrouwen Glimlach

afbeelding van kroegtijger

“De cursus omgaan met teleurstellingen gaat wederom niet door”

Gisteren is eigenlijk geëindigd zoals deze was begonnen en was dus al met al een prima dagje geworden. Lekker ontspannen, positief en opgewekt de dag door gekomen, en er redelijk uit weten te halen wat erin zat. Helaas dat er weinig ruimte gisteren was voor leuke dingen te ondernemen. Werken, boodschappen, schoonmaken, allemaal dingen die moeten gebeuren. Tegen de tijd dat ik wat zou kunnen gaan doen, was het inmiddels al zo laat dat het weinig meer toe zou voegen en dus maar lekker ontspannen op de bank nog even wat tv gaan kijken. Niets te klagen dus gehad.

Vanmorgen ging ook wel goed van start eigenlijk. Ik had wel wat moeite met wakker worden, maar eenmaal mezelf op gang getrokken ging de rest redelijk vanzelf. Ook vandaag begon weer vrolijk, en met eigenlijk verbazingwekkend veel energie. Dat lijkt elke dag nog steeds toe te nemen; ik ga steeds meer doen, steeds meer automatismes bij mezelfs ontdekken en ontwikkelen en dat is erg prettig om te realiseren. Dingen waar ik voorheen een hekel aan had gaan nu als vanzelf, en worden soms zelfs leuk. Maar ook automatismes als empathie, aandachtig luisteren, mezelf controleren op positief denken en ga zo maar door gaan steeds makkelijker. Soms zitten er nog wel wat slechte momenten tussen, en die zijn met name op het moment dat ik teleurstellingen te verwerken heb. Dat kunnen heel eenvoudige dingen zijn, zoals dat je mooi weer had verwacht en het regent die dag waardoor de dingen die ik bedacht had te kunnen gaan doen dan plots ook niet door gaan. Vaak lukt het wel om me dan weer vrij snel “op orde” te krijgen, maar als er meerdere teleurstellingen elkaar opvolgen kost me dat toch wel de nodige moeite, en moet ik helaas nog wel eens eerst m’n kop stoten voordat ik mezelf weer realiseer wat er nodig is om me weer op de goede weg te krijgen. Daar blijven dus nog aandachtspunten in zitten voor mezelf.

Vandaag wil ik dan ook eens gaan kijken of ik daar iets van verbetering kan aanbrengen in het omgaan met teleurstellingen. Of zoals Herman Finkers al zo mooi wist te zeggen: “De cursus omgaan met teleurstellingen gaat wederom niet door”. Qua theorie weet ik inmiddels wel wat ik zou moeten doen om daar beter mee uit de voeten te kunnen; de positieve kanten bekijken. Always look on the bright side of life dus Tong In de praktijk blijkt dat echter toch wel eens wat lastiger. Een van de tips die ik erover tegen kwam was om dat proces samen met iemand anders toe te passen, en elkaar erop te wijzen als je in een negatieve denk-spiraal terecht komt. Dat zou voor mij waarschijnlijk een prima methode zijn, maar helaas heb ik geen mensen in m’n omgeving die ik op een dermate regelmatige basis spreek om daar vorm aan te geven. Ik zal dus iets moeten gaan vinden waar ik mezelf mee kan redden. Vanmiddag ga ik dus maar eens op zoek naar andere methoden om dat voor elkaar te gaan krijgen Glimlach voor nu ziet het leven ervoor mij in ieder geval heel plezierig uit, en die lijn vasthouden is dan ook m’n grootste doel.

