mijn vriend (ex nu) heeft mij verlaten, hoe krijg ik hem terug??

afbeelding van CJ100

Hallo,

mijn vriend (ex nu) heeft mij 2 weken geleden verlaten. We hebben bijna 8 jaar een relatie gehad. Hij zei dat hij er al een tijdje over dacht maar niet wist hoe hij het me moest zeggen en ook twijfels had. Hij was niet meer gelukkig in de relatie zei hij en zijn gevoel voor mij was ook veranderd hij houd niet meer van mij als zijn geliefde meer als een gewone vriend. Ook zei hij dat hij zijn vrijheid terug wil en wil kunnen doen waar hij zin in heeft.
Nu spreken we elkaar wel eens over de app en hebben elkaar ook nog gezien, dan verteld hij hoe goed hij het naar zn zin heeft en zo geniet van zijn vrijheid, nu weet dat hij geen relatie meer wil en als hij die al zou willen dan heeft hij geleerd uit onze relatie hoe hij het niet wil. Ik weet nu ik er achteraf op terug kijk dat sommige dingen inderdaad anders hadden gekunnen maar zag dat op het moment in de relatie niet zo, was meer een gewoonte. We hebben beiden fouten gemaakt en ik heb hem ook geclaimd dat is niet goed. Toch kwetst het mij enorm hoe hij nu over mij en onze relatie praat. De eerste dag heb ik hem echt gesmeekt of ik nog een kans kreeg, ik was zo hopeloos en wilde niet dat hij me verliet. Nu doe ik alsof ik het heb geaccepteerd en alsof het goed met me gaat. Wat niet zo is want ik kan alleen maar aan hem denken en ik mis hem enorm. Doet me pijn dat hij mij niet mist zo blijkt, hij gaat nu lekker stappen en erop uit (wat hij eerst nooit deed en ook geen zin in had) hij heeft het zelfs over andere vrouwen. Terwijl ik er echt ziek van ben en daar geeneens behoefte aan heb.
Ik ben nu constant aan het bedenken hoe we nog bij elkaar zouden kunnen komen of hoe het nog een kans kan krijgen.
Hij zegt zelf dat het niet meer goed kan komen, hij dat gevoel niet meer heeft en het ook niet meer zou willen, anderszijds merk ik soms andere dingen van hoe hij handelt maar dan twijfel ik weer zie ik dat nou goed of wil ik het zo zien. Dat hij dan bijvoorbeeld weer contact met me zoekt of wel dingen zegt waardoor ik twijfel maar anderzijds is hij ook heel duidelijk.
Op internet lees je ook veel over couchings en boeken, zijn er hier mensen die daar ervaringen mee hebben??
Zijn er uberhaubt mensen die hierin tips voor me hebben?

Groeten CJ

afbeelding van Pba1211

Hallo CJ wat enorm

Hallo CJ

wat enorm verschrikkelijk is dit.. alles in je voelt , schreeuwt om je ex, je ziet in een hoop dingen vast aanwijzingen die erop duiden dat het nog goed gaat komen. Ik zeg niet dat het kan maar vaak bedriegt ons eigen gevoel, ieder heeft hier z'n eigen manier in . 2 weken geleden schrijf je... ooh bah.. ik snap precies hoe je je voelt, helaas gaat smeken niet helpen integendeel, het zal hem alleen nog maar verder van je af duwen.
Hoe wreed het ook is... als er al een kans is dat je opnieuw (niet terug , want daarmee kijk je achterom..) dan is er vaak een lange weg te gaan. Wat je zou kunnen doen is gewoon heerlijk voor jezelf dingen gaan doen, dat is in het begin heel erg tegenstrijdig...want je wilt dat eigenlijk alleen maar met je ex doen, dan is het leuk en de moeite waard toch....

En eerlijk is eerlijk ook ik vond dat wel waar en tegelijk dacht ik door alle signalen die ik kreeg... het gaat goed, het gaat lukken.... hmmmm het kan nog steeds maar voor nu is het wel echt basta , finito , uitelkaar en maar zien of het terug komt.

Dus in die zin,, ik heb de fasen allemaal gehad en er zullen nog wel wat komen, maar wat ik nu weet is dat werken aan jezelf echt een hele goede remedie is. Je leert jezelf kennen, je gaat zien wat er wellicht anders had gekund, wat niet gelijk betekent dat het dan niet was gebeurd. Misschien moet je je ex de rust geven die hij graag wil.. geen contact (aaaarrrggghhh ik weet t..Glimlach ) en als je voor jezelf het idee hebt dat je er "overheen bent" dan kun je zien of er iets mogelijk is.

Wat betreft de "cursussen, boeken etc etc etc, op wikihow.com staan een aantal artikelen over je ex terugwinnen, dit kost je niets. De betaalde programma's beloven je gouden bergen en de ene uitgever is nog meer gespecialiseeerd dan de ander.
Wat voor de ene helpt en werkt doet het voor de ander niet, er is geen op maat gemaakt programma voor jou en je ex helaas. Ik heb t ook gedaan en er zitten bij tijden werkzame dingen tussen wat wellicht je mindset helt te verbeteren.

Diverse hebben een 30 of 60 dagen "niet goed geld terug garantie" waarbij je wel dit aanschaft en kunt downloaden.
Kosten 30 tot 60 euro, wanneer je om welke reden dan ook niet tevreden bent (dus maw je wilt gewoon je geld terug Glimlach )
Dan is een mail met dit verzoek voldoende en je krijgt idd je geld terug.

Of dat wat voor je is....? Dat is iets wat je voor jezelf moet bepalen , maar er zijn legio die er alles vanaf weten.
Sites als ... Heinpragt.com, exterug.nl, liefdesverdriet.nl v Michelle vd Berge en nog meer...

Ik hoop dat je er iets aan hebt, hoe dan ook wens ik je heeel erg veel sterkte om het een plekje te kunnen geven.
Gebruik vooral je b og om van je af te schrijven en de reacties van je mede lotgenoten sterken je echt.

afbeelding van CJ100

Dankjewel voor u uitgebreide

Dankjewel voor u uitgebreide reactie, erg fijn!

Het is inderdaad erg moeilijk. Ik begrijp aan u verhaal dat u hetzelfde heeft mee gemaakt. Is het bij u nog goed gekomen?
Het lastige is dan ook nog dat hij mij ook soms een bericht stuurt en dan ik hem dan soms ook nog zie of hij komt langs en dan hoor ik weer hoe hij mij niet moet en hoe leuk hij het nu heeft. Dat kwetst me echt maar anderszijds wil ik hem natuurlijk ook graag zien, begrijpt u? Klinkt heel dom maar ik weet gewoon niet hoe ik moet handelen en kan niet bevatten dat hij zo makkelijk doet na 8 jaar.. Hij zei dan wel dat hij sommige dingen wel mist aan mij en soms aan mij denkt maar dat dat niet opweegt aan zijn vrijheid en daar achteraan komt dan weer dat het tussen ons niet meer goed kan komen omdat zijn gevoel ook niet meer goed is voor mij. Hij gaat stappen, drinken en waarschijnlijk (denk ik) ook andere vrouwen ook al zegt hij van niet, hij zegt dat hij met vrouwen alleen zou gaan voor de lust en wil geen relatie. Nou nee dat is ook echt fijn voor mij om te horen... En dan vervolgens overtuigd hij mij dat hij nu echt niemand heeft of wil en dat ik ook nog maar niet aan een andere relatie moet beginnen maar eerst aan mezelf moet werken ect. Dit zijn voor mij twijfels? Maar dan vraag ik me ook af, wil ik het zo zien, is het echt zo of wil hij me nog even aan het lijntje houden??
Ik vind het zo vreselijk moeilijk, ook het blijven malen en wakker liggen over wat ik nu het beste kan doen om hem terug te winnen...als dat al kan...
En daarbij is hij heel beinvloedbaar en collega s en vrienden zitten ook te pushen en hem op het verkeerde pad te brengen ect ect... Dat begrijp ik ook niet dat hij daar vol in mee gaat nu...

afbeelding van Hetlevenismooi

Hoi CJ100

Het is moeilijk als je liefdesverdriet heb om te accepteren wat ex aangeeft omdat je hoop uit elk woord haalt. Het is uit en niet zomaar uit.
Jij zou het nooit uitgemaakt hebben.
Bekijk het zo eens. Bij jou zijn die gevoelens nog wel.
Soms veranderen gevoelens en dan....... is de relatie uit.
Wil je een man die niet meer voor je gaat? Die er neutraler tegen aankijkt?
Jij bent nu aan het 'afkicken' van je ex en zijn handelingen naar jou toe zullen je ook wel gaan beseffen dat je voor jezelf gaat kiezen als het zo doorgaat.

Mijn tip is: verwerk het verdriet, neem afstand, zodat je ook de pijnlijke woorden niet meer te horen krijgt die je nu steeds hoort, uit is uit tenslotte en laat zien dat ex daar voor gekozen heeft, vooral voor jezelf. Bedenk dat bij jezelf. Het is een achtbaan van emoties waar je doorheen moet.
Er zijn je velen voor gegaan (ook ik).

