onbestemd

afbeelding van hortensia

Wat is groter heb ik mezelf dikwijls afgevraagd de angst voor zijn agressie , of de angst hem te verliezen. Heel idioot ..maar juist op de momenten van agressie had ik er geen moeite mee als hij voorgoed de deur was uitgelopen...helaas was het anders om. Ik rende altijd de deur uit bescherming zoeken buiten in het donker , me verstoppen in steegjes en hopen dat hij me niet zou vinden. Mijn telefoon in mijn hand geklemd en wachten op de berichten die hij me ging sturen. Want daaruit kon ik afleiden hoe zijn humeur was , dat ik weer terug kon naar huis ....
Te vaak....
Maar ik keek naar alle mooie momenten , gaf de drank de schuld , want immers zodra hij begon te drinken ging het mis.
En liefde kan alles overwinnen zolang je maar blijft praten...

Helaas gaat dat niet altijd op, als iemand twee gezichten heeft en een notoire leugenaar is , maar bovenal zichzelf gelooft .
Het ene moment gewoon is en het volgende moment doorslaat in blinde woede, alles weet te verdraaien op een manier die je mond laat open zakken , maar verdedig je maar eens tegenover speculaties en onzin.. bewijs het maar .
Het alles om zijn persoontje laten draaien , het middelpunt van de belangstelling , zonder rekening te houden of mensen hun gevoelens worden gekwetst door zijn zgn geintjes ....nadrukkelijk aanwezig op het onbeschofte af , waarvoor ik me schaamde.

Te veel gebeurt ...en nu is het mijn stalker....niet omdat ik hem kwijt wilde , maar hij mij....dat is het bizarre...

afbeelding van Trueheart

@hortensia

Vreselijk zeg!! Kan je geen aangifte doen tegen zijn gestalk?

afbeelding van hortensia

trueheart

jazeker wel en ook gedaan, maar hij trekt zich er niets van aan

afbeelding van Pallie

@hortensia

Een akelig herkenbaar verhaal, maar dat terzijde...

Mag ik je vragen in welke vorm hij jou stalkt? belt hij je om de 10 min,of staat ie te pas of te onpas voor de deur? of volgt hij je, waar je ook maar bent? 

Je geeft aan dat je aangifte gedaan hebt, maar dat hij zich er niets van aantrekt, wat doe jij in die situatie als hij je stalkt? en zich niets aan trekt van de aangiftes. 

ik probeer je verhaal n beetje helder te krijgen voor mezelf? zodat ik goed kan reageren...

Als ik me een beetje goed ingelezen hebt, en verbeter me als ik het fout heb,  heb je bij deze man al eerdere alarmbellen horen rinkelen, maar ben je er uiteindelijk toch voor gegaan, ondanks je wantrouwen en ondanks de belletjes die rinkelde in je onderbuik?

Met alle gevolgen van dien...mag ik dat zo stellen?

Liefs Pallie

afbeelding van torn

@Hortensia

Bizarre ervaring Hort. Ik hoop dat je goede mensen om je hebt die je ondersteunen en een veilig gevoel kunnen geven.

Het is hier waarschijnlijk nog veel te vroeg voor maar toch stel ik mijzelf dan de vraag, die ik eigenlijk ook al aan pallie en anderen met dergelijk verhaal had willen voorleggen, hoe het komt dat je dan ondanks de signalen al in een vrij vroeg stadium zichtbaar zijn, toch aan de relatie blijft vasthouden en er in wil blijven geloven dat jouw Liefde, begrip, empathie of blijven toepassen van rede uiteindelijk een ander zal kunnen veranderen.

En nu geen twijfel meer krijgen en nooit meer terug gaan hierin.

afbeelding van Pallie

@Torn

Citaat:

maar toch stel ik mijzelf dan de vraag, die ik eigenlijk ook al aan pallie en anderen met dergelijk verhaal had willen voorleggen, hoe het komt dat je dan ondanks de signalen al in een vrij vroeg stadium zichtbaar zijn, toch aan de relatie blijft vasthouden en er in wil blijven geloven dat jouw Liefde, begrip, empathie of blijven toepassen van rede uiteindelijk een ander zal kunnen veranderen.

Ik ben zo vrij geweest, gezien mijn lange antwoord, op jou bovenstaande vraag, het onderwerp even over te hevelen naar mn eigen blog, gezien ik dit blog open wil houden voor hort haar verhaal....

afbeelding van hortensia

@torn en pallie

Het lastig vallen , gaat vooral via sms en de bizarre inhoud ervan ...ik kan daar zo in het openbaar niet te veel over zeggen , mss kan ik je dat beter per pbtje doen.(?)