afbeelding van kroegtijger

Teleurstellingen ombuigen

Zoals ik vanmorgen al even kort beschreven had ga ik me vandaag bezig houden met teleurstellingen en hoe je daarmee om kan gaan. Zoals ik in eerdere blogs al had ondervonden zijn teleurstellingen gevolgen van verwachtingen. Je kunt dus teleurstellingen voorkomen door verwachtingen op niveau te houden, of bij voorkeur zelfs niet te hebben. Nu is het bijna onbegonnen werk om 100% zonder verwachtingen te leven. Ieder mens heeft verwachtingen, hoe hard je ook probeert om die niet te hebben. Zelfs als je ze niet hebt, dan heb je ze toch. Je hebt dan immers de verwachting dat je geen verwachtingen hebt. En zo heb je altijd kleine of grotere verwachtingen. Al is het maar over wat voor weer het morgen gaat worden, ze zijn er altijd, continue.
De vraag is daarmee dan dus wat je met die verwachtingen doet. De verwachtingen laag houden is natuurlijk een prima optie; lage verwachtingen worden heel makkelijk overtroffen. Het laag houden van verwachtingen is helaas een moeilijk proces omdat het heel menselijk is om verwachtingen steeds iets hoger te leggen. Verwachtingen lager leggen doen mensen nu eenmaal niet graag. Immers, het is geen leuk proces, en verwachtingen omhoog schroeven is veel leuker en makkelijker. Dat neemt niet weg dat het daarom nog altijd wel verstandig is om het te proberen. Als het 7 dagen achter elkaar mooi weer is, ga er dan niet vanuit dat dag 8 ook mooi weer brengt, maar geniet met volle teugen van die 7 dagen die het wel zijn. Als dag 8 ook zon brengt, dan is dat mooi mee genomen. Leef dus van moment tot moment, en niet van toekomstbeeld naar toekomstbeeld.

Mocht je nu ondanks alles toch verwachtingen hebben, die niet worden gehaald en er volgt daaruit teleurstelling, dan is het de vraag hoe je daarmee omgaat. Je kan in zak en as gaan zitten, of je kan accepteren dat iets is zoals het is. Of je het nu leuk vindt of niet, het verandert toch niet. Als je het wel kan veranderen is er immers geen reden tot teleurstelling, maar alleen maar reden tot het ondernemen van actie om alsnog dat doel te halen. Een wijs man zij al, “elk nadeel heb z’n voordeel”, en zelfs monty python zong er al over; “always look on the bright side of life”. Uit elke tegenslag of teleurstelling valt ook een positief iets te halen. Soms is dat een heel klein voordeel, soms een groot voordeel. Benadruk die voordelen dus, accepteer de situatie, en ga verder in het moment zoals het moment is. Als je wakker wordt, en het KNMI had strak blauwe lucht met 25 graden voorspelt en je had een dagje strand gepland, en het blijkt dan te regenen met 15 graden, dan is dat even een teleurstelling, maar accepteer de regen en de temperatuur, bel je vrienden op en ga gezellig een middagje spelletjes spelen in plaats van naar het strand. Ja, het is jammer dat je niet naar het strand bent geweest, maar het voordeel is dan ook meteen dat je daardoor wel een leuke middag spelletjes hebt kunnen spelen en dat was niet gelukt als je op het strand lag. Dus ook daar weer, elk nadeel heb z’n voordeel. En dat valt voor elke situatie toe te passen.

Om dat te vergemakkelijken kan je bijvoorbeeld voor jezelf “backup-plannen” maken. Als je jezelf betrapt op een verwachting waar je niet vanaf komt of die niet kan bijstellen, maak dan ook meteen een plan voor als die verachting niet uit blijkt te komen. Daarmee voorkom je de teleurstelling omdat plan B dan in werking komt en je alsnog een verwachting laat uitkomen. Voor heel veel dingen kan je dat vooraf al doen, en vaak zijn dat ook nog eens plannen die je gewoon op de plank klaar kan hebben liggen voor situaties. Maak daarvoor desnoods een lijstje met alternatieven zodat je er nooit heel lang over hoeft na te denken voor “wat nu…” situaties. Daarmee voorkom je dat je in een negatieve spiraal komt. Als een teleurstelling komt en je hebt geen alternatieven ervoor, ga je al snel alleen maar negatieve dingen verder zien, terwijl dat helemaal niet nodig is. Dus zo snel mogelijk teleurstellingen wegnemen en weer positief verder maakt voor jezelf het leven een stuk makkelijker.

Vandaag wil ik dus een eerste aanzet maken met backup-plannen voor verschillende situaties. Wat als het slecht weer is? Wat als vrienden op het laatste moment afbellen om een avondje te gaan stappen? Wat als de koffie op is? Wat als de TV-kabel eruit ligt? Wat als het internet het niet doet? (ok, dat is een onoverkomelijke teleurstelling natuurlijk Knipoog ) Wat als…… ? Genoeg situaties te bedenken dus Glimlach

afbeelding van Mariah

Kroegtijgers

Wat als... Ombuigen..
Mmmm
Weer met de toekomst bezig lijkt mij..