Veel liefs!

afbeelding van CJ100

Dankjewel! Ik zie nu ook pas

Dankjewel!
Ik zie nu ook pas (nu het uit) is mijn eigen fouten, daarom ook zou ik willen laten zien dat het ook anders kan, alleen geeft hij mij deze kans niet. Maar ik denk wel dat het dan kan werken, ik heb hem ook veel geclaimd door mijn eigen problemen en dat is niet goed, had ik ook niet mogen doen. Op de een of andere manier zijn sommige dingen erin gegroeid door de jaren heen en was het een soort gewoonte geworden. Ik vraag me nu op tig manieren af hoe ik nog 1 kans kan krijgen?

afbeelding van Christiaan

Re

Hoi CJ,

Ik begrijp volkomen wat jij nu meemaakt. Ik heb hetzelfde meegemaakt maar dan na een relatie van 3 jaar. Zie mij blog eerder deze week.

De affectie bij mijn vriendin werd de laatste maanden ook steeds minder maar je hoopt of denkt (vaak tegen beter weten in) dat het wel weer goed zal komen, niet dus!

Plotseling aan de kant gezet worden voelt echt verschrikkelijk, laat staan de nachten....uh wat zijn deze erg!!

Ik wens je het allerbeste. Ondanks dat het bij mij nu bijna 2 maanden geleden is voel ik de pijn nog ieder moment. Men zegt " tijd heelt de wonden" maar hoe lang gaat dit duren....dat weet niemand!!

Succes, Christiaan.

afbeelding van CJ100

Bedankt Christiaan! Ik heb

Bedankt Christiaan! Ik heb net jou blog ook gelezen, heftig, en dat je zelf de relatie hebt beeindigd is wel heel krachtig van je!
Jij wil je ex ook niet meer terug dan?
Ja ik snap je, en idd de nachten vreselijk!
En weet je wat dan de ellende is, net zoals bij jou, mijn ex heeft er ook geen moeite mee en geniet lekker van zijn vrijheid en zegt me dan ook nog dat het allemaal niet opwoog tegen zijn vrijheid Verdrietig

afbeelding van kroegtijger

Hoi Cj, Erg vervelend dat dit

Hoi Cj,

Erg vervelend dat dit je is overkomen. Zeker na zo’n lange relatie is het pijnlijk dat het dan voor jou zo plots eindigt. Zoals je al aangeeft was hij er dus al veel langer mee bezig, en is het bij jou koud op je dak komen vallen. Dat maakt de klap aanzienlijk harder weet ik helaas uit eigen ervaring.

Om te beginnen kan ik me helemaal vinden in het eerdere bericht van Pba.

De voornaamste boodschap die ik uit je bericht haal is dat jij met name graag de relatie wil herstellen, en hij daar niets voor voelt (of in ieder geval, op dit moment niets voor voelt). Klopt dat? Ik begrijp dat gevoel heel goed, maar het lijkt me wel handig om je te realiseren dat de kans best aanwezig is dat dit niet gaat gebeuren. Niemand kan de toekomst voorspellen wat dat betreft, dus er is ook niemand die kan uitsluiten dat het gaat gebeuren. Je kan hooguit een kans inschatten dat het eventueel mogelijk gaat kunnen of niet. Dat zijn een hele hoop onzekerheden in 1 zin, en dat geeft eigenlijk ook al wel aan hoe weinig je erover kan zeggen in dat opzicht. Mede daarom heb ik dan ook geen enkel vertrouwen in de mooie beloftes van “je ex terug”-achtige programma’s. Het is allemaal een fantastisch verhaal, maar naar mijn mening geldklopperij over de ruggen van mensen die in de put zitten. Ik zou er in ieder geval niet aan beginnen, en met een klein beetje gezond verstand gebruiken kom je naar mijn mening dan ook een heel stuk verder dan van die fraai bedachte methodes.

Om enig uitzicht te hebben op wat er zou kunnen gebeuren of niet gebeuren is het handig om even na te gaan waar de breuk uit ontstaan is. Het verleden kan je namelijk inzicht geven in de toekomst, dus is daarmee de oorzaak ook een goede plek om antwoorden te vinden.
In je bericht geef je een aantal dingen aan. Zo schrijf je dat hij verteld dat zijn gevoel voor jou veranderd is. Heeft hij ook aangegeven waardoor dat komt? Is dat iets wat in de loop der jaren is gebeurt door verschillende persoonlijkheden? Of is er een incident (of meerdere incidenten) geweest die daar aanleiding voor geven?

De reden dat ik dit vraag is dat als de aanleiding voor de breuk ligt in karakter-eigenschappen die botsen (dus persoonlijkheden die niet bij elkaar passen), je beter een hereniging uit je hoofd kan gaan zetten. Dat klinkt heel bot, maar zo is het nu eenmaal. Mensen, en daarmee hun karaktereigenschappen, worden nu eenmaal gevormd door de tijd en de daarmee gepaarde ervaringen, en het gebeurt dan wel eens dat mensen uit elkaar groeien. Zeker als bij 1 van de 2 dan het gevoel voor de ander daarmee veranderd, en bij de ander is dat niet het geval, dan is dat heel pijnlijk, maar wel iets om je dan goed te realiseren dat het nu eenmaal is zoals het is. Daar kan je niets aan veranderen, hoe graag je het ook wilt. Je past dan helaas niet meer zo goed bij elkaar als dat in het begin het geval was. Karaktereigenschappen kan je nu eenmaal niet radicaal veranderen, maar je kan wel je eigen karakter-trekjes een beetje sturen. Een klein beetje naar links of een klein beetje naar rechts om weer op 1 lijn te komen kan (kost wel een hoop moeite en inspanning, maar het kan wel), maar radicaal de andere kant op, dat gaat niet.

Als er een incident of een reeks aan incidenten de oorzaak is, maar de karakters liggen wel nog steeds goed op 1 lijn, dan zou het mogelijk worden om weer bij elkaar te komen. Let wel, mogelijk!! Geen enkele garantie dat het ook gebeurt, want daarvoor is de wil van alle twee de personen nodig om dat te bereiken. Als 1 van de 2 écht niet meer wil, dan houdt het op.

Ik zou je dan ook willen adviseren om je vooral niet op je ex te richten, hoe moeilijk dat zeker in het begin ook is. Het is namelijk nutteloos zolang hij er niet voor open staat. Je hebt daar nu eenmaal geen invloed op, en de ervaring leert dat over het algemeen hoe harder je het probeert, hoe meer je hem van je af duwt. Richt daarom voor het moment je energie met name op jezelf, op je eigen geluk en emotie, en daarna zie je wel weer verder. Leef dus met de dag wat dat betreft en zorg dat je jezelf weer fijn en goed gaat voelen. Probeer het eens vanuit zijn kant te bekijken. Stel dat jouw gevoel voor hem was afgenomen en jij het met hem had uit gemaakt. Zou je er dan voor open staan als hij zwaar in de put zittende je smeekt om het weer te proberen? Ik gok erop dat je daarmee niet dat fijne gelukkige gevoel van hem krijgt op dat moment, en dus zal je daarvoor bedanken. Maar als hij zijn leven weer op orde heeft, en hij weer die leuke jongen is waar je destijds verliefd op was geworden, dan wordt het toch een ander verhaal natuurlijk en zou je er eventueel wel open voor kunnen staan. Dus verder gaan met leven en zorgen dat het weer leuk wordt, is eigenlijk het belangrijkste voor nu. De rest komt eventueel later wel. Nu klinkt verder gaan met je leven altijd heel zwaar; ik vond dat zelf ook helemaal niets en wilde er ook niets van weten, maar het is niet alsof er een keuze is. Je zal linksom of rechtsom toch door blijven gaan met ademhalen normaal gesproken, dus je gaat verder met leven.

Nu weet ik dat, zeker zo kort na een breuk van zo’n lange relatie, het heel moeilijk is om die knop om te zetten en je aandacht niet meer op hem maar op jezelf te vestigen. Hoe je dat precies doet is voor ieder mens anders; niemand is hetzelfde, en dus is ook voor iedereen de oplossing in dat opzicht anders. In z’n algemeenheid kan je wel stellen dat voor de meeste mensen geldt dat een van de belangrijkste en eerste stappen is het weghalen van de spullen van de ander. De constante herinneringen maken het over het algemeen niet makkelijker om verder te gaan met je leven. Daarnaast werkt het voor de meeste mensen niet om contact te houden met elkaar, hoe graag je dat alle twee ook wilt. Ook voor mij en mijn ex was en is dat niet anders. Ook wij willen zeker contact houden met elkaar, maar op dit moment gaat dat niet. Dat wilde ik eerst ook niet inzien, maar uiteindelijk is het toch wel beter gebleken om even afstand te nemen, zorgen dat we alle twee ons leven weer leuk hebben, en daarna gaan we weer goed met elkaar om en zien we wel wat er van komt.
Als dat eenmaal geregeld is (dus spullen weg, contact even verbreken) dan begint het grote proces pas eigenlijk. Niemand kan je vertellen hoe lang dat duurt. Bij sommigen duurt het maanden of zelfs jaren en anderen zijn in een paar weken weer blij met hun leven. Ook de manier waarop verschilt enorm. Voor de een is werk de perfecte uitlaatklep, voor de ander is dat sporten, een hobby of wat anders. Bottom-line is dat afleiding van de persoon vaak het beste werkt. Voor mij was die afleiding te vinden in het verbeteren van mijn eigen zwakke punten, die dan weer mede aanleiding waren voor de breuk van mijn relatie, maar zoals gezegd hoeft dat niet voor iedereen hetzelfde te zijn, maar vind je die afleiding bijvoorbeeld wel weer in muziek. Ik kon zelf bijna geen muziek luisteren op dat moment, maar anderen kunnen daar dan weer juist wel de afleiding in vinden. Wat voor jou werkt is iets waar je zelf achter zal moeten gaan komen.