De allarmbellen...zucht ...moeilijk hoor....zal een poging doen,
Inderdaad zo vaak en vooral in het beging , dat ik bedenkingen had, En wat me nou in godsnaam bezielde om na het voorgaande hier niet meteen acht op te slaan is mij een compleet raadsel...
Ik denk omdat ik dacht het tijdelijk te aanschouwen en altijd nog mijn conclusie kon trekken. Echter ging het steeds beter , zijn gedrag en onze relatie. Daar mogelijk is mijn valkuil ontstaan. Ik kreeg een beetje vertrouwen zag alles zonnig in en alles wat erna gebeurde viel in het niet bij hetgene zoals ik hem al eerder had meegemaakt en het gedrag wat zo goed als verdwenen leek. Totdat hij medicijnen mocht afbouwen en juist toen nog meer ging drinken en daardoor een gedrag ging vertonen ( nuchter) wat ik zelfs niet zag eerst ...wel af en toe dingen opmerkte , maar niet dat hij echt totaal veranderde ook zelfs mij niet meer nodig had ineens, sterker nog ik moest weg en ineens haatte hij me ....waarom geen idee...
Ik ben te lang gebleven in deze relatie achteraf...ging mee in de flow omdat het zo goed ging en dacht hem te kunnen helpen, ook omdat hij zei voor het eerst in zijn leven nu dingen te kunnen voelen wat door de medicatie altijd vlak was gehouden...Alleen die drank nu erbij , zo was hij vrolijk en in een seconde sloeg hij om in witheet van woede ...als er nu ook echt een reden voor was...nee hij leefde in zijn waarheid en zag dingen opeens die werkelijk nergens op sloegen , maar het was zijn waarheid ...
Deze agressie was eigenlijk er toen ook al in het begin van onze relatie , alleen werd dat zo snel minder , dat ik dacht dat alles goed kwam ....

Misschien geef ik hiermee geen goed antwoord op de vraag , maar ik hoop dat het iets beter te begrijpen is....tenminste tot zover ik het zelf begrijpen kan....

afbeelding van Pallie

@hortensia...

Ik lees en voel je verdriet,pijn en onmacht tussen de regels door, en dat raakt me enorm
Ik denk dat het nu voor jou ook niet het moment is om na te denken waarom je uiteindelijk bleef
Je hebt gedaan wat je kon en wat er in je vermogen lag, ondanks je intuitie,
hij heeft je ergens toch het vertrouwen gegeven dat het goed zat, en zo voelde het ook voor jou, geef je aan.
Je bent als mens dan al snel geneigd te kijken naar de wel mooie momenten, en het slechte uit het oog te verliezen
Dat hij duidelijk niet klaar was en is voor een fijne relatie, dat moge duidelijk zijn.

Neem jezelf vooral niks kwalijk, zoals ik al zei, je hebt gedaan, wat er in jou vermogen ligt, het stukje wat je aangeeft
waarin je zegt dat je dacht dat je hem wel kon helpen, is ook een hele gemene, dat je er voor elkaar bent in een relatie
en elkaar steunt in de dingen die gebeuren, zijn oke, maar als we eenmaal de illusie gaan krijgen dat we iemand nu in jou
geval iemand kunnen helpen, met een dergelijk probleem, waar zijn wij zelf dan mee bezig?
Een vraag die ik mezelf ook wel eens stel hoor...
Het is denk ik een proces wat langzaam naar binnen sluipt, je wilt de persoon niet kwijt, voelt mee met zijn verdriet
en als het dan in je karakter zit om iemand daarin te willen bijstaan, slaat de mens al snel door in het willen helpen.
Iets wat onmogelijk is, maar handel er maar eens na, als je liefde diep zit, en jij er wel alle energie in steekt om het
te laten werken.

Je geeft aan dat je voornamelijk lastig gevallen word via sms, het eerste wat in me opkomt is ander nummer.
Is het mogelijk om een ander nummer te nemen?, zodat hij jou iig niet meer op die manier kan bereiken.
Waarmee je voor jezelf een klein stukje rust creeert....
Het is misschien makkelijk van me gedacht, ik weet natuurlijk niet, of het zomaar mogelijk is voor jou om een ander nummmer te nemen.

Wat ik me overigens wel afvraag, is of jij dan ingaat op zijn smsjes? of probeer je het met man en macht te negeren?
Ik bedoel meer van, sta je hem nog te woord? praten jullie nog?