Was dat niet precies wat jou stress gaf.
De toekomst heb je niet in de hand

Het leven kent teleurstellingen.
Dat hoort bij leven.
Daar kun je je niet voor wapenen.

Alle wat als vragen zijn energie verspilling.

Mariah

afbeelding van kroegtijger

@mariah

Hoi Mariah,

Er zit een verschil in aan de toekomst denken / voorbereiden en met je gedachten leven in de toekomst.

Er is niets mis met je voorbereiden en aan de toekomst te denken. Sterker nog, het is juist zelfs verstandig om er rekening mee te houden. Denk bijvoorbeeld aan spaargeld, aan pensioenregelingen maar ook aan boodschappen doen voor de hele week bijvoorbeeld, en zo zijn er legio voorbeelden die gewoonweg slim en logisch zijn.
Het wordt echter een probleem als je je zo druk maakt om de toekomst dat je "vergeet" om het moment dat er is mee te maken. Dat is hetgeen wat me stress bracht. Een wezenlijk verschil dus, en weliswaar soms lastig om die dunne grens die tussen die twee ligt te bewaken, maar daarmee geen reden om je niet meer met de toekomst bezig te houden. De toekomst heb je deels dus wel degelijk in de hand, maar een groter deel niet.

En ja, teleurstellingen horen erbij. Klopt helemaal. De vraag is of je daarom ook maar teleurstellingen moet gaan creëren, of ze voorkomen waar mogelijk. Lijkt me handig om ze te voorkomen in plaats van ze te gaan maken dan Glimlach Wat bedoel je precies met dat je je er niet voor kan wapenen? Als in dat je er niet vooraf mee kan gaan leren omgaan?

Wat betreft "alle wat als vragen zijn energieverspilling"; daar ben ik het zeker niet mee eens, maar je moet ze wel "nuttig" inzetten. Er zijn legio voorbeelden te vinden waar je bijvoorbeeld 2 of 3 mogelijke opties hebt als uitkomst. In zo'n situatie is een wat als vraag dus juist wel nuttig; dat is voorbereiden op wat er kan gaan komen. Het hele idee van verzekeringen is bijvoorbeeld gebaseerd op "wat als" om maar iets te noemen.

afbeelding van Mariah

Kroeg

Vragen als wat als er .....
Zie ik als een vraag die voortkomt vanuit angst.

Het gaat om Nu..
Mijn vader bijvoorbeeld ligt op dit moment op de intensive care te vechten voor zijn leven.

Dat laat mij uitvergroot zien..dat wat als vragen echt pure onzin zijn.
Dat je je nooit kunt wapenen ook al denk je van wel..
Ik ben gewoon bang om mijn vader te verliezen en het doet mij pijn om hem zo te zien lijden. Ik voel me machteloos.
Dat is wat er is.
En wat als ...is pure onzin
Ik wil dat hij beter word..
En ik heb er niets over te zeggen.

Je bezighouden met je pensioen..
Sparen daarvoor.
Ook dat zie ik erg relatief.
Want er veranderd voortdurend wat.
De crisis de aow enz enz..
En verzekeringen zijn inderdaad gebaseerd op angst ...wat als..
Ik ben zelf verzekeringsadviseur geweest en De vraag waarmee je verkocht was...Wat als gisteren dat gebeurd zou zijn zijn???
In feite was het manipuleren ..
Er werd grof verdiend aan wat als...
Angst verkoopt..
Mensen zoeken oplossingen voor de angst..

In plaats van gewoon te voelen dat je bang bent en je machteloos voelt.
Stoppen we ons vol met verzekeringen, roken en zuipen we ons te pletter..
Vreten we ons vol..
Blowen, gokken gamen we ons suf.
Bedenken we allerlei oplossingen.. Om vooral maar weg te gaan van die angst.
En zo erg is het allemaal niet.

En daarom zijn de wat als vragen voor mij pure onzin.
Die je totaal niets opleveren.
Alleen maar nog meer angst..