Verder wil ik je zeker nog een keertje wijzen op de tip van Pba over het van je afschrijven. Dat werkt voor heel veel mensen prima. Zelfs als je het alleen maar voor jezelf opschrijft en leest nooit iemand het, dan lucht het al op. Op het moment dat je het schrijft, haal je het namelijk uit je hoofd weg en dat geeft rust.

In ieder geval heel veel sterkte de komende tijd, en schroom niet om berichten te plaatsen of vragen te stellen. Er zijn genoeg mensen hier die je verder willen helpen waar ze kunnen.

afbeelding van CJ100

Beste kroegtijger, bedankt

Beste kroegtijger, bedankt voor je reactie!

Ja dat weet ik zeker dat hij er langer mee bezig was en eigenlijk gaf hij dat ook aan...
Dat klopt inderdaad helemaal! Dat is nu ook zo waar ik zo mijn hoofd over breek, hoe kan ik nog een kans krijgen of dat hij me nog wel wilt?
Ja dat zou veel kunnen zijn, we hebben in de 8 jaar veel mee gemaakt zoals ziekte, overlijden van dierbaren, zelf ziek geworden, geestelijk een bepaalde afhankelijkheid, elkaar dingen verbieden, geldproblemen... We waren echt dol op elkaar, hielden veel van elkaar en deden alles voor elkaar ook in moeilijke tijden, eigenlijk kennen we elkaar als van onze jeugd. Dat zijn dingen die we hebben mee gemaakt. Hij zelf zegt dat zijn gevoel voor mij is verminderd tot houden van een als niet in zijn geliefde, hij zegt ook dat hij zijn eigen leven wil leiden zonder rekening te houden met iemand en kunnen doen wat hij wil (wat met mij door bepaalde problemen niet altijd ging)en dat hij vrijheid wil en uberhaubt geen relatie meer wilt. Hij wil verhuizen, op vakantie, ander werk en noem maar op. Ook wil hij groots zijn ineens, dat mensen tegen hem opkijken, hij is nu erg egoistische en alles is op hem en zijn wensen gebaseerd. Ook was er veel "gestook"van vrienden en collega's, mensen die mij niet eens ooit hebben ontmoet of hebben gezien. Ik merkte dat hij daar waarde aan ging hechten. En ook denk ik zelf dat er iemand anders was omdat hij sinds de laatste tijd ineens heel erg met zijn uiterlijk bezig was, dan bedoel ik extreem, sporten, tanden bleken, zonnebanken, naar schoonheidsspecialiste, extreem lijnen, tanden laten fixen, nieuwe kleding, vaak naar de kapper ect. Dat viel mij erg op maar dan zei hij dat hij dit voor zichzelf deed. Anderzijds zou dat ook kunnen natuurlijk maar het viel me wel enorm op, ik weet dit dus niet zeker en hij zegt dat het niet zo is. Ik heb ook nog gedacht aan een vervroegde midlife crisis, hij is nu 35, zou dat misschien kunnen?! Hij had ook geen zin meer om op stap te gaan en nu hij alleen is doet hij niks anders meer dan feesten, erop uit, stappen, drinken en noem maar op.

op zich matchen onze karakters wel. Hoe hij het zegt wil hij echt niet meer maar hoe hij handelt geloof ik dat niet helemaal.

Klopt dat zou ik ook niet leuk vinden. Ik moet zeggen de eerste dag heb ik echt hopeloos geprobeerd hem niet weg te laten gaan en nog een brief geschreven zelfs, ik was erg verdrietig en emotioneel. Achteraf was dit een zielige vertoning...iemand smeken te blijven is niet goed.
Nu doe ik net of ik het heb geaccepteerd ook al is dat niet zo, ik doe alsof het goed met me gaat, Zorg dat ik er goed uitzie en huil al zeker niet bij hem of dat hij het weet. (daarna wel)
Ik wil ook laten zien dat ik onafhankelijk ben omdat ik in onze relatie juist erg afhankelijk van hem was op emotioneel/geestelijk gebied. En ik denk zelf dat dat hem ook vaak benauwde.

Hij zoekt dan zelf ook nog wel eens contact en daar word ik aan de ene kant blij van maar aan de andere kant is het ook moeilijk. Ik weet ook niet wat ik ermee moet. Van de week zie ik hem nog eens en dan denk ik nu al zal ik vragen of we wat kunnen eten of iets of wat moet ik doen?? Begrijp je? Constant die vragen... en dan denk ik, ik moet nu handelen voordat hij zo een ander heeft dan is het helemaal bekeken en ook als ik nu niks doe is straks het laatste beetje wat hij nog om me geeft ook weg dan is er helemaal niks meer.

Qua spullen enzo, zijn kleren en spullen zijn nu bijna allemaal weg maar ik zit in het huis waar hij bijna alles heeft gemaakt en gedaan, we de spullen en dingen samen hebben uitgekozen ect, dat is echt balen zitten allemaal herinneringen in dit huis vind ik ook erg moeilijk.
Ik ben nu enorm bang dat als ik nu niks meer doe of meer afstand neem het echt bekeken is, dan is hij me zo vergeten en staat de volgende er want ik geloof niet dat hij alleen kan zijn.
Hij heeft ook narcistische trekjes en op dit moment is hij zo enorm egoistisch, hij denkt echt alleen aan zichzelf en is alleen maar bezig met zichzelf, als of ik nooit heb bestaan en al die jaren niks waren.

Ik voel me ook erg dom en naief als ik dit zo schrijf, jullie zullen ook wel denken dat ik een plaat voor mn kop heb maar ik heb zo een gevoel dat ik hem nu niet helemaal moet opgeven ook al doet hij dat bij mij wel maar dat ik alles moet proberen. Dan heb ik zowiezo alles geprobeerd. Ik weet alleen niet hoe ik dat ga aanpakken, dat is nog wel een grote vraag...

afbeelding van kroegtijger

@cj100

Hoi CJ100,

Ten eerste wil ik toch wel even heel duidelijk benadrukken dat ik zeker niet denk dat je en plaat voor je kop hebt. Ik snap heel goed hoe je je voelt. Het is bij mij niet heel erg veel anders, alhoewel de omstandigheden bij mij totaal anders zijn, maar ook ik kan en wil de hoop op een hernieuwde relatie met mijn ex niet opgeven. Dat is dan ook naar mijn mening zeker geen plaat voor je kop hebben, maar gewoonweg weten wat je wilt. Daar is niets mis mee, maar het kan wel een probleem voor jezelf opleveren als je daar niet op een goede manier om mee weet te gaan.

Het is precies zoals je dat in je laatste regels al aangeeft; je wil niet opgeven, en vind dat je alles moet proberen, maar je weet alleen nog niet wat de juiste manier is. En daar schuilt ook precies het probleem in. Want de manier die gegarandeerd werkt, die bestaat niet. Je hebt maar een deel in eigen hand, namelijk het deel van jezelf. Jij kan alleen jouw deel van een relatie (ongeacht welke vorm van relatie dat is) doen. Het andere deel ligt bij hem. Daar kan je geen controle over uitoefenen, en dan heb je dus simpelweg geen andere keuze dan dat los te laten. Hoe meer je daarmee bezig bent, hoe gefrustreerder je raakt, omdat je er niets aan kan veranderen terwijl je dat zo verschrikkelijk graag wel wilt kunnen. Daarom adviseer ik je ook om je op jezelf te richten. Dat is het stuk dat je in de hand hebt.

Als ik je verhaal zo lees, dan richt je je momenteel nog met name op hem. Waarom hij zo deed, waarom hij nu zo doet, of de relatie met jou überhaupt wel betekenis voor hem heeft gehad en ga zo maar door. Ik snap dat heel goed; ik heb dat ook gehad, en af en toe zit ik daar nog steeds heel erg mee, maar het zijn allemaal vragen die nu niet beantwoord worden, en misschien ook wel nooit worden beantwoord. Dan kan je je er heel druk om maken, maar dat voegt niets toe. Zonde van de tijd en energie dus; die kan je momenteel wel beter gebruiken.

De manier waarop je je op dit moment opstelt naar hem toe is als ik je goed begrijp alsof het goed gaat met je. Dat is op zich geen slechte insteek, maar helemaal eerlijk is het ook niet. Je mag best wel tonen dat je het er wel moeilijk mee hebt. Hij kan immers geen gedachten lezen (neem ik voor het gemak aan), dus is het wel handig om hem te laten weten hoe het gaat, wat je denkt, wat je wilt weten etc. Het is dan aan hem of hij er wat mee doet. Daarmee kan je nog steeds met een positieve en opgewekte instelling naar hem toe opstellen, maar je hoeft je niet te verstoppen.
Onthoud goed dat hij zich zal gedragen naar hoe jij je naar hem toe opstelt. Andersom is dat net zo; jij reageert ook op de manier hoe hij zich naar jou opstelt. Dat is nu eenmaal een menselijk trekje. Als iemand heel vrolijk en open naar je doet, dan reageer je snel heel open en vrolijk terug. Als iemand depressief over komt, dan ben je snel geneigd ook zwaarmoedig te gaan reageren. Dat heeft met empathie te maken.

Hij heeft je aangegeven dat hij op een vriendschappelijke manier met je om wilt gaan. Vertrouw daar dan op. Je hebt immers geen reden om daaraan te twijfelen toch? Ga er dan ook vanuit dat hij dat wil. Hetzelfde geldt voor dat hij op het moment überhaupt geen relatie wil. Vertrouw dat dan ook. Nu is dat makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik ook wel. Maar bedenk, vertrouwen is een bewuste keuze. Je kiest ervoor iemand te vertrouwen, of niet te vertrouwen. Jij kiest er nu voor hem niet te vertrouwen, en dat straal je onbewust dan ook uit. Daarmee zal zijn vertrouwen in jou en een eventuele hernieuwde relatie niet toe gaan nemen. Begin dus met jezelf te overtuigen dat je vertrouwd op datgene wat hij zegt. Goed, dat is uiteraard binnen de marges; als je voor jezelf echt bewijzen hebt van dat je hem ergens niet in kan vertrouwen dan wordt het een ander verhaal natuurlijk. Als hij zegt geen alcohol te drinken en je treft m stomdronken aan, dan wordt het lastig om hem te geloven om maar eens wat te noemen. Maar zolang je geen bewijzen hebt, zijn het aannames en aannames leiden over het algemeen tot de grootste problemen.

Je vertelt dat je hem heel graag wil laten zien dat je "geleerd" hebt, namelijk onafhankelijk te zijn. Ook dat snap ik erg goed. Ik wil ook mijn ex heel graag laten zien wat ik heb geleerd, maar dat komt vanzelf wel. Dat heeft tijd nodig. Je kan toch moeilijk verwachten dat vlak na het eindigen van een relatie degene die er een punt achter gezet heeft plots de complete beslissing waar misschien wel maanden of soms zelfs jaren aan vooraf is gegaan even snel terug draait omdat de ander een week of 2 later in ene het licht zou hebben gezien en nu wel doet zoals verwacht was? Dat is geen realistische wens natuurlijk. Ook hier weer, draai het eens om. Zou jij na zo'n lang traject plots even bedenken "goh, ik zag het verkeerd, laten we meteen maar gaan trouwen"? Ik vermoedt van niet... En zeker niet als dat alleen maar is in woorden; dat wil je dan op z'n minst toch in resultaten zien. Even een maandje een bepaalde houding aannemen volstaat dan ook niet; die verandering van onafhankelijkheid zal iets structureels moeten zijn, en dat kan alleen als je dat ook echt zelf wilt. Een structurele verandering voor iemand anders maken, dat gaat vrijwel nooit goed. Waag je daar dus ook niet aan, maar maak die verandering dan voor jezelf, omdat jij dat wilt. Vertrouw erop dat jullie vriendschappelijk met elkaar omgaan, en als dat inderdaad het hele heikele punt was, dan ziet hij uiteindelijk dat vanzelf wel en is de keuze aan hem wat hij ermee doet.

Je geeft aan dat hij enorm egoïstisch zich gedraagt om het moment. Dat mag. Dat klinkt heel stom, maar hij mag dat doen. Hij hoeft aan niemand verantwoording af te leggen over wat dan ook, en mag doen en laten wat hij wil. Laat hem dan ook. Maarrrrrr, dat geldt ook voor jou!! Jij bent ook aan niemand verantwoording verschuldigd, en jij mag ook doen en laten wat je wilt. Als je tot 4 uur in de kroeg wilt zitten, dan mag dat. Als je de hele McDonalds wil leeg vreten elke dag, dan mag dat. Het is jouw leven, jouw keuze. Maar daarmee dus ook jouw gevolgen van wat je doet, en jouw verantwoordelijkheid. Ik zou het dus ook zeker niet adviseren om elke dag dronken in de kroeg te zitten of de McD's leeg te vreten, maar ik zou er zelf eerder voor kiezen om m'n eigen leven weer op orde te brengen, mezelf gelukkig te maken en blij te zijn met m'n leven. De keuze is aan jou om te bedenken wat jij met jouw eigen leven wilt. Is dat egoïstisch? of is dat je geluk in eigen hand nemen?

Goed, dat was best een verhaal natuurlijk maar dan de vraag hoe je dat dan in de praktijk zou kunnen gaan doen.
Het eerste dat ik je zou willen adviseren, en dat voor heel veel mensen goed werkt, is opschrijven. Schrijf alles wat je dwars zit op. Daarmee haal je de frustratie uit je hoofd en op papier, en dat geeft al heel veel rust.

Daarnaast zou ik je adviseren om een lijstje te maken met datgene waar je mee zit. Wat zit je dwars op dit moment, of beter gezegd, wat staat jouw geluk je op dit moment in de weg. Dat kan zijn dat je je haar niet leuk vindt, dat je een ander huis wilt, dat je gezonder wilt eten, meer wilt bewegen, maar ook bijvoorbeeld van je afhankelijkheid af wilt, dat je je eenzaam voelt, dat etc. Alles kan, alles mag... het is jouw lijst en niemand heeft te zeggen wat wel of niet op die lijst thuis hoort; het gaat om jouw geluk en niet dat van een ander.

Met die lijst ga je vervolgens aan de slag. Voor elk punt op die lijst heb je 2 mogelijkheden. Of je kan er wat aan doen, of je kan er niets aan doen. Alles waar je niets aan kan doen, kan van de lijst. Je kan er immers toch niets aan doen, dus die punten zal je simpelweg moeten accepteren. Het is zoals het is en dat zijn de limieten die er liggen. Dan hoef je je daar dus ook niet druk om te maken. Dan hou je een lijst over met dingen waar je wel wat aan kan doen. Dat wordt je werk-lijst. Met die lijst ga je vervolgens per punt aan de slag; welke stappen kan je ondernemen om het niet langer meer een probleem te laten zijn voor je. Sommige dingen kan je meteen aanpakken, andere dingen kosten meer tijd, moeite, geld of wat dan ook, maar dan weet je in ieder geval wat je te doen staat. Zo kan je dan 1 voor 1 die punten op de lijst weg gaan werken tot je uiteindelijk dus niets meer over houdt dat je geluk in de weg hoeft te staan.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Het zal hoe dan ook geen makkelijke periode voor je gaan worden vermoedt ik, maar bedenk dat je het allemaal zelf in de hand hebt. Als jij er wat van wilt maken, dan zal jij ook actie moeten ondernemen om jezelf weer beter te gaan voelen. Een ander zal het niet voor je gaan doen.

Heel veel sterkte toegewenst, en uiteraard kan je altijd hier je berichtjes, vragen, frustraties of wat dan ook dwars zit kwijt.

afbeelding van CJ100

Hallo Kroegtijger, daar heb

Hallo Kroegtijger,
daar heb je zeker wel gelijk in, ik ben alleen maar met hem bezig omdat ik hem niet uit mijn hoofd krijg bij wat ik ook doe.
En wat ik al eerder aangaf bang dat als ik nu niks doe het te laat is, hij of een ander heeft of het laatste beetje gevoel voor mij ook weg is.

Wat doe ik bijvoorbeeld als hij belt of me een berichtje stuurt moet ik dan niet reageren of hoe?
En als ik hem van de week zie hoe doe ik dan en kan ik vragen nog wat te gaan eten of drinken of beter juist niet of juist helemaal niet?
Ik durf niet te zeggen hoe ik me echt voel, dat heb ik in het begin gedaan en hij vond me maar labiel. Ik wil dat hij denkt dat ik sterk en onafhankelijk ben. Als ik eerlijk zeg hoe ik me voel vind hij me toch weer zwak en labiel?

Ik probeer ondertussen wel aan mijn eigen problemen te werken en ben ook bezig voor een ander huis ook al kan dat wel even duren. Maar juist nu realiseer ik me zoveel meer dat mijn hartje echt bij hem ligt, we hebben ook zoveel samen mee gemaakt en dan bedoel ik ook heftige dingen zoals het ziek zijn en overlijden van mijn 1 van mijn ouders.
Voor mij heeft dat onze band versterkt voor hem misschien niet.

Hij gaf ook aan niet gelukkig te zijn met mij en daar nu wel voor te kiezen en ook zei hij dat het een opluchting was toen hij het had gezegd dat het over was. Daaruit maak ik voor mij op dat ik echt een draak was anders ben je naar mijn mening niet opgelucht toch?
Ja en ook daar heb je gelijk in, dat je constant vragen hebt en niet de antwoorden weet.
Zou het geen goed idee zijn hem een brief te schrijven?

Met zulke lijstjes te maken ben ik nu bezig, ik heb al aardig wat op papier staan. Gewoon voor mezelf.

Dankjewel voor je uitgebreide reactie, erg fijn!

afbeelding van kroegtijger

Goedemorgen CJ100, Ik begrijp

Goedemorgen CJ100,

Ik begrijp je “angst” van nu niets doen. Het voelt heel slecht om niet rechtstreeks zijn kant op te handelen. Toch denk ik dat het beter is om nu even niets zijn kant op te ondernemen. Hij heeft een keuze gemaakt, en die keuze ben jij niet, hoe jammer dat ook is. Zoals ik al aangaf, vertrouwen is super-belangrijk. Vertrouwen op wat hij tegen je zegt, maar nog (veel) belangrijker, zelfvertrouwen. Waarom denk je dat het laatste beetje gevoel dat er voor jou is weg zal gaan? Omdat je niets doet? Of omdat je misschien wel iets doet dat hem niet zal bevallen? Hij heeft toch gezegd geen relatie met iemand te willen nu? Dan hoef je dus niet bang te zijn dat hij een ander zal hebben. Oftewel, er is geen noodzaak n u te handelen; het zal op dit moment eerder meer schade aanrichten dan dat het oplevert helaas. Hij geeft min of meer aan dat hij ruimte wil. Geef hem die ruimte dan ook.

Je vraagt hoe je concreet je kan opstellen als hij contact met jou opneemt. Dat hangt helemaal af van wat jij wil. Als je wil reageren, dan reageer je. Wil je dat niet? Dan niet. Jij beslist. Goed, dat gesteld hebbende is het misschien handig om er even vanuit te gaan dat je wilt reageren. Dan komt het dus aan op communicatie. Belangrijk in communicatie is dat je duidelijk bent, anders zal de ander je misschien niet goed begrijpen, maar ook dat je goed luistert naar wat de ander vertelt of schrijft. Daarnaast is het een kwestie van grenzen aangeven. Als hij met iets komt wat je niet bevalt, dan kan je daar gewoon nee op zeggen natuurlijk. Het is maar net wat het is, en met name wat jij wilt.
Ook op de momenten dat je hem ziet geldt eigenlijk hetzelfde. Ook dan is het een kwestie van duidelijk zijn, je eigen grenzen kennen, aangeven en bewaken, en zijn grenzen respecteren. Binnen die marges kan je doen en laten wat je wilt, maar zodra er grenzen worden overschreden dan gaat het mis. Dat geldt voor zijn grenzen, maar ook voor jouw grenzen. Je geeft aan dat je graag wilt dat hij denkt dat je sterk en onafhankelijk bent. Maar wil je dat hij dat denkt? Of wil je dat zijn? Dat zijn namelijk 2 heel verschillende dingen. Je kan je sterk en onafhankelijk voor doen, maar als je dat niet bent, dan is een toneelstukje opvoeren natuurlijk niet echt handig. Het lijkt mij daarom dus handiger om te zorgen dat je wordt wie je wil zijn. Wil je sterk en onafhankelijk zijn, dan is het handig ervoor te zorgen dat je sterk en onafhankelijk gaat worden. Dan hoef je ook geen toneelstukjes op te voeren, en kan je gewoon jezelf zijn. Maar doe dat dan wel omdat jij dat wilt. Niet omdat een ander dat graag zo wil zien, maar omdat jij het zo wil. En natuurlijk, je hoeft niet meteen als je hem ziet aan z’n voeten te gaan hangen en in tranen uit te barsten en te snotteren. Dat is niet heel aantrekkelijk… Maar je hoeft je ook niet anders voor te doen dan je bent.

Ik vind het heel goed om te lezen dat je aan je eigen problemen aan het werken bent. Dat is een heel goede stap denk ik. Niet dat ik wil zeggen dat je grote problemen hebt of zo hoor; ik ken je helemaal niet, dus dat kan ik ook niet beoordelen. Maar het is altijd goed om aan jezelf te werken en kritisch naar jezelf te durven kijken. Dat kost een hoop lef en energie om te doen maar het is het wel waard natuurlijk, want jij bent het waard, voor jezelf. Het feit dat jullie veel samen hebben mee gemaakt heeft hoe dan ook de band die jullie samen hebben versterkt. Dat is nu eenmaal ervaringen die jullie samen hebben opgedaan. De vraag is alleen wat je dan vervolgens met die band gaat doen. Dat kan soms heel moeilijk zijn voor iemand. Dat heb ik helaas zelf ook moeten ervaren. De band die ik met m’n ex heb opgebouwd in de loop der jaren is ook alleen maar sterker geworden door moeilijke periodes die we hebben gehad, maar door diezelfde ervaringen zijn we ook al eerder een keer uit elkaar geweest. Het is allemaal een kwestie van hoe je zelf met die ervaringen omgaat en hoe je partner ermee omgaat. Dat moet op 1 lijn liggen of gaan komen. Als dat niet lukt, dan wordt het erg moeilijk. Soms is dat meteen dat het lukt, soms is het dat het pas na jaren is dat je op 1 lijn komt, en soms is dat nooit. Je kan dat nu eenmaal maar heel moeilijk sturen als je daar niet bewust mee omgaat en in leert sturen.

Je vraagt of je hem een brief zal sturen. Natuurlijk is het goed om je gedachten op papier te zetten, maar het is niet altijd nuttig om dat in een brief naar hem toe te sturen. Wat zou je doel zijn van zo’n brief? Welke boodschap wil je over brengen, die je niet al eerder naar hem hebt over gebracht? En denk je dat hij open zou staan om die boodschap te ontvangen? Ik heb destijds ook een (lange) brief naar m’n ex geschreven en die aan haar gegeven met de mededeling deze te lezen als ze er zelf klaar voor zou zijn. Tot op de dag van vandaag heeft ze die nog niet gelezen. Dat is nu ruim 2 maanden verder. En ja, dat irriteert wel eens, maar het is zinloos dat ze die brief leest als ze nog helemaal niet zo ver is om na te denken over hoe het voor mij allemaal is geweest destijds. En misschien zal ze ‘m nooit lezen; ik hoop dat ze ‘m ooit nog eens leest en dan mij wat beter gaat snappen, maar ik weet het niet. Dat is aan haar.

Dat hij je vertelde opgelucht te zijn toen hij had gezegd dat het over was wil niet zeggen dat jij een draak was natuurlijk. Dat kán wel, maar heb je dat aan hem gevraagd dan? Misschien bedoelde hij wel dat het voor hem een heel moeilijke keuze was, of dat hij het er heel moeilijk mee had om het je te vertellen. Oftewel, vul niet zelf de antwoorden in op de vragen waar je mee zit, maar vraag het aan hem. Ook daar geldt weer dat communicatie grotendeels bestaat uit luisteren. Niet horen, maar luisteren. Dat betekend empathie toepassen, doorvragen, controleren of je hem goed hebt begrepen etc. Pas als je dan zeker weet dat hij je een draak vond weet je dat. En dan nog; vond jij jezelf een draak? Zo niet, dan is het kennelijk zijn probleem. Vond je dat wel? Dan zou ik zeggen, doe er wat aan. Je hoeft het in dat opzicht niet nodeloos ingewikkeld te maken. Het is zo moeilijk of zo makkelijk als dat jij wilt dat het is.

afbeelding van CJ100

Dat klopt aan de ene kant

Dat klopt aan de ene kant maar aan de andere kant heeft hij het ook over vrouwen voor zijn behoeftes en waar misschien ooit een relatie uit kan komen. Dat benauwd me want dan ben ik te laat..
En ik geloof niet dat hij lang alleen zal zijn dat kan hij niet. Daarom dat ik ook nu zo zit te malen hierover..

Tuurlijk het liefst zie ik hem zo vaak mogelijk maar is dat handig?! En ja ik wil dat hij niet denkt dat ik zwak ben maar zeker als hij weg is barst ik in tranen uit. Maar om nu als ik hem weer zie te vertellen hoe ik hem mis en terug wil en huilen, is toch ook niet goed? Ik vind het heel moeilijk hoe ik me daarin moet gedragen naar hem toe. Aan de andere kant vind ik het ook erg moeilijk van hem te horen hoe leuk zijn leven nu is, en ook dat gedeelte over andere vrouwen en dan vraag ik me wel eens af waarom zeg je me dit, wil je me nog meer kwetsen?! Ik vind dit ook erg moeilijk..
De andere kant is dan weer dat ik denk het zou leuk zijn als we daarna ergens wat konden gaan eten of drinken maar ik weet gewoon niet of ik dat wel kan vragen of is dat vervelend of wat vind hij ervan? Ben zo erg onzeker geworden!!

Hoe hij met die band omgaat dat weet ik nu niet. In onze relatie zei hij altijd we hebben zoveel mee gemaakt hier komen we ook wel uit. Maar nu op dit moment hoor ik alleen maar dat hij alles heeft afgesloten en het voor hem op is en hij aan zichzelf gaat denken en niet meer aan andere en van alles wil gaan doen ect.

Daar heb je misschien ook gelijk in, waarschijnlijk zit hij er niet op te wachten. Maar ik wil hem zoveel zeggen en als ik hem zie durf ik dat niet of komt het er erg dom uit.
Mag ik vragen of het tussen jou en je ex wel is goed gekomen?

Hij zei dat hij er al lang mee zat maar het moeilijk vond door te zetten. Voor mijn gevoel zelf had ik dat meer van was ik dan zo een draak omdat je mij niks zei en omdat je zo opgelucht was maar hij zelf zegt dat niet zo nee. Hij zei wel dat hij me mooi en lief vind en dat ik altijd erg zorgzaam was maar dat dat niet opweegde tegen zijn vrijheid die hij nu graag wil hebben. En dat zijn gevoel ook veranderd is voor mij waardoor hij niet meer waard vind om voor te vechten. Ook nu zei hij afgelopen week dat hij sommige dingen aan mij mist maar hij zei er achteraan ook gelijk het weegt niet op tegen mijn vrijheid. Ik moet natuurlijk vertrouwen op zijn woorden maar het is moeilijk omdat hij ook al een aantal keren heeft gelogen dat heeft toch wat vertrouwen geschaad.
Hoe bedoel je dat? Dat ik dan als ik hem zie alleen naar hem moet luisteren en verder niks moet zeggen? Of bedoel je niks zeggen over onze relatie maar over "koetjes en kalfjes"?

afbeelding van kroegtijger

Hoi CJ100, Dat je er zo mee

Hoi CJ100,

Dat je er zo mee zit te malen, dat snap ik heel goed. Het is ook heel lastig om hetgeen je zo graag wilt, maar niet kan controleren, dan los te laten. Je gevoel zegt dat je het niet los kan laten, maar je verstand zegt dat je er niets aan kan veranderen en het dus los moet laten. Dat conflicteert enorm, en dan ga je je verstand proberen te gebruiken om een oplossing te vinden. Probleem is alleen dat die oplossing er niet is, omdat je zijn wil niet kan controleren. Dat is iets dat hij controleert. Zolang hij het niet wil, dan stopt het.
Of elkaar vaak zien handig is, dat kan alleen jij beantwoorden. Voor mij en mijn ex was het niet handig omdat we daardoor onszelf tegen hielden in verder gaan met ons leven. Zowel m’n ex als ik zijn van mening dat een relatie wat moet toevoegen in hoe leuk je leven is. Stel bijvoorbeeld dat een leuk leven hebben (zonder relatie dus) 100% is. Als je dan iemand tegen komt die daar wat op toevoegt, die het nóg leuker maakt, dan is dat bijvoorbeeld 125%, maar als je zelf helemaal niet gelukkig bent en je leven nu niet leuk vindt en maar op 25% zit, dan gaat die relatie daarmee je leven echt niet leuk maken. Oftewel, zorg eerst dat jouw leven leuk is, dat hij zijn leven leuk vindt, en als jullie daarna elkaars leven nóg leuker kunnen maken, dan kan het weer wat worden.

Wat mij en mijn ex betreft is dat een beetje een verhaal apart. We zijn bij elkaar 10 jaar bij elkaar geweest, en nu voor de 3e keer uit elkaar. Daar zijn wel wat oorzaken voor overigens. Mijn ex heeft ms, en met name de 2e en 3e keer heeft dat een grote rol gespeeld in waarom we uit elkaar zijn gegaan. De 2e keer hebben we toen een half jaar totaal geen contact gehad, zijn toen weer eens wat samen gaan drinken en een jaar later woonden we samen. Dat is toen ook geweest omdat we zelf alle twee een half jaar nodig hebben gehad om ons leven weer op orde te brengen en het weer leuk te hebben zonder elkaar, en daarna bleek dat we het mét elkaar nog veel leuker hadden. En ergens vermoedt ik dat het deze keer niet anders zal zijn. Ook nu is haar ziekte weer een van de voornaamste oorzaken dat we uit elkaar zijn. Destijds kon zijn er niet zo goed mee overweg, en nu was ik het die niet wist hoe ermee om te gaan. Tja, wat dat betreft zijn wij misschien niet altijd even handig en het beste voorbeeld dat je kan vinden hiervoor, maar het verhaal is iets gecompliceerder dan hoe ik het hier nu beschrijf natuurlijk. Knipoog Maar goed, ook nu hebben mijn ex en ik dus even geen contact, en dat biedt rust waardoor we weer ons eigen leven op orde kunnen brengen, en daarna zien we wel weer. We willen in ieder geval weer goed contact met elkaar hebben en of dat dan weer een relatie wordt of niet, dat doet er nu niet toe eigenlijk. Dat is zorg voor later. Nu is belangrijk om m’n eigen leven leuk te krijgen, dat zij haar leven weer leuk krijgt, en wat daarna komt, komt daarna wel. 1 ding tegelijk.

Ik denk dat als je het artikel wat ik zojuist gepost heb voor je hebt gelezen, je beter ook zal begrijpen wat ik bedoel. Authentiek zijn dus. Ben je vrolijk, toon je dan ook vrolijk. Ben je bezorgd, toon je dan ook bezorgd. Maar sla er niet in door; alles binnen de grenzen Glimlach

afbeelding van CJ100

Is wel op een bepaalde manier

Is wel op een bepaalde manier herkenbaar, ik heb ook een lichamelijke ziekte en heb ook last van angsten (door traumatische ervaringen uit het verleden) en dat bracht ook een last op hem. Ik ben hierdoor beperkt in overal heen kunnen en hij daardoor ook en ook voor mij deed hij dan die dingen ook niet. En hij heeft heel veel voor me gedaan en gesteund maar ik denk soms ook dat het hem teveel is geworden omdat hij er niet goed mee om kan gaan en omdat het allang speelt en niet echt snel vooruit ging, daarbij ik enorm op hem leunde en afhankelijk van hem was en dat hij misschien daarom (denk ik) ook dacht dat hij niet weg kon, me geen pijn wilde doen. Zeker na het overlijden van 1 van mijn ouders ben ik nog meer aan hem gaan hangen. Dit moet ook lastig voor hem zijn geweest en vind ik nu zo erg dat ik dat niet heb erkend/gezien.

afbeelding van kroegtijger

Misschien is dit handig eens door te lezen

Hoi CJ100,

Toevallig zag ik vandaag een artikeltje verschijnen waarin redelijk wordt uitgelegd wat ik bedoel, maar dan een heel stuk korter en duidelijker Knipoog
http://sochicken.nl/authentiek-zijn

afbeelding van CJ100

dankjewel, ik ga het meteen

dankjewel, ik ga het meteen lezen!

afbeelding van CJ100

Ik begrijp wat je bedoelde,

Ik begrijp wat je bedoelde, zit zeker wat in. Misschien is het ook niet handig dat ik het zo doen maar snap je dat ik niet wil dat hij me zielig vind of wat dan ook?
Of moet ik dan juist wel eerlijk zeggen hoe ik me voel en wat ik zou willen?? Dan rent hij misschien helemaal weg, de eerst dag toen hij weg ging heb ik alles eerlijk gezegd en hem (klinkt heel sneu, is het ook) echt gesmeekt me niet te verlaten, dat hielp ook niet... Of is het gewoon echt helemaal weg en zie/voel ik het verkeerd dat dat niet zo is? Is echt zo enorm moeilijk want zoals je zegt je kan het niet voor hem invullen of denken.... Verdrietig

afbeelding van kroegtijger

Ja, tuurlijk snap ik dat je

Ja, tuurlijk snap ik dat je dat niet wilt. Dat lijkt me ook niet meer dan logisch. Maar er is een verschil tussen heel zielig doen, en tussen heel positief doen. Dat zijn wel heel 2 extremen. Daar zit ook nog wel wat tussen. Je mag best tonen dat je niet zo blij bent, en je mag ook best een beetje jezelf op een goede manier presenteren. Daar is niets mis mee. Maar jezelf totaal anders voordoen dan hoe je bent, dat werkt niet.

Of het écht helemaal weg is, tja, dat weet niemand behalve hij. Ik denk niet dat het écht weg is overigens; dat zou toch wel raar zijn na zo'n lange tijd samen. Maar ik denk ook dat het voor hem nu wel even zo voelt dat het écht weg is, of dat hij op z'n minst zich zo uit om duidelijk te zijn naar jou toe (m'n ex heeft daar ook zo'n handje van... Doet enorm alsof het perfect met haar gaat en ze super blij is en het haar niets doet, maar via-via hoor ik dan weer dat ze het er toch best wel moeilijk mee heeft op sommige momenten). Maar juist dan is het belangrijk om je dus niet op hem te richten, maar op jou. En dat is moeilijk in het begin. Het wordt naarmate de tijd verstrijkt wel makkelijker, maar dat duurt lang helaas. Daarom is even geen contact hebben vaak wat gemakkelijker, omdat je dan die afstand kan nemen en je echt op jezelf kan richten in plaats van op de ander. Je gaat nu in elk woord, elke beweging wat zoeken. Een aanleiding zoeken om iets wat je bedacht hebt te kunnen onderbouwen. En die ga je dan ook vinden. Maar dat wil niet zeggen dat het daarmee ook klopt.

afbeelding van CJ100

Je bedoelt dat ik er een

Je bedoelt dat ik er een beetje tussenin moet zitten. Ik wil dat hij me niet sneu vind maar ik ga wel opener zijn dan,is ook zo dat het anders toch ook niet werkt.

Ik heb het gevoel en zoiets ongeveer zei hij ook, dat hij er een tijd mee in zijn hoofd zat en het pas zei toen hij het al had afgesloten en van alles zeker was. Maar ik geloof eigenlijk ook niet dat het helemaal over is zijn gevoel ook al zegt hij dat wel op liefdesgebied.

Dat klinkt herkenbaar, dat ga ik dan zo zien omdat ik het zo graag zou willen denk ik en misschien bedoelt hij het idd niet zo. Ik hoor en zie van hem alleen maar hoe leuk hij feest en overal heen gaat. Bij mij wou hij niks en was hij vaak moe en nu is hij altijd weg, eveneens hij bij mij nooit vrij kon krijgen van zijn werk en nu ineens wel. Voor mijn gevoel lijkt het dan of hij dat met mij gewoon niet wou..

afbeelding van kroegtijger

Hoi CJ, Dat hij destijds vaak

Hoi CJ,

Dat hij destijds vaak moe was, geen zin had om wat te doen etc, dat kan ook een gevolg zijn natuurlijk van bijvoorbeeld stress, maar er zijn meer van dergelijke aandoeningen die dat soort effecten hebben. Ik heb dat zelf ook gehad, en had dat destijds niet eens door dat ik zo deed. Pas nu, achteraf gezien, zie ik dat ik overspannen was, daardoor geen empathie meer had, heel erg passief, lusteloos, geen energie meer of me ergens nog toe kunnen zetten etc. Nu de relatie tussen mij en mijn ex over is, is daarmee ook de stress weg, en ben ik vele malen actiever weer geworden en snap ik mijn ex ook veel beter plots. Dat gaat nu eenmaal niet van de een op de andere dag, en hij zal, als iets dergelijks speelde, dat toch eerst zelf moeten gaan onderkennen voordat je daar ook maar iets mee kan. Voor nu dus proberen te laten rusten, niet op focussen maar je focus op jezelf houden. Het doet er namelijk niet toe, ook al klinkt dat niet heel positief. Het enige dat er toe doet ben je zelf. De rest is voor latere zorg.

afbeelding van CJ100

Dus dat was dan wel normaal,

Dus dat was dan wel normaal, hij had dus stress over onze relatie waarschijnlijk.
En was jij dan niet bang dat ze iemand anders tegen kwam?
Ik zie hem vanmiddag he, heb je nog tips wat ik beter wel of juist niet kan doen?
We gaan samen om kleding, ook wel beetje gek nu eigenlijk he...
En vraag ik hem daarna nog mee ergens wat te drinken of eten of juist niet?
Mijn gevoel is zo in de war, dat ik me gewoon geen houding weet en over alles twijfel en onzeker ben...

afbeelding van kroegtijger

Of hij stress had, dat weet

Of hij stress had, dat weet ik natuurlijk niet en het lijkt me ook niet handig om dat meteen ook maar zo aan te nemen, maar het is een mogelijkheid. Je zou het hem eens kunnen vragen, alhoewel ik van mezelf dat eerst ook niet toe wilde geven. Dat vond ik onzin; anderen hadden stress, maar ik toch niet? Ook hier weer, verplaats je eens in zijn positie, en hoe zou het voor jou dan zijn?
Ja, natuurlijk was ik bang dat ze een ander tegen zou komen. Dat was ik toen, en dat ben ik nu weer. Maar ik kan toch niet iets eraan doen als het wel zo is. Ik kan alleen hopen dat ze mij dan uiteindelijk toch de leukste vindt (en dat ben ik natuurlijk ook Tong ). Aangezien ik het niet kan controleren, moet ik het dus los laten. Het is iets wat nu niet van toepassing is, misschien ooit in de toekomst eens, dus waarom zou ik me nu al druk gaan maken om iets wat niet is? Dat levert alleen maar stress op en ik schiet er niets mee op verder. Lekker laten gaan dus.

Als je m vanmiddag weer ziet, zou ik je adviseren om in ieder geval echt goed te luisteren naar wat hij zegt, doorvragen als je iets niet snapt en vanuit zijn positie naar wat hij vertelt luisteren. En verder er gewoon een leuke middag van maken. Geen drama's maken, maar lekker relaxed en gezellig. Als daar samen wat drinken of wat eten toevallig in past, dan kan je het voorstellen. Als het niet zo is, dan niet. Jullie gaan een eigen leven nu opbouwen, en dan kan het heel goed zijn dat hij er geen zin in heeft. Maak daar geen drama van of zo, stel je niet vooraf er helemaal op in dat iets gaat gebeuren of dat iets niet gaat gebeuren. Verwachtingen los laten dus. Verwachtingen kunnen namelijk eigenlijk alleen maar teleurstellingen opleveren als de ander niet aan die verwachtingen voldoet.

Dat je gevoel in de war is, dat snap ik. Lijkt me ook logisch, want het is allemaal wel heel vreemd zo plots. Dat had ik ook en is af en toe nog steeds zo. Als ik dan weer iets over m'n ex hoor, of haar ergens tegen kom, dan weet ik ook niet altijd zo goed wat ik dan moet doen of zeggen, maar het gaat met de tijd steeds een beetje beter.

Veel succes en plezier vanmiddag Glimlach

afbeelding van CJ100

Hallo Kroegtijger, vanmiddag

Hallo Kroegtijger,

vanmiddag was dubbel. S middags afgesproken toen heeft hij mij opgehaald en zijn we samen om kleding gegaan daar wat gedronken daarna nog wat wezen eten was eigenlijk wel erg leuk. We hebben het nog over onze relatie gehad (vooral daarover, was niet mijn planning) en ik ben nu wel wat opener geweest, ook gezegd wat ik vond wat er fout was gegaan van beide kanten en dat dat ook anders had gekund en nog steeds zou kunnen als we elkaar meer loslaten. Hij zei dat hij geen relatie wil nu met niemand, hij zo happy is met zijn vrijheid. Ik had hem gevraagd hierover eens na te willen denken en dat wilde hij wel. Aan de ene kant was het leuk samen en dat vond hij ook zei hij en fijn dat hij erover wilt denken aan de andere kant hoor je dan weer dat hij geen relatie wil en denkt dat het niet goed kan komen tussen ons omdat ik anders ben als hij en hij wil vrijheid. Toen hij weg ging gaf hij me nog wel een stevige knuffel dat was fijn. Daarna hebben we nog ge-appt dat we het beide leuk vonden. Ik weet het niet echt, heb er een dubbel gevoel over. Vond het erg leuk maar weet niet wat de rest betekend en of het uberhaubt wat betekend en wat ik ermee moet of juist niet. Toen kwam ik later iemand tegen die ik ken en die had hem zojuist ook tegen gekomen en daar had hij dan weer tegen gezegd, dat hij duidelijk naar mij is geweest dat het niet meer goedkomt alleen vriendschap en dat hij hoopt dat ik een leuke man tegenkom??!! Wat denk jij ervan??

Liefs CJ

afbeelding van kroegtijger

Hoi CJ, Klinkt alsof jullie

Hoi CJ,

Klinkt alsof jullie een gezellige middag hebben gehad. Vind ik erg goed om te horen Glimlach Fijn ook dat jullie er redelijk open over hebben kunnen praten. Wat betreft hem denk ik dat hij inderdaad vrij duidelijk is in wat hij wil op het moment, en dat is nu geen relatie. Daar kan je dan ook weinig in veranderen en zal je dan dus moeten gaan leren accepteren voor het moment. Dat hij er over wil nadenken is in ieder geval al een fijne gedachte toch? Gun hem dan ook die tijd en ruimte om dat te kunnen. Ook hier weer, stel dat jij in zijn positie stond, en jij wilde nu geen relatie. Dan wordt je denk ik toch ook niet blij als hij erg opdringerig naar je bent over toch een relatie? Maar dan wordt je juist wel blij van iemand die je dan hetgeen je graag wilt geeft en gunt. Juist door nu afstand te houden kan je weer aantrekkingskracht krijgen. Elkaars wensen en grenzen respecteren. Dat is zeker op dit moment natuurlijk nog erg moeilijk. Wat voor mij goed werkt is om dan juist met de dag te leven. Wat nu is, is wat telt. Gisteren en morgen zijn onbelangrijk, want daar ben je niet. Je bent in het hier en nu, en daar moet je zorgen dat je gelukkig bent.

Slaap lekker voor straks, en probeer om te genieten van de mooie en leuke dingen die om je heen nu zijn. Dat geeft wat ontspanning, rust en blijheid in je leven.

afbeelding van CJ100

Dat is waar, dat zou ik zelf

Dat is waar, dat zou ik zelf ook niet willen. Ik dacht nu zelf wel misschien moeten we soms nog eens wat afspreken om wat te doen omdat we het allebei wel leuk vonden, had hij ook tegen die vriend gezegd. En dat ik hem verder los laat maar dan hoop ik toch wel dat hij hier echt over nadenkt en nog terug komt. Misschien moet ik nog wel die brief schrijven, kan ik altijd nog zien of ik die aan hem geef en zo ja of hij die dan ook leest, wat ik wel verwacht.
Ik zeg het nu wel heel makkelijk maar het zal moeilijk zijn omdat ik nu bij alles aan heb denk.

afbeelding van kroegtijger

Goedemorgen CJ, Je bent er

Goedemorgen CJ,

Je bent er lekker vroeg bij zeg, half 7!! Of was het laat geworden?? Knipoog
In ieder geval kan je altijd een brief schrijven natuurlijk. Geef hem dan niet meteen aan hem, maar wacht even een paar dagen, lees hem dan zelf nog een keer, of laat 'm desnoods door iemand anders even lezen die er wat objectiever naar kan kijken zodat je weet dat je boodschap goed over komt. Daarna kan je altijd nog besluiten of je m wel of niet wilt geven.
Probeer je op momenten waarop je het allemaal effe niet meer zo goed kan snappen waarom iets is zoals het is, je in zijn positie te verplaatsen. Vaak werkt dat erg verhelderend. Bedenk gewoon wat jij zou doen, willen, voelen etc als jij hem zou zijn. Dat geeft je vaak al de antwoorden die je zoekt. Meestal is het namelijk allemaal niet zo onlogisch als dat het op het eerste gezicht lijkt, maar jullie kijken van totaal andere standpunten naar een situatie, en handelen naar jullie eigen inzichten. Juist door dan je even in de ander te verplaatsen snap je plots een stuk beter waarom iets is zoals het is, en dat maakt je vaak een stuk rustiger.
En ja, het is inderdaad vaak makkelijker gezegd dan gedaan; ik weet dat maar al te goed helaas Knipoog Maar met de tijd ga je vanzelf er beter mee om leren gaan. Dat gaat alleen niet vanzelf; dat kost nu eenmaal de nodige inzet en energie om het te verwerken en op een rijtje te krijgen, maar uiteindelijk kom je er wel Glimlach
veel succes de komende tijd in ieder geval en geniet van je dag

afbeelding van CJ100

Nee ik was er gewoon vroeg

Nee ik was er gewoon vroeg bij Glimlach
Oke ga ik dat zo doen met die brief...
Dat is wel een goeie ja, zo zie je het vanuit zijn kant en niet vanuit die van jezelf
Ja is zeker moeilijk. En wat vind jij na alles, contact verbreken of niet?

