LOL

afbeelding van PoemLover

Deze liefde
Put me uit
Mat me af
Ik word maf

Laat me los
Houd me vast
Geef me 'n kus
Ik word maf

Je speelt het spel
Met vuur van hel
Twee hoorntjes die
Ontbreken nog net

Weet je wel
Welk een mooi hart
Welk een groot smart
De si belle

Ik hou van jou
Tot nochthans
Elke dag
Die beginnen mag

Ik ga je verlaten
Ik ga je nooit haten
We zijn samen één
Als een paar deeltjes

Dat verstrengeld is
In kwantummechanische zin
Als de ene plus
Dan de ander min

Als de ene min
Dan de ander plus
Beiden plus of beiden min
Zo zit het blijkbaar dus

afbeelding van Hetlevenismooi

LOL PoemLover,

Ik lees jouw blogs en vind ze mooi.
Hoop alleen niet dat je het te erg op jezelf betrekt.
Laat het je niet uitputten hoor PoemLover!

Zomaar wat gedachten, als je het niet erg vindt.
Hoe ga je om met je verleden, het is verleden. Bezig zijn met dingen die zijn gebeurd, het verandert helemaal niets aan die gebeurtenissen en het blijft verleden.               
Geen heden. En dan nog pijn voelen om het verleden.

Loslaten...hoe doe je dat? Door naar binnen te gaan, daar waar het stukje (als een blokje) zit waar je niet doorheen kunt komen. Ga als dat gevoel binnenkomt niet uitputtend ertegen vechten maar laat het toe qua gevoel en schuif het blokje opzij. De gedachten erbij kun je veranderen naar iets anders. Zo van, dat was verleden en nu denk ik aan iets van het heden. Knipoog En voel je vrij.
Misschien is dit een beetje een omschrijving van loslaten.