Love addict

Verslaafd aan jou... We gingen elkaar even een paar maanden pauze gunnen, kan ik het niet laten om smsjes te sturen. Om te laten weten hoeveel ik van je houd, hoe erg ik je mis, hoe graag ik wil dat alles weer goed komt. Je reageert steeds meteen, je belt of sms't me terug, uit bezorgdheid, uit liefde. Deze keer niet, blijft het stil aan de overkant, heb je een uur geleden nog gestuurd dat ik je mis, dat het me spijt dat ik de 'no contact' niet volhoud...

Ik wil helemaal niet dat je me los laat, dat je me opgeeft! Ik weet niet wat zonder jou te beginnen, ik weet niet hoe het leven verder moet als je geen grond meer hebt onder je voeten... Ik weet dat ik je tijd moet geven en het lukt me niet. Ik slaag er maar niet in om ook maar een seconde niet aan je te denken. Je ring zit mooi om mijn vinger geschoven, een gebaar dat ik je alles was... En nu niet meer? Geef ons toch nog niet op! Ik hou van je!

Wie ben ik, zonder jou? Ik besef dat ik mezelf terug moet gaan vinden, maar ik weet in godsnaam niet hoe ik eraan begin! Accepteren? Ik wil dat zelfs niet eens... kon ik de klok maar terugdraaien... What if?

rozenblaadje's blog
login of registreer om te reageren

Zat, 19/04/2014 - 19:10 — Just a guy

Hey rozenblaadje

Toen het net uit was met mijn ex... onderweg van de sportschool naar huis, zette ik achteloos een CD op die ik een lange tijd geleden had gebrand... mn radio staat altijd op "random" en het eerste nummer dat begon te spelen was van R. Kelly....

How did I ever let you slip away
Never knowing I`d be singing this song some day
And now I`m sinking, sinking to rise no more
Ever since you closed the door

If I could turn, turn back the hands of time
Then my darlin you`d still be mine
If I could turn, turn back the hands of time
Then my darlin` you`d still be mine
Funny, funny how time goes by
And blessings are missed in the wink of an eye
Why oh why oh why should one have to go on suffering
When every day I plead please come back to me...

Ik heb de auto aan de kant moeten zetten en heb de ogen zowat uit mn kop gehuild...
Een flink aantal therapie sessies en maanden later, zit het verdriet en de pijn er nog steeds en het enige dat een beetje helpt is heel veel afleiding zoeken, sportschool, lange wandelingen in de duinen, veel naar familie, wat drinken of een bioscoopje met lotgenoten hier, al die dingen samen slepen me er door en dat is meteen het beste en enige advies wat ik je kan geven...
Geef je verdriet en je tranen vooral de ruimte... maar blijf er niet in hangen, dwing je zelf tot actie (en eten als je het type bent dat door ldvd afvalt)

Sterkte rozenblaadje en sterkte allemaal...

Zat, 19/04/2014 - 20:27 — rozenblaadje

@justaguy

Ontroerend! En je hebt gelijk, mag niet bij de pakken blijven zitten. Is best moeilijk nu.

Zat, 19/04/2014 - 19:40 — nieuwedag (of verwijderd)

rozenblaadje

Misschien moet je echt even proberen om niks van je te laten horen. Ik kan je vertellen dat ik mis je vaak niet goed aankomt ( ervaring ). Het is eigenlijk onzeker vragen naar een wederzijdse bevestiging. Natuurlijk mist hij jou! En als je behoefte hebt om een berichtje te sturen kan dat natuurlijk nooit verkeerd zijn! Het is gek dat een nieuwe liefde pas kan gaan bloeien als de oude dood is. Hij moet zelf ondervinden wat het is om zonder jou te zijn. Je moet het zien als een test. Als jullie echt bij elkaar horen dan komt het allemaal wel goed. Een break is vaak een positief iets. Het laat zien dat gevoelens er nog zijn maar dat 'jullie' even niet meer de hoogste prioriteit is. Laat zien wat deze oelewapper moet missen! Sterkte en laat jezelf van je beste en mooiste kant zien. In mijn ogen heb jij uiteindelijk de keuze van stoppen of verdergaan in eigen hand!

Zat, 19/04/2014 - 20:26 — rozenblaadje

@nieuwedag

Ik hoop dat je gelijk hebt! Ik weet dat het zinloos is, die berichtjes... Ik hoor het me nog zeggen tegen anderen: zinloos, want je kent het antwoord toch al ,maar het helpt je voor geen meter vooruit... Maar ik hoop echt dat je gelijk hebt dat dit een test is, dat ik uiteindelijk de keuze in eigen hand heb... Ik weet ook niet of het aangewezen is dat we het nog maar eens een kans geven. Maar ik wil dat de kans bestaat... Ik moet hem tijd geven, om in te zien wat hij missen moet. En niet de angsthaas zijn die zich aan hem wil vastklampen (want dat is m'n gevoel wel).

Zat, 19/04/2014 - 21:09 — mrpither