afbeelding van kroegtijger

Contact verbreken of niet is

Contact verbreken of niet is iets waar jij denk ik beter een antwoord op kan geven dan ik. Als het je niet lukt om een beetje afstand te nemen en de rust te krijgen die nodig is, dan kan (tijdelijk) het contact verbreken een mogelijkheid zijn. Daarmee geef je jezelf en hem de rust en ruimte om de boel weer een beetje op orde te krijgen, maar aan de andere kant is het ook af en toe moeilijk omdat je met vragen zit en graag tijd met hem wil doorbrengen. Je kan bijvoorbeeld ook kijken of je wat "regels" met hem kan afspreken. Bijvoorbeeld om het weekend even afspreken om koffie te drinken, en tussendoor dan geen contact hebben. Dan hou je toch een beetje contact, maar geef je elkaar ook vrijheid. Dat kost wel discipline om niet stiekem toch halverwege de week even een appje of iets dergelijks te sturen. In dit opzicht zou ik zeggen dat je gevoel volgen het beste is. Als je voelt dat je niet de afstand kan nemen en geven die nodig is, verbreek dan even het contact. Als je voelt dat dit wel kan, dan is contact verbreken vanuit jou kant niet nodig, maar misschien dat hij daar anders tegenaan kijkt.

afbeelding van CJ100

Ja ik zou hem zeker willen

Ja ik zou hem zeker willen zien dus lijkt mij top maar wat je al zegt misschien kijkt hij er anders tegenaan...
Maar misschien als hij mee werkt kan ik hier wel een middenweg in vinden, ik hoop dat dat zal gaan dan hoef ik misschien niet al het contact te verbreken

afbeelding van Hetlevenismooi

@CJ100

Hallo CJ,

Kijk naar de handelingen naar jou toe. Geen woorden maar daden.
Jij hebt hem gesmeekt, dus ex ziet hoe erg jij er aan toe was.
Heeft ex er iets mee gedaan?
Jij denkt ook vooral vanuit jouw emoties. Jij hebt liefdesverdriet.
Het doet pijn, als ex die pijn ook zou voelen zat hij dan niet bij jou op de bank?
Als je dicht bij jezelf blijft en als het een vriendin zou overkomen, wat zou jij dan adviseren?

afbeelding van CJ100

Daar heb je gelijk in dat heb

Daar heb je gelijk in dat heb ik de eerste dag gedaan en hij ging toch weg, hij zei huilend ik moet dit doen.
Nu doe ik net of alles goed gaat en zelfs beter dus hij weet nu niks van hoe ik me echt voel.
Hij zelf geeft wel aan dat hij dingen van mij mist maar hij geeft ook aan dat het niet opweegt tegen zijn vrijheid dus dat dat even afwennen is.
Klopt dan zou ik mijn vriendin ook adviseren ermee te stoppen maar aan de andere kant ook waar zij zich goed bij voelt, je ziet het dan van de andere kant zonder gevoel. Kon ik dat nu maar bij mezelf maar ik zit vol met allerlei gevoel en spijt....

afbeelding van Hetlevenismooi

Hoi CJ,

Precies, je ziet het dan zonder gevoel en dat gevoel ben jij nu aan het verwerken.
Heeft tijd nodig omdat het weer allemaal in balans moet komen in het brein, het lichaam doet pijn, je gaat er doorheen tot het over is.

Waarom mag hij niet weten dat jij verdriet hebt?
Zou me daar niet zo druk om maken.
Wat jij denkt is nu meer van belang, voor jezelf, waar voel ik me het beste bij om het liefdesverdriet af te gaan laten zwakken.

Ik zou afstand nemen omdat de boodschap duidelijk is, hij wil niet meer. Het is uit.

Sterkte CJ, het komt goed!

Liefs

afbeelding van CJ100

Ik wil dan voor hem niet zwak

Ik wil dan voor hem niet zwak over komen, daarom doe ik me zo voor. Al denk ik dat hij het misschien wel weet omdat hij me goed kent.

Is zo moeilijk omdat hij zelf ook contact zoekt en eigenlijk vind ik dat fijn natuurlijk... Maar het beste is dus afkappen...erg moeilijk

liefs

afbeelding van Hetlevenismooi

Hoi CJ,

Je komt niet zwak over als je verdriet hebt, zolang je niet gaat smeken of overtuigen.
Ja, afkappen is erg moeilijk, ik kreeg op een gegeven moment het gevoel dat ik het moest doen.
Het is een proces waar je doorheen moet, luister ook naar je intuïtie.
Langzaam aan gaat iemand die in je systeem zit eruit, beetje voor beetje, van Whatsapp en zo verwijderen, voor rust tot je het weer aan kan. Glimlach

afbeelding van CJ100

Hoi iedereen, en wat denken

Hoi iedereen,

en wat denken jullie van die brief? Als ik hem zie deze geven of bij hem in de bus doen?
Ik dacht zelf zo, misschien moet ik in die brief eerlijk zijn hoe ik me echt voel en ik dacht ( misschien niet handig) dat ik hem nog vraag of er nog een kans zou zijn.
Zo niet dat ik het echt moet gaan afsluiten. Dan heb ik er wel alles aan gedaan.
Dat is dan ook niet meer afspreek en contact ect. Hoe moeilijk dit ook is.
Ik heb niet het idee dat hij vanzelf naar me terug komt, hij heeft heeft het inmiddels nu zo leuk met zijn leuke vrijheid en zijn leuke leventje. Maar ik heb ook geen zin om steeds de leuke verhalen te horen en dan re wachten tot hij zo helemaal weg is naar een ander en me dan compleet laat vallen.
Wat denken jullie hiervan???

Liefs

afbeelding van Hetlevenismooi

Hoi CJ,

Het beste is gewoon verder te gaan maar soms heb je voor je gevoel nog even DAT nodig om verder te gaan.
En veel kans op een negatief antwoord, dan een terugslag. Het kan je daarna ook een stapje verder zetten in de verwerking.

Moeilijk, denk er goed over na.

Liefs!

afbeelding van CJ100

Nog steeds denk ik erveel

Nog steeds denk ik erveel over na.
Ook had hij tegen me gezegd (daar had hij me ook al over gebeld)
dat ik niet moet denken dat hij een andere wil of heeft gehad, dat hij dat helemaal niet wil en daar helemaal niet mee bezig is.
Hij zei dat hij het ook erg vond dat ik zo over hem dacht....
Maar dat denk ik nog steeds, ik geloof hem ook niet. Begrijp alleen niet waarom hij mij dat zo duidelijk wil maken.
Op de een of andere manier haal ik er dan WEER hoop uit.
Of wil hij me toch aan het lijntje houden?! Hij is echt moeilijk te pijlen hoe hij nu is....

afbeelding van Lovertje85

@Cj100

Natuurlijk is het voor jou erg pijnlijk. Deze keuze is door hem gemaakt en jij moet daar je weg maar in vinden.
Toch zou ik als ik jou was nu voor jezelf gaan kiezen en afstand gaan nemen,
Zorg dat je je eigen basis creeert en ga voor jezelf leven.
Die afstand heb je denk ik nodig om los te komen van iets wat 8 jaar lang een soort "vanzelfsprekendheid" voor je is geweest.
Anders blijf je hangen tussen de vrees en hoop, en bouw je niet aan je eigen leven.
Terwijl hij al die tijd al aan het opbouwen is en uiteindelijk zijn eigen weg bewandelt.
En waarschijnlijk op een gegeven moment een nieuwe vriendin/scharrel krijgt en dit gaat voor jou alleen maar enorm pijnlijk zijn, als je dan die afstand nog niet hebt.

Probeer zonder hem te gaan leven, en hierin de hulp te zoeken die je eventueel nodig hebt.
Want op deze manier sta je stil.
En als iemand je zomaar aan de kant zet... Dan moet je ook niet terug willen meis.
Want stel het zou weer goed komen, dan blijf je met de onzekerheid zitten dat het elk moment weer over kan zijn, en ga jij heel geforceerd in die relatie zitten.

Succes!

afbeelding van CJ100

Daar heb je ook gelijk in,

Daar heb je ook gelijk in, zoals ik eerder zojuist in deze blog schrijft probeert hij me nu enorm te overtuigen dat hij geen ander wil en ook niet heeft gehad, geen idee waarom hij me zo hard daarvan wil overtuigen, geeft mij wel weer hoop.
Maar ik geloof het niet.

Daar heb je ook gelijk in, hij zou dan echt zijn best moeten doen dat gevoel bij mij nu weg te halen maar ik vraag me ook af of hij dat gaat doen?!

Ik heb nu zo sterk het gevoel dat ik er alles aan gedaan moet hebben en als het dan niks word het moet afsluiten. Ik weet niet waarom dat gevoel nu zo sterk is en ik weet ook niet of ik wel op dat gevoel moet vertrouwen.
Zoals ik jullie reacties lees beter niet...ik vind het heel moeilijk...