Hey allemaal,

al een tijd niet meer op deze site geweest, dat is een teken van vooruitgang. Het ging goed met mij, alhoewel ik nog steeds elke dag met hem in mn hoofd zit kan ik gewoon lekker verder met mn leventje. Dat hij een vriendin had gekregen trok me terug naar die pijn en verdriet. Ik at niks meer, daar overheen gezet. Ik hoorde er niks meer over en dacht dat het alweer uit was. Niet dus. Pijn, alweer. ALweer niks meer willen eten. Al lang niet meer gehuild, maar sta weer op het punt om te huilen.

Vandaag kwam ik op school en mn vriendin: had laatst saw gekeken, was erg gezellig. K was er ook met zn vriendin. Moet je zien hoe lief ze wel niet op de foto staan, *slik*, ja lief zei ik. Op dat moment werd er weer een pijl vol liefdesverdriet in mn hart geschoten. Waarom zij wel en ik niet?
Het was zo lief zegt ze. En ze vertelden uitbundig verhalen over hoe ze aan het zoenen waren en elkaar lief hadden. Ff doorbijten dacht ik bijmezelf: het is over. Hij komt NIET meer terug, laat hem los. Maar het is zo lastig. Vooral als je hoor dat hij weer zo smoorverliefd is. Hij stond precies met dezelfde glimlach op de foto als hij bij mij stond, precies die smoorverliefde blik.
IK hoop dat het snel uit gaat, maar ik denk dat dit wel lang blijft volhouden. Wat was ik een dwaas, waarom heb ik hem laten lopen, waarom heb ik net gedaan alsof het me niks uitmaakte! Ik hou van hem, kan niet zonder hem! Het doet zo'n pijn.

aanstaande zaterdag moet ik hem zien, met zijn vriendin! Vreselijk! Ik heb nog niemand, zit nog te treuren over hem en hij zit al verliefd bij een ander. Ik haat mezelf gwn, wrm moet ik altijd alles verpesten, en dan vraag ik mezelf af: waarom geef ik mezelf de schuld. Hij was degene die je opeens liet vallen, maar dan denk ik dat het door mij kwam dat hij me liet vallen. Geen zin in A.s zaterdag. Maarja, een goede vriendin van mij gaat mee en ik hoop dat ze me afleid. Hem zien zoenen verliefd zien doen met een ander kan ik niet aan.

Ik heb al wel een oogje op een ander, stiekem. Maar het blijft bij kijken en oogcontact, ik denk niet dat we bij elkaar passen.
Pfff...elke dag moet ik nog aan hem denken, wrm kan ik zo lastig mensen los laten. Dit is de laatste x dat ik mee uit ga. Ik wil hem nooit meer zien, het doet me pijn.
Een vriend zei: hij is een player. Zoveel meisjes in 1 korte periode, dat is toch niet normaal! Ik wou het geloven, maar nu is hij weer zo smoorverliefd, althans dat lijkt zo. En ik denk dat ze het lang vol gaan houden, helaas.

En elke dag, hoop ik dat hij terugkomt. Elke dag schets ik me een situatie voor waarin we bij elkaar terugkomen. Maar dat zal nooit gaan, nooit. Ik was zn allesje, en dat was in 1 klap weg.
Ik denk dat ik maar blijf dromen, j'ai le droit de r?ɬ™ve (ik heb het recht om te dromen). En zo is het maar net!

Liefs,
Dearest...