Vandaag voel ik me beter dan andere dagen. Ookal denk ik nog wel steeds aan hem, ik kan er steeds al iets beter mee omgaan dat hij er niet meer is.

Ik had gisteren een borrel met mijn koor, dat was heel gezellig en we zijn daarna doorgegaan naar de studentenvereniging waar we toevallig allemaal lid zijn. Voor het eerst heb ik weer een beetje lol kunnen hebben, zonder me slecht te voelen over het feit dat ik wer alleen naar huis zou moeten gaan, op sommige momenten zelfs zonder me af te vragen wat hij aan het doen was op dat moment.

Het is grappig dat een aantal mensen zich nu ineens aan het bemoeien zijn met mijn liefdesleven en pogingen ondernemen om mij aan andere jongens te koppelen. Ergens voelt dat beetje aandacht ook wel fijn. Het koppelen zelf gaat overigens absoluut niet lukken, want momenteel zit ik in de fase dat ik alle mannen stom vind, dit is inclusief mijn ex, ook wel weer een vooruitgang. Eerder vond ik namelijk alle mannen behalve mijn ex stom.

Gisteren heb ik ook stappen genomen om mijn vakantie te plannen. Het plan is om vrijwilligerswerk te gaan doen in het buitenland. Ik ga hier helemaal in mijn eentje heen, zonder iemand die ik ken. Dit zou ik absoluut nooit gedaan hebben als ik nog een relatie had en ik vind het nu ook best doodeng, maar ik ga lekker toch.

Ik ben wel blij dat ik me vandaag weer iets beter voel. Ik weet dat er nog vele dagen zullen komen dat ik weer in een dipje kom (ik heb straks drie weken vrij vanwegen tentamens, echt geen idee hoe ik dat door ga komen), maar daarom moet ik dit soort dagen juist waarderen.