Je hebt waarschijnlijk niks aan mn verhaal, maar wilde toch even reageren, ondanks ik eigenlijk niet zo goed weet wat ik zeggen moet, ik hoop, net als torn dat je de juiste mensen om je heen hebt, op het moment..... en dat je goed voor jezelf blijf zorgen.
Cliche i know, maar weet echt even niet wat ik anders zeggen moet...

Citaat:

Het lastig vallen , gaat vooral via sms en de bizarre inhoud ervan ...
ik kan daar zo in het openbaar niet te veel over zeggen ,
mss kan ik je dat beter per pbtje doen.(?)

Dit kan en mag natuurlijk altijd, doe wat voor jou goed voelt...

Liefs Pallie

afbeelding van hortensia

@Pallie

Op zijn smsjes ga ik niet in , reageer er ook nooit op ,alleen in het begin op een heel sporadisch smsje die normaal was en over praktische zaken ging.
Ik heb nooit begrepen waarom hij enkele uren voordat hij het uitmaakte nog tegen mijn ouders zei dat hij stapel gek op me was en vervolgens hun nog de vraag stelde : wat zouden jullie doen als er iets met Hortensia zou gebeuren..
Erna toen ik weg was , heeft hij me de meest kwetsende en afschuwelijkste berichten gestuurd achter elkaar door dag in dag uit . Ook dat went, alleen is het wel zo dat dingen blijven hangen en voor je zelfverzekerdheid echt wel een optater is omdat ergens het in mijn hoofd blijft hangen, net alsof het ook zo is ...
In het begin heb ik nog wel een sms gestuurd , waarom hij zo deed en dat ik het niet begreep, Dat ik van hem hield en hem nooit zulke kwetsende dingen zou schrijven, waar dit nu goed voor was. Het antwoord waren een aantal scheldwoorden in verschillende berichten.

Ik hield van hem en daarom wilde ik ook dat het hem goed ging, hij had laten zien dat hij kon veranderen , het ging zo onwijs goed...volgens mij waren we beide heel gelukkig . Maar ik was me er wel van bewust altijd dat ik eigenlijk altijd een beetje op eieren liep, vaak dingen maar niet vertelde , mijn antwoorden vaak zorgvuldig afwoog etc...

Nu besef ik me het mooie van heel deze shit , want ik merk nu dat ik heel makkelijk en rustig met mensen kan omgaan , zelfs die met een onstuimig karakter, het doet me niks en ik kan erg rechtstreeks meteen voor mezelf kiezen ipv eerder dat ik het gevoel had dat ik er voor hun moest zijn. Ik kies nu toch echt meer voor mezelf en dat werd ook wel eens tijd lijkt me. Die rust heb ik nu eindelijk wel gevonden , dus dat heb ik van dit alles maar geleerd en dat is mooi Glimlach

Dank jullie allen voor jullie steun en reactie s

Heel veel liefs

afbeelding van Pallie

@hortensia....

Citaat:

Ik heb nooit begrepen waarom hij enkele uren voordat hij het uitmaakte nog tegen mijn ouders zei dat hij stapel gek op me was en vervolgens hun nog de vraag stelde : wat zouden jullie doen als er iets met Hortensia zou gebeuren..

Sommige handelingen of uitspraken zijn gewoonweg niet te begrijpen, hoe vaak lees je niet of zie je niet, dat er nog een avond mega goede sex geweest is tussen partners, om vervolgens de volgende dag de benen te nemen, of de relatie stop te zetten, t zegt allemaal zo weinig, ik moet je wel heel eerlijk zeggen, dat ik het ook een rare en vreemde vraag van hem vind richting je ouders, eerst aangeven hoe gek hij op je is, om vervolgens te vragen, wat ze zouden doen als er iets met je zou gebeuren! ik persoonlijk heb daar een eng en naar gevoel bij....

Citaat:

Ook dat went, alleen is het wel zo dat dingen blijven hangen en voor je zelfverzekerdheid echt wel een optater is omdat ergens het in mijn hoofd blijft hangen, net alsof het ook zo is ...

Ja en deze is heel gevaarlijk je gaat vaak aan jezelf twijfelen in dit soort situaties, natuurlijk blijven die dingen onbewust ergens bij je hangen, je weet van jezelf dat het niet zo is, en toch weet een ander het zo te brengen dat je er toch aan gaat twijfelen hoe goed je jezelf ook kent...vragen als ben ik echt zo? doe ik dat echt? ben ik me er soms niet van bewust? je neemt aan dat iemand je geen larie verteld, dus ga je ergens toch aan je eigen geloofwaardigheid twijfelen, dat zijn dan de dingen die je raken omdat je jezelf er totaal niet in herkent....

Citaat:

Ik hield van hem en daarom wilde ik ook dat het hem goed ging, hij had laten zien dat hij kon veranderen , het ging zo onwijs goed...volgens mij waren we beide heel gelukkig . Maar ik was me er wel van bewust altijd dat ik eigenlijk altijd een beetje op eieren liep, vaak dingen maar niet vertelde , mijn antwoorden vaak zorgvuldig afwoog etc...

Juist hort je hield van hem, en daardoor wil je ook dat het met de ander goed gaat, en als hij liet zien dat het ook anders kon, vergeet je al snel de nare akkefietjes, omdat je weet dat het hij het wel degelijk kan, daar teer je dan weer een poosje op, tot het weer mis gaat, op deze manier blijf je keer op keer je grenzen verleggen, wat je zelf ook aangeeft je liep eigenlijk op eieren, dat je hem niet alles vertelde, je antwoorden afwoog, en daarmee voor jezelf weer een grens over ging, want wat is er nou fijner om open en eerlijk te kunnen zijn to elkaar, waarin je elkaar hoort en ziet...het is niet te doen om bij voorbaat na te denken bij alles wat je doet of zegt, omdat de angst is voor wat komen gaat....dat sloopt een mens....

Citaat:

Nu besef ik me het mooie van heel deze shit , want ik merk nu dat ik heel makkelijk en rustig met mensen kan omgaan , zelfs die met een onstuimig karakter, het doet me niks en ik kan erg rechtstreeks meteen voor mezelf kiezen ipv eerder dat ik het gevoel had dat ik er voor hun moest zijn. Ik kies nu toch echt meer voor mezelf en dat werd ook wel eens tijd lijkt me. 

Om deze moet ik een beetje lachen, ik hoor mezelf jaren geleden hierin, en denk direct oei hort, voor jezelf kiezen is altijd goed natuurlijk, maar sla niet door zoals ik doorgeslagen was in het voor jezelf kiezen, waarin je de lat zo hoog gaat leggen dat jij straks diegene word die bij voorbaat gaat kwetsen ipv zelf gekwetst te worden.....
om bij voorbaat al voor jezelf te kiezen, zonder dat de ander ooit de kans heeft of krijgt er wel degelijk voor jou te kunnen zijn, ik neem nu toevallig mezelf als voorbeeld, omdat ik herken wat je zegt, waarbij ik niet zeg dat ook jij doorslaat in die gekkigheid zoals ik Tong

Voor nu hoop ik dat je wat rust krijgt en weer rustig naar de toekomst kan gaan kijken....

Liefs Pallie

P.s. Pb laat iets langer op zich wachten, maar zit in de pen!

afbeelding van hortensia

@Pallie

Pallie, dank je wel voor je reactie, dat doet me goed . Misschien moet ik ook stoppen met erover na te denken waarom hij zus en zo deed ...want doet het er nog wat toe. Eigenlijk wilde ik dat zo graag voor me zelf weten om een gerust gevoel te krijgen ...waarom weet ik ook niet precies.
Ik ga er niet in doorslaan , ik heb dat zelf gemerkt onderhand dat ik niet naar doe bij voorbaat als iemand te dicht in mijn comfortzone komt . Maar ook niet zo ben dat ik er nu helemaal in mee ga in vriendschappen in real , blijf en ben meer op mezelf en zorg ervoor dat ik emotioneel niet te meer te betrokken raak .
Toch heb ik gewoon af en toe nu van die momentjes dat er dingen passeren uit die relatie en in beelden langs mijn netvlies gaan, pijn en verdriet en steeds het waarom....
En zelfs gister dat ik dacht heel bizar...hoe zou het met hem zijn , ik mis hem ook zo af en toe en denk aan alles wat wel heel mooi was , wat hij me ook heeft gegeven. Maar ik weet ook dat ik nooit meer terug ga, omdat dat mijn dood zal worden. Om heel eerlijk te zijn toen ik nog met hem samenwoonde kwam die gedachte ook een keer zomaar bij me omhoog , jij wordt mijn dood ...

Liefs

afbeelding van mrpither

Re:

Heb je gemist....

Een turbulent leven, maar ik hoop dat het vanaf nu alleen maar beter voor je wordt. Natuurlijk zul je hem missen af en toe, want er zullen zeker leuke momenten geweest zijn...

Je hebt er hard voor gevochten en volgens mij wist je al langer dat het zo zou aflopen.

Nu ben jij aan de beurt! Join the good life!

Liefs

afbeelding van hortensia

@mr pither

hey lieve vriend, wat fijn dat je er bent !
idd een turbulent leven,maar blijkbaar kies ik daar toch steeds zelf voor,maar dat is nu afgelopen. Heel hard voor hem en ons gevochten, te hard . te lang .. en alles waar te voor staat is niet goed.
Ik denk dat ik dat ook fijn ga doen , the goodlife joine Tong
big hug mr pither !

afbeelding van hortensia

x

x

afbeelding van Pallie

@hortensia

 

Citaat:

Misschien moet ik ook stoppen met erover na te denken waarom hij zus en zo deed ...want doet het er nog wat toe. Eigenlijk wilde ik dat zo graag voor me zelf weten om een gerust gevoel te krijgen ...waarom weet ik ook niet precies.

Normale reactie als je het mij vraagt, het is niet gek dat je voor jezelf verklaringen aan het zoeken ben, alleen zal je er geen antwoorden op krijgen, omdat het gewoon weg niet te begrijpen is, want waarom doet iemand iets? Soms weten die personen zelf niet eens waar ze mee bezig zijn  of wat ze nou daadwerkelijk aan het doen zijn, hoe zou jij het dan moeten begrijpen.....
 

Citaat:

ik heb dat zelf gemerkt onderhand dat ik niet naar doe bij voorbaat als iemand te dicht in mijn comfortzone komt . Maar ook niet zo ben dat ik er nu helemaal in mee ga in vriendschappen in real , blijf en ben meer op mezelf en zorg ervoor dat ik emotioneel niet te meer te betrokken raak .

Mooi om te zien dat je in dat opzicht waakzaam blijft voor jezelf.....

Citaat:

Toch heb ik gewoon af en toe nu van die momentjes dat er dingen passeren uit die relatie en in beelden langs mijn netvlies gaan, pijn en verdriet en steeds het waarom....

Ook hier weer het mag er zijn he, je pijn en je verdriet, ook dat is een logische reactie op wat je meegemaakt hebt, en natuurlijk als je enigzins tot rust komt, komen die beelden, en komen ook die verdomde waarom vragen weer, wat mij enorm geholpen heeft, is om niet die focus te blijven leggen op het waarom hij, maar op het waarom ik, misschien dat je als je die gedachte weer krijgt over het waarom deed hij dit of dat, die om probeert te buigen naar jezelf, want waarom bleef jij, en waarom ging jij keer op keer terug, dat is geen makkelijke weg, maar heeft mij iig heel erg geholpen, en heb mezelf daardoor ook stukken beter leren kennen....

Citaat:

En zelfs gister dat ik dacht heel bizar...hoe zou het met hem zijn , ik mis hem ook zo af en toe en denk aan alles wat wel heel mooi was , wat hij me ook heeft gegeven

Natuurlijk vraag je je af hoe het met hem gaat, en natuurlijk mis je hem, het zou ook gek zijn als het je helemaal niets zou doen, maar blijf er wel voor waken dat je dat gevoel van missen of willen weten hoe het met gaat, niet gaat overheersen, waardoor er twijfel kan ontstaan in je keuze...

Citaat:

Maar ik weet ook dat ik nooit meer terug ga, omdat dat mijn dood zal worden. Om heel eerlijk te zijn toen ik nog met hem samenwoonde kwam die gedachte ook een keer zomaar bij me omhoog , jij wordt mijn dood ...

Je geeft hier al heel mooi aan voor jezelf dat je nooit meer terug gaat, hou die gedachte vast hort in zware en moeilijke momenten van gemis, jou gevoel zegt niet voor niets,  jij word mijn dood....

Liefs pallie -×-

afbeelding van hortensia

@Pallie

dank je wel voor je steun pallie, je hebt helemaal gelijk... ik weet het ook wel, komt mss door die verdomde pijn diep van binnen, die in mij zo een complete chaos hebben achter gelaten over het onbegrijpelijke...maar ook mijn hele eigenwaarde die ik weer ergens bij elkaar moet schrapen,zonder dat ik zijn stem in mijn achterhoofd hoor fluisteren .... alle nare dingen die hij heeft gezegd ...ergens blijft het als gif in me sluimeren..
Terug is geen optie,vind het al moeilijk genoeg om door de stad te gaan, laat staan met hem in dezelfde ruimte te moeten zijn ...

x en liefs